even heel kort door de bocht idd maar zoiets is het.
Maar ben zelf op relatie gebied een 'redelijk onbeschreven blad' dus dat is dan best lastig.
Toen wij een ralatie hadden stond ik er dan ook niet zo open voor, wat de relatie heeft doen mislukken natuurlijk.. Nu is het zo, dat als 'het 'er niet meer was, niet zo'n punt. Dat kan immers altijd gebeuren toch. Je bent alleen geboren en gaat alleen dood. (bedoel ik niet cynisch).
Heb toen heel bewust afstand genomen. Kwamen elkaar via werk wel eens tegen. Wasgewoon goed. Niks mis mee. Hij is van werk veranderd, en ik kreeg een mail die aan alle mensen gericht was waar hij graag contact mee zou willen houden. Dus toen hebben we weer eens afgesproken.
Oude dingen uitgepraat, en het voelde heel goed. Ook zijn relatie kwam voor in ons gesprek, wat natuurlijl vervelend is, en ook niet goed natuurlijl omdat we er toen acjter kwamen dat er bij ons nog steeds 'de klik zat' (klasieke verhaal, het zat natuurlijk niet helemaal lekker, anders kwam hj niet naar mij lijkt me) Maar ook daarover goed kunnen praten. 1 ding kan ik niet. dat is Goed mn gevoel uitdrukken (weer) dus dat kwam (als gespreksonderwerp niet boven tafel) Had die dag erna een heel belangrijke zakelijle afspraak, dus had ik het voor me uitgeschoven...
Paar weken geen contact gehad. Toen een mooie mail.
Hij was jarig. Ik bel op; neemt niet op, krijg een verontrustend bericht dat het met zijn moeder heel slecht gaat en dat hij contact opneemt zodra hij meer tijd en rust heeft. (dat het slecht met zijn moeder ging, had hij me al verteld, tijdens onze afspraak, maar nu gaat het veel slechter). Krijg ik weer een mail, met hoe lief ik reageer op dit nieuws en dat ik een goed luisterend oor ben, mooi mens, lief betrouwbaar ed. Dat hij het moeilijk. vind me te zien omdat er dan heel veel gevoel bij hem loskomt en hij niet weet wat hij daar mee moet. Voel dat ook goed als we samen zijn, ik ken hem inmiddels zo'n 7 jaar alles bij elkaar. is langzaamaan gegroeit.
Ik geef iedereen de ruimte. Mijn moeder is nu ook ziek, en dat is niet fijn, en geeft de nodige onrust. Daar wil je immers ook je energie insteken.
Dit bedoel ik met 'uit ballans trekken'. Niet zo zeer het relatie ding, maar gewoon.. je wil iedereen met respect behandelen, en de tijd geven natuurlijk. Ik heb nu 3 weken niks vernomen, dus neem aan dat dat slecht nieuws is, en dat ik dat vanzelf hoor.. (hoop dat ik het fout heb.)
maargoed dat heb ik toch wel met al mn naasten hoor.