hoi LDVDers,

Vanmorgen weer wakker maar met weinig 'ex' in het hoofd, toen ik mijn ogen open deed. Afgelopen half jaar had ik er elke dag in de vroege ochtend en late avond last van. Dat verlangens, frustraties en beelden over 'hoe het gelopen is' en 'hoe het had moeten lopen' door mij heen spoelen, zonder dat ik er veel aan kan doen. In de ochtend is het altijd het ergste. Want het hoofdkussen nasat mij is dan leeg. Vandaag begon de dag ook wel even met een 'vage gedachte' aan ex, die nog ergens op deze aardbol rondloopt en opstaat, net als ik, maar ik liet die gedachte vervolgens niet verder groeien met emoties hierover of verdere gedachten. Was niks geforceerds aan. Kostte deze keer helemaal geen moeite. Dus eigenlijk goed teken ).

Hoera. Hij begint een beetje uit mijn systeem te verdwijnen!!!
Al die waarom-vragen en negatieve emoties kan ik nu steeds meer achter me laten. Er zal nog wel eens wat komen, hoor ... maar de berg ligt achter me.
Ik wil eigenlijk ook vooral bezig met de vraag wat ik hier zelf van kan leren.
Wat mijn lessen zijn uit deze intense relatie.

Liefde wordt niet gevoed door boosheid, pijn en verwijtend gesprek.
Daar slaat de liefde dood van
Liefde wordt gevoed door contact, uitwisseling zonder dwang.
Eelijkheid is belangrijk
Op tijd eerlijk zijn, zonder oordelen.
Open reageren.

Ik heb me in de relatie met Theo ergens te snel gekwetst gevoeld. Dat vind ik herkenbaar. Is ook in andere relaties gebeurd. Ik ben een stevige vrouw maar kwetsbaarder dan ik wil toegeven.

Groetjes, wordt vervolgd

Gaia