anderhalve maand verder...

afbeelding van morgan77

Nou misschien hebben jullie mijn eerde verhaal gelezen.Mijn ex maakte het van de een op de andere dag uit omdat de gevoelens weg waren.Ik vroeg hier toen of ik kontakt moest opnemen of niet.
Ik heb toch nog een paar smsjes gestuurd waar ik twee keer antwoord op gehad heb, waaronder dat het best goed ging en of het met mij ook goed gaat.
Ik heb daar op terug gestuurd dat ik dacht dat we een goede band hadden en nooit had verwacht dat dit zou gebeuren.
Ik heb hier niks meer op gehoord.Ik doe mijn best om niks te laten horen, ik word er helemaal gestoord van.We wonen twee uur bij elkaar vandaan(we zagen elkaar iedere week vier dagen en elke vrije dag die we hadden)dus ik kan ook niet zomaar langsgaan.
Ik dacht dat het beter met me ging totdat ik net een briefje vond, waarin stond dat ze heel veel van me houdt en niet begrijpt wat ik! in haar zie maar hoopt dat ik nooit bij haar weg zal gaan.Ik heb net echt mijn ogen uit mijn kop gejank, wat doet dat een pijn zeg.Hoe kan iemand het zomaar uitmaken, hoe hard kunnen mensen zijn?
We waren drie jaar samen en belden iedere dag minsten drie keer,ze kwam meestal naar mij toe en vond dat altijd leuk.Mist ze dat nu dan niet, mist ze mij niet.Ik begrijp dat niemand hier antwoord op heeft, maar ik heb verschrikkelijk veel pijn.
antwoorden krijg ik ook niet van haar, het enige wat ze in het begin zei was steeds sorry ik kan er niks aan doen.Ik heb er heel erg veel verdriet van maar kan niet verder met je,steeds als ik haar de eerste week sprak huilde ze en hing ze op.Nu hoor ik dus niks mee, zelfs niet op mijn verjaardag...Het is een lang verhaal maar ik hoop dat ik een reactie krijg, want ik red het niet alleen

afbeelding van Ron038

Morgann,Weet er alles van

Morgann,

Weet er alles van, mij gebeurde hetzelfde.
Het helpt je misschien om niet teveel vragen te stellen over het hoe en waarom. Daar krijg je op dit moment geen antwoord op.
Uit je leven, en hoe moeilijk het ook is voor je, probeer het te accepteren.
Er gebeuren soms dingen in het leven waarvan je echt het antwoord niet zal vinden. Dat is erg frusterend, want je leeft daarmee in onzekerheid.
Je hebt geen vat meer op de situatie, dus, en dat heeft mij ook geholpen: loslaten!!!

Maak jezelf het niet zo moeilijk, wees trots op jezelf.
Kop op, en ik weet hoe zwaar het voor je is, maar het is de beste remedie.
Langzaamaan je leven weer oppakken, en je zult zien, dat hoe meer je afstand neemt van alles, er ruimte komt voor andere dingen.

Sterke, en je staat er niet alleen voor!!

Ron

afbeelding van Ikke78

Lieve Morgan, Het verdriet

Lieve Morgan,

Het verdriet mag je zeker hebben en al je vragen ook. Is er nog een kans of mogelijkheid dat je wat vragen beantwoord krijgt zodat je wat makkelijker verder kan gaan?!
Het helpt niet altijd hoor, want antwoorden roepen vaak weer nieuwe vragen op.
Weet hoe frustrerend het is als je niet weet hoe of wat. Maar als er geen andere keuze is dan zul je het met de tijd moeten accepteren.

Je bent niet alleen, want wij zijn hier om je te helpen en te steunen en jou door deze periode heen te trekken. Schrijf het van je af hier en als je kan doe wat met de feedback die je krijgt.

Laat het allemaal over je heen komen, je verdriet, woede, angst, onzekerheid. Schreeuw als je boos bent, huil als je verdriet hebt etc. Hoort allemaal bij de verwerking!

Je bent echt niet alleen.....

Liefs Lin

afbeelding van Rakly

morgan, wat doe je met de

morgan, wat doe je met de briefjes en andere voorwerpen die je vindt en doen terugdenken aan toen?

afbeelding van chantal

Lieve Morgan, Ik geloof niet

Lieve Morgan,

Ik geloof niet dat gevoelens ineens op 1 of andere dag weg zijn. Ze zal ze nog steeds hebben, maar ze doet er even niets meer mee. Waarschijnlijk liep ze al langer met het gevoel dat ze het moest uitmaken. Helaas komt het voor de ander meestal wel als een verrassing en daarom hebben wij (degenen die zijn verlaten) ook meer tijd nodig.
Laat haar even gaan, hoe moeilijk ook, ze moet ook haar gedachten en gevoelens kunnen orderen.
Uit ervaring weet ik, als je contact blijft zoeken, het vaak alleen pijnlijker wordt. Bescherm jezelf, spreek voor jezelf een periode af, bv een week of een maand, dat je geen contact zoekt. Dat geeft je echt wat rust. Mocht ze uit zich zelf weer contact zoeken, ben je ondertussen wat sterker en rustiger en kan je het gesprek aan. Ik weet dat het lastig is, zeker in deze donkere tijd waarin je zit.

Ik heb voor mezelf een tijdje terug 16 juli als keerpunt bedacht, ik gaf mezelf tijd om te rouwen, maar beloofde mezelf dat het na 16 juli beter zal gaan met me en geen contact meer te zoeken met mijn ex. En als hij belt, het kort te houden, niet omdat ik niet meer van hem hou, maar om mezelf te beschermen. Komende zaterdag is het dan 16 juli, en echt goed voel ik me niet, maar ik doe elke dag mijn best. En het werkt echt om voor je zelf een datum of limiet te stellen. Heel veel sterkte toegewenst en het gaat je echt lukken!