Lieve Dreamon,
Ik vind het heel herkenbaar wat je schrijft.
Wat kan het pijnlijk en zwaar zijn he?
Maar je bent niet alleen.
Je hebt ons hier.
Dag en nacht.
Probeer eens diep in en uit te ademen, en je hart te voelen.
De liefde die je voor je ex voelt/voelde kan je nu aan jezelf gaan geven.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt.
Maar nogmaals, wij zijn er voor jou.
Veel liefs,
DB

Het is inderdaad ontzettend pijnlijk. Weten dat het uiteindelijk echt beter is. En inderdaad eerst alle liefde in mezelf moet steken. Maar toch steekt het me zo als ik allemaal goede relaties om me heen zie. Ik hoop dat het mij ook ooit gegund is, een vent waar ik wel echt wat mee kan opbouwen Helaas is dat ook iets pijnlijk en onzeker, bovenop het feit dat ik ook nog verdriet heb om ex..

Bah, waar zit de uitknop?

Angst is een slechte raadgever... Maar dat weet jij ook hé? Ik begrijp je gevoel, voel het zelf ook vaak... Maar zet stappen vooruit, blijf verder doen met je leven, ga dingen doén, dwing jezelf om op te houden met piekeren (doen we toch al veel teveel, niet?) het lijkt wel een eeuwigheid te duren hé? En toch moeten we de tijd zijn werk laten doen... liefs