Gelukkig heb ik een aanwijsbare (hoofdreden) waarom we uit elkaar zijn gegaan. 'De tik' was de druppel.
En he! Ik geef haar niet eens ongelijk. De deur op een kier latend, zei ze ' mensen kunnen toch niet veranderen' en 'het gaat je niet lukken'. Toen ik vroeg ' maar wat vind je dat ik er nu voor wil vechten' beantwoordde ze met ' ik heb er een dubbel gevoel over' ' ik voel me gevleid" 'Had je eerder moeten doen' 'jaja-gevoel heb ik erbij'. . Maar wat wil je dan van me ? ' dat je aan jezelf werkt, maar doe het voor jezelf!'. Ze vroeg me 'maar wat wil jij dan nog van mij, wat zie je nog in me'. Ze zei ' ik weet het niet, weet niet of ik nog genoeg van je houd, of ik nog wel met je verder wil, ik wil niet meer in dit huis wonen, ik denk dat mijn werk zal tussen ons in blijven staan'

Al die tijd was er contact, sms, telefoon, live. Het ging van mijn initiatief over naar haar initiatief? Er begon zich echt weer iets te ontwikkelen dacht ik. Ze vond het goed dat ik haar ophaalde van vliegveld, terwijl ze daar met grote groep personeel aankwam. we dronken en spraken wat en namen uiteindelijk afscheid. Ieder naar onze eigen stek. Daarna was contact plots over. Tot het weekend daarop. Ze melde zich via sms en ik begreep eruit dat we samen iets zouden gaan ondernemen. Blijkbaar niet. Verkeerd geinterpreteerd. Daarna hoorde ik niets meer.

Ik pak mijn probleem aan. vandaag trof ik een vriendin van r en die vroeg me naar de voortgang daarvan. Eigenlijk wel typisch dat ze het vroeg, maar dan kan het ook gewoon interesse zijn natuurlijk. Mijn vriendin (klinkt toch beter dan ex) geeft me geen vinger, maar de deur bleef open en er was altijd dat contact. In mijn ogen trek- en duwwerk maar er was contact. Sommigen zeggen me ' kappen en doorgaan met jezelf' maar anderen en ikzelf zeggen 'geduld'.

Wil ik het nu niet snappen? Is dit over? Wil ze resultaat zien? Houd ze nog van me? Kan zij mij vergeven en ik haar?
Speelt ze met me?

Een feit is in ieder geval dat ik niet met mezelf aan de slag zou zijn gegaan wanneer ze me niet met de hamer op de kop had geslagen. Soms kun je erg blind en doof zijn en is inderdaad een woord niet meer genoeg. Maar ik hecht erg aan bepaalde zaken, zelfs als ze gelijmd zijn en wellicht houd ik er dan nog wel meer van.