Online gebruikers
- Angelo
hallo ...
Het doet zo'n pijn .
4 dagen geleden heeft mijn vriend waar ik 2.5 jaar mee heb gehad het uitgemaakt .
De rede was dat hij met zichzelf in de knoop zat en mij er neit bij kon gebruiken.
WAAR SLAAT DAT OP ! als je je rot voelt wil je juist dat je vriend of vriendin je troost .
Hij heeft allemaal onaardige dingen over gezegt en me vergeleken met eten , hij zei :
ja soms vind je voor een tijdje een bepaald soort chips heel lekker maar na een tijd gaat
dat vervelen en wil je wel weer eens wat anders dat heb ik nu ook met jou. Hij zei ook
dat hij me zo kon vergeten dat hij zich over dat soort dingen makkelijk overheen kon zetten
ik vraag me af of dat waar is. door al die dingen dattie zei is mijn hart gebroken want hij is
niet zo ! Als ik heb bel (zaterdag) dan is hij zo koel en afstandelijk alsof we totaal vreemden
voor elkaar zijn. Nu ben ik ook aan het proberen niet meer te bellen omdat hij me anders alleen
maar meer pijn doet . Ik weet het allemaal niet meer.
Mijn wereld is totaal in gestort . Ik kan er gewoon niet bij met mijn gedachten.
in het verleden heeft hij veel gelogen , over drugs meisjes(chatten) etc , ik heb hem dat
elke keer vergeven (ik lijk nu wel gek) . Eind november maakte hij het al uit en wilde
nooit meer wat van zich laten horen , dat heeft mijn hart verscheurd ,na veel bellen en overhalen
heb ik het toch voor elkaar gekregen dat we elkaar nog 1 keer zouden zien , dat is goed afgelopen
en hij had weer gevoelens voor me dus ik was helemaal blij . maar daarvoor zat ik een klein beetje
in een dipje en dat wist hij , ik sprak hem minder en was onaardig tegen hem ik irriteerde me
dood aan hem en was toen al van plan het uit te maken , maar nu , nu hij het heeft gedaan ,
ik kan niet begrijpen dat ik ooit gewilt had het uit te maken .
Er is een sterk heimwee gevoel opgeborreld naar hem. ik weet niet wat ik met me gevoel aanmoed
hoe lang het gaat duren , of ik er zowiezo wel overheen kom !
Het enige wat ik kan doen ik op bed liggen slapen huilen en aan hem denken.
Wat moet ik in godsnaam !?
Hoi Froukje
Ten eerste wil ik je heel veel sterkte wensen. De opmerking van je ex, dat hij zich makkelijk over dingen kan heenzetten klinkt me een beetje bekend in de oren. Mijn ex heeft letterlijk gezegd dat hij dingen kan wegstoppen achter een deurtje.
Pffff... Nog steeds ben ik heel nieuwsgierig hoe zoiets psychologisch gezien kan werken en of zoeits er dan niet alsnog uitkomt.
Weglopen is het dus.....
Maar anderzijds klinkt je ex wel een beetje als een foute jongen en dat was in mijn geval weer niet zo.
Ik kan niet zeggen wat je moet doen maar wel dat we hier op ldvd.nl allemaal door hetzelfde (zijn) (ge)gaan. Je gaat door het diepste dal, maar eens klim je er uit...
What doesn't kill you, makes you stronger.
Mijn persoonlijke tip: "je maakt ?ɬ©?ɬ©n van de pijnlijkste periodes in je leven mee en gebruik deze om tot persoonlijke groei te komen." Heb ik zelf ook gedaan. Mijn 7-jarige relatie is nu al 10 maanden voorbij. Ik ben er uit gekomen. Sterker dan ooit en ontzettend gegroeid. Maar ik ben door een heel diep dal gegaan.
Heel veel sterkte en liefs,
Hoop
Ik herken wel het ?ɬ©?ɬ©n en
Ik herken wel het ?ɬ©?ɬ©n en ander. Mijn ex-vriendin maakte het ook uit, omdat ze "alles op een rijtje wilde zetten" en daar had ze mij niet bij nodig?!? Dat kon ik, om dezelfde reden als jou, totaal niet begrijpen. Ik wilde er juist voor haar zijn, want ze had best een moeilijke tijd achter de rug. Ik heb op allerlei manieren contact gezocht, maar dat wilde ze niet. Ook heb ik gebeld en ze deed, net als jou ex, zo ontzettend laks alsof het haar allemaal niks kon schelen. Zo kende ik haar helemaal niet. Ook ik kon alleen maar huilend op bed liggend aan haar denken en dat voelde nog 'fijn' ook. Het verdriet moest er gewoon uit. Ik raad je ook aan om gewoon lekker door te huilen. Kan soms echt opluchten! Inmiddels is het bijna een half jaar uit met mijn ex, denk ik nog altijd elke dag aan haar en zou ik soms wel eens willen dat ik er weer eens om kan huilen, maar het lukt gewoon niet meer. Bedenk alleen 1 ding: Je komt er ooit echt overheen. Hoe lang dat ook moet duren en hoeveel verdriet daar ook aan vooraf gaat. Zelf ben ik er ook nog niet overheen, maar je leert er op een gegeven moment gewoon mee leven. Ik heb er vertrouwen in dat ik er, net als Hoop, sterker uit zal komen en dat gaat jou ook lukken!!
Succes en je bent niet alleen!
Groeten Breda076
herkenbaar
Herken jou hele verhaal meid!je houd zoveel van iemand, en dan ineens is die weg en wil die niks meer met je te maken hebben! je nooit meer zien etc..
Ik heb dit ook meegemaakt, nog maar een weekje terug, ben nu bij een psycholoog, wil nog niet zeggen dat jij het ook moet doen, maar misschien zoek je er troost in!
Vraag jezelf eens af???
Vraag jezelf eens af...
wat mis je eigenlijk? de dingen die jullie samen deden of het feit dat je werkelijk je liefde van je leven kwijt bent?
dat is een essentieel iets.
zijn het de dingen die je samen deed ontzettend mist...dan gaat het vooral om een gemis van samenzijn...
is het werkelijke liefde (wat ik dus aanneem) dan is het de persoon die je mist...
heb je je dat weleens afgevraagd?
greetz Asar