Ik lees al die blogs van Davy en ik kan er vandaag heel goed inkomen hoe hij zich voelt. Gister contact gehad vanwege financiën en het liep goed en toen wilde ik teveel in een moment van zwakte en dan die mokerslag van kilte die op je neerkomt vanuit je ex.. Ik wist dat ik er niet goed aandeed en toch was er iets sterker dan mij. Dan het proberen recht te zetten (wat je natuurlijk helemaal niet moet doen) en daarmee nog meer verpest. Vandaag met een vriendin boodschappen doen en een moederdagplantje gehaald en toen in het tuincentrum uitgegleden, languit op mijn bek.. ik kon wel janken.. niemand die omkeek alleen maar mensen die lachten en ik ook braaf lachen. Hij had me meteen opgetild en gevraagd hoe het ging, ik miste hem toen zo, al die stelletjes met de pinksteren.. kan ik ooit weer zoveel van iemand houden en iemand vertrouwen?
Ik zit hier met mijn blauwe knieeën en mijn tranen achter de pc, de koelkast gevuld maar geen trek. Ik wil zo graag laten zien dat ik sterk ben, dat ik het zonder hem kan en dat ik weet wat ik met mijn toekomst nu aanmoet, maar het lukt me niet, ik voel me zo gekleineerd en laat het gewoon gebeuren, net alsof negatieve aandacht nog beter is dan helemaal geen aandacht.
Ik kan gewoon niet meer..
sterk..
Hey eefje
wat is sterk zijn. en waarom zou je sterk moeten zijn. ik was ook helemaal kapot vooral dat pas uit was. Het gewoon laten gaan de emotie's. En veel gepraat met personen die ik vertrouwde. Nu loop ik nog staat wel reddelijk vaak rond met een rot en raar gevoel. na 4,5 maand. het is nog zo vreemd. bij mij ook omdat mijn ex vrij snel ander had. laatst wel haar gesproken en kon toen na hele lange tijd weer zeggen wat er aan scheelde bij me. ze zij dat ik niet overal de schuld aan had. maar heb er niet mee terug. en is zo onwerkkelijk.
Eerst voelde ik me ook wel beetje ongemakkelijk soms. ben een piekeraar en denk overal veel over na. nu vaak nog. ik kreeg vaak te horen van me ex dat ik me te druk maakte. (toen we nog wat hadden) en nu heb ik dat soms nog. denk soms ook dat ik altijd me wel zo'n beetje voel. lijkt soms wel of ik continu opzoek ben enzo. ook kwa vrienden. heb ze wel, maar ben vaak bang om ze kwijt te raken.
Van het vallen herken ik wel. als mij wat tegen zat dacht ik net zoals jij. en dat doet pijn. en denk ook dat je niet zomaar je ex vergeet. Ik heb gewoon vaak het gevoel dat het niet lukt en gaat lukken met van alles op sociaal gebied. Ben een meisje tegen gekomen maar ik voel niet heel veel voor der. ik weet niet meer of ik nog verliefd word en wat het eigenlijk is. snap gewoon heel vaak dingen niet op sociaal gebied.
Maar is doorbijten waarschijnlijk. maar als ik nu dingen doe herinnert dat ook aan vroeger. toen nog met haar had. en dat heb ik het bijvoorbeeld over het uitoefenen van me eigen hobby. is zo vreemd, want ik dacht dat alles veranderde maar aan de ene kant is dat zo en aan de andere kant niet. en dat makat het soms zo zwaar en zucht je nog maar een keer...
laat echt gaan je emoties... schrijf het bijvoorbeeld hier allemaal op. ik doe dat ook en zal dat voorlopig ook nog nodig hebben.
sterkte
life123 (en leven is voor me gevoel niet 123)