Hebben jullie wel eens gehoord van het woord relatieverlaving? Na deze week hard zoeken naar een therapie kwam ik daar bij uit, ik belde met therapeute en zij raadde me aan een tijd bij hun hulp te zoeken EN het boek "als hij maar gelukkig is" van Robin Norwood aan te schaffen. Nou dat deed ik.. En ik heb het boek in de afgelopen 24 uur bijna uitgelezen en ik ben nog nooit zo diep gegaan. Shit.. Shit ...shit.. Ik heb een probleem.. En het heeft nog een naam ook. De "verslaving" aan de ander.. Ik ben door een diep dal gegaan vandaag.. Het begon bij de paniek dat ik een heel rare droom had vannacht, waarin hij oa verliefd was op een ander en ernaast afstandelijk was. Ik voelde me afgewezen in die droom, Hihi waar zal die droom vandaan komen .. Nou goed, toen werd ik wakker en checkte mijn telefoon, shit , hij was allang op, en geen berichtje, zoals gewend, dus paniek, idiote, totaal zinloze, afhankelijke, stomme paniek.. Tot ik er even later achterkwam dat zijn berichtje in de mailbox zat vandaag.. De dag startte zo meteen met een flinke scheut sneue en nutteloze adrenaline. Toen ging ik verder met lezen in dat boek, hoe meer ik las hoe meer ik brak. Het is echt een overhoop halen van mijn veilige structuur, liefhebben en mijn leven daarmee vullen en in gecompliceerde ongelijkwaardige relaties terecht komen en weer op straat staan. Ik ben er moe van, vorige week voelde ik een doodswens die me deed schrikken en nu voel ik me lager bij de grond dan ooit, het stoppen van dit patroon en onderkennen van de waarheid breekt me. Inzien, dankzij het boek, dat wat ik in mijn kindertijd heb meegemaakt een zelfde patroon is van wat ik nu meemaak, dat ik behoefte heb aan die pijn om mezelf heel te voelen omdat ik nou eenmaal niet anders ken.. Shit.. En nog erger, ik waande me heel rijk met mijn vriendenkring maar ik kon na lezen vandaag ook zien dat een groot deel van die vriendschappen in dit zelfde patroon zitten, geven..geven..geven.. Zelf vergeten worden en dat maar pikken in de hoop bevestiging te krijgen..krijg ik bevestiging is mijn cyclus doorbroken en stoot ik af, nooit ... Echt nooit eerder heb ik mezelf zo door de loep gezien en ik kan eerlijk zeggen dat ik me ook nooit eerder in mijn leven zo naakt, leeg en vol tegelijk gevoeld heb. Voor de therapie hoef ok mijn huidige relatie niet te beëindigen, liever niet zelfs, omdat de kans er in zit, dat wanneer ik dat doe voor ik er aan toe ben, ik weer in dezelfde valkuil val met een ander, en ik weet dat dat waar is. Ik heb gedeeld vandaag met "hem" dat ik dit boek lees, en dat t diep, veel met me doet..hij reageerde warm met de vraag wat dan, als ik wilde delen, ben ik welkom.. Ik kan het nu niet. Hij vertelde dat ie "de andere vrouw" weer ziet dinsdag, puur vriendschappelijk.. Paniek tot in mijn tenen en gelukkig herinnerde ik me iets wat je moet doen om dit te helen in jezelf "stoppen controle over de zaken te hebben".. Dus ik hield het bij mezelf. Hier haalt mijn verleden mij in, de littekens zijn weer open en de patronen die zich al die tijd hebben herhaalt en waarmee ik mezelf meer en meer beschadigd heb zijn nu zichtbaar. Mijn doel, en dat is ook de enige manier hier van te helen, moet nu zijn, me richten op mezelf, op mijn heling en mijn proces. Niet meer op het sussen, liefhebben, motiveren en koesteren van de man die ik geprojecteerd heb mijn ware te zijn. Nu is het aan mij en voor mij. Oh, dear, i have à long way to go, maar wilde deze toch delen, wie weet zijn er hier mensen die zichzelf hier in herkennen en dat boek aangaan. Ik beloof je, het zal je hele zijn op z'n kop zetten, en het boek beloofde me, als je dat doorgaat zul je nooit meer meemaken wat je tot nu toe kent.. En gezond kunnen liefhebben. Ennnnnn los...