angst

afbeelding van dufkop1

Bang allen te zijn ,te blijven.
Eenzaam op de zaterdag nacht, een vrijgezel die gaat pas slapen als hij alle sterren heeft gezien.
Klopt als een bus ,waker liggen en peinzen over je toekomst.
Tranen in je ogen en niks meer helder hebben.

Iedereen zegt neem afstand vergeet haar.
Stiekem de hoop hebben dat het nog goed komt, ze draagt immers nog je ring.
Je vast klampen aan kleine dingen als deze tegen beter weten in.

angst in je kop , egt het maakt een ooit zoon stoere vent kapot

afbeelding van Orange

herkenbaar

Hoi stoere vent,
Ik herken je gevoel wel, heb zelf vooral in het begin de angst gehad, komt het wel goed met mij? Vind ik wel weer iemand? Ik kan je zeggen, de oplossing voor dit gevoel is: afleiding zoeken, en het de tijd geven, accepteren dat je tijd nodig hebt voor jezelf en geniet van die tijd, ga genieten van het feit dat jij er nu weer voor jezelf kan zijn, niet met een ander bezig hoeft te zijn. Met mij gaat het inmiddels veel beter, ik ben aan het internetdaten en dat voelt heerlijk, ik lig nog goed in de markt, daar haal ik mijn energie uit. Wanneer jij weer blij bent met jezelf zul je dat uitstralen en de rest gaat dan vanzelf! Heel veel sterkte lieve jongen, het komt goed! Groetjes Orange

afbeelding van dufkop1

dank je orange . maar

dank je orange .
maar internet dating is voor een vrouw een hemel voor een man een hel Knipoog al stiekem als afleiding gespiekt.

tijd voor me zelf, tijd genoeg inderdaad.
hard bezig dingen(afleiding te zoeken ) komt vast goed.

vraag voor de vrouwen, me ex draagt mijn ring nog mijn ketting en ziet mijn nog circa eens in de 2 weken.
is het dan raar dat ik valse hoop heb?

afbeelding van Shockwave

Trouwring? Of gewoon 'zomaar'

Trouwring? Of gewoon 'zomaar' een ring die je als cadeau hebt gegeven? Het is niet gek dat je nog valse hoopt hebt, dat heeft bijna elke ex, je hoopt altijd dat hij/zij terugkomt. Gelukkig gebruik je zelf al de term VALSE hoop. Ga er maar vanuit dat het valse hoop is, kan het altijd nog meevallen.

afbeelding van dufkop1

een gewone ring (als gewoon

een gewone ring (als gewoon bestaat) en een ketting met een kruis dat een familie stuk van mijn is
(gegeven met de melding dat ik hem terug zou willen hebben als het ooit over zal gaan).
nooit gedacht dat het hoefde.

waar neer is de dag dat ik hem terug moet vragen? is egt een oud erf stuk en ze kent het verhaal daar achter. de rest heeft egt geen waarde voor mijn.

en ja te term valse hoop wil mezelf niet voor de gek houden al is het moeilijk

afbeelding van Shockwave

Hmm, als het een erfstuk is

Hmm, als het een erfstuk is zou ik het idd binnen afzienbare tijd terugvragen. En aangezien zij de achtergrond van die ring kent, en ze een tikkeltje beschaving in haar lijf heeft, geeft ze die ook gewoon terug. Maar wacht nog heel even af hoe de situatie zich ontwikkelt.

afbeelding van dufkop1

Ik ben ook zeker niet bang

Ik ben ook zeker niet bang dat ze het niet zou terug geven, maar wel dat ik een kans op herstel van de relatie vergooi .

ja heb hoop tegen beter weten in zegt elke cel in mijn lichaam maar wie ben ik ?

lees egt klote verhalen hier waar mijn verhaal egt in het niet valt.
wou dat ik ruzie had kon ik boos worden.
wou dat ze vreemd ging had ik iets om mee te slaan.
wou dat ze me had uitgebuit .
wou dat ik boos kon zijn

kan ik niet ze blijft een engel ,mijn liefde , mijn geloof mijn tranen.

en daar bij denk ik, je bent gek je bent een sukkel

afbeelding van Timmie

die laatste 2 zinnen

de laatste twee zinnen............... we zijn geen sukkels, we zijn niet gek. Wij zijn echt.

afbeelding van Teigetje

Herstel

Hoi,

Mijn ex, waarvan ik nog steeds niet goed kan accepteren dat hij er niet meer wil zijn, draagt denk ik, ik zie hem niet, ook nog tseeds de ring die ik ehm ooit als symbool voor onze trouwplannen heb gegeven. Ook ik dacht altijd, je draagt die ring nog wel! En hij weet hoe belangrijk dat voor me was.

Maar hij is nu al drie maanden weg, laat zich niet zien, en amper horen. En tuurlijk hoop ik ergens dat het zich nog hersteld. Het is bij ons al vaker uitgeweest. De eerste keer had hij zijn kat bij mij gelaten. De tweede keer bleef hij gewoon in mijn huis ingeschreven staan. Dat soort dingen waren voor mij houvast, maar misschien voor hem alleen maar praktisch. Hij is nu weg in elk geval, en ik denk definitief.

Wat ik bedoel te zeggen, misschien vindt ze het alleen maar mooi, of is het een manier voor haar om zo pijnloos mogelijk afstand van je te nemen, op haar eigen manier, op haar eigen tijd. Dat is heel hard...

Wat ik je ook nog meegeven wil, zit jezelf niet op de kop!
Jij hebt dit niet voor jezelf gewild. Als je er anders mee om kon gaan deed je het wel. Het lijkt me een vreselijke situatie waarin je je bevindt, en waarin je misschien wel te veel van jezelf te makkelijk weggeeft. En misschien weet je dat ergens ook wel, maar kan je (nog) niet anders.

De liefde die je beschrijft, die je nog steeds voelt voor haar, is naar mijn idee grenzeloos. Daarom voelt het ook zo onnatuurlijk om er paal en perk aan te stellen. De verbondenheid die met zulk gevoel gepaard gaat, daarbij is voor jezelf opkomen echt een raar ding, zo zie ik het althans.

Maar op het persoonlijke vlak, lijdt je. De liefde voor haar maakt dan juist dat je je rot voelt. Maar hoe afstand te nemen, en voor jezelf te zorgen hè, zeker als er niet veel argumenten zijn om boos over te worden.

Naar mijn idee zijn het twee verschillende dingen, die soms verward zijn geraakt. Het ontwarren kan een boel tijd en tranen kosten...

Het is een wat lange reactie geworden, hoop dat je er wat aan hebt

Sterkte!
Teigetje