Dacht na 5/6 maanden mezelf weer gevonden te hebben, probeerde weer wat leuke dingen te ondernemen. Mijn ex en ik gingen weer beter met elkaar om. Zag het wel weer zitten....

Maar daar was die dan, de man met de hamer. Vorig weekend ineens totaal weer terug bij af, maar dan erger. Misschien komt het omdat mn vrouw nu bijna echt weg gaat naar een eigen huis, ze een nieuwe baan heeft en heel veel nieuwe vrienden en een nieuw echt maatje. Hoe meer ze van haar leven maakt, hoe eenzamer ik me voel.

Ben de afgelopen week 2 x naar Duitsland gereden om gewoon te planken. Weet dat gevaarlijk, onverantwoord en misschien wel gestoord is, maar het lucht op. Maar tegelijkertijd voel ik ook een soort onverschilligheid opkomen, waar ik me meer zorgen over maak. Of zou het Blue Monday zijn geweest...

Soms gedraag ik me als een klein kind die iets niet mag of iets wordt afgepakt. Ben dan onredelijk en boos en gefrustreerd en daar stoot ik mijn ex alleen maar meer me af. Maar ik wil het niet, wil niet zonder haar leven. Wil niet alleen voor de kids zorgen, op vakantie etc. Ik wil dat samen met haar weer beleven. Mis dr zo erg, terwijl ik haar nog elke dag zie....

Fly me to the moon