Online gebruikers
- Bertakijeops
beste lezers , nadat ik een beetje op deze site heb rondgesnuffeld wil ik graag mijn verhaal vertellen , en hoop ik dat er mensen met een goed advies zijn die mij kunnen helpen .
tot een maand geleden dacht ik dat ik een goede relatie had . ik ken mijn nu expartner al 8 jaar hebben samen een kindje van 6 .
we zijn in 2006 al een keer uit elkaar geweest , dit kwam eigenlijk doordat ik erg snel zwanger raakte en doordat er veels teveel problemen waren van mensen buitenaf en het samenwonen opzich . ook niet was zoals het hoort te zijn .
ik ben toen drie jaar lang alleenstaande moeder geweest ,,, heb echt wel gedate en mensen ontmoet en dat gelde ook voor hem ... maar toch kwamen we weer op elkaars pad . na een feestje van een gezamelijk vriend kwam ik erachter dat ik nog steeds ondanks dat ik echt leuke mannen had leren kennen ,, gewoon heel veel van hem hield . ook omdat het de vader van ons kind is .. maar ik werd weer helemaal verliefd .
zo hebben we twee jaar lang doorgesukkeld . wel alles met elkaar doen zoals in een echte relatie .. maar kwam het voor hem te dichtbij haakte die af .
we gingen op vakanties deden alles samen met ons kindje ook omtrend haar ... het was allemaal helemaal goed...en ons kindje was gelukkig en groos als we met zn drien waren , maar doordat ik in zijn familie en vriendenkring niet goed lig ... had ik al altijd het gevoel dat hij me verstopte op een bepaalde manier . en was ik dat gewoon zat . en heb hem eigenlijk een ultimatum gesteld . of we gaan ervoor of ik ben weg .... in dat gesprek kwam naar boven dat hij en zowel ik beloofde dat we alles beter zouden doen als er wat zou zijn binnen de relatie zou het uitgepraat worden , we zouden meer tijd voor elkaar vrij maken ... kortom we zouden er alles aan doen om het beste van onze relatie te maken .
op een feest van een vriendin van mij ,, in 2009 stelde hij zichzelf ook ineens voor als de vriend van ..
dit was zo romantisch op zijn manier (het is een stille willie) en ik had zoveel energie in hem gestoken dat niemand anders me op dat moment gelukkiger kon maken .
vanaf die tijd tot vorige maand dan ... ging het heel goed . we hadden weleens discussies of dingetjes net als ieder ander... en hij zeurde weleens en ik zeurde weleens . maar naar mijn idee hadden we gewoon een goede relatie . we besloten ook om gewoon voorlopig niet samen te wonen , gewoon onze tijd nemen .
kortom ik kreeg ineens een heel boos smsje uit het niks ..... dat ik dingen alleen regelde voor onze dochter en dat hij wel even ging achter halen op eigen houtje hoe de vork in de steel zat .
ik stond echt helemaal perplex .. ik had een gesprek op school gehad omdat mijn kind iets drukker volgens de leraren was dan anderen . en zei schoven in mijn schoenen thuis hulp aan ... dat ik direct afgeslagen had ,, dit heb ik erna wel tegen mijn partner vermeld .... maar verder niet bij stilgestaan omdat er verder niks aan de hand was .... toen is hij op eigen houtje zonder mij wel even het een en ander uit gaan zoeken ,,, en de leraren wisten van niks, en alles kwam van mij af . .....erg onprofesioneel en schandelijk
toen was die hondsdol en boos en smsde laat mij maar even ............
ik nog in de veronderstelling dat het wel goed komt en dat we het wel even uit zouden praten .. want in mijn ogen was er niks aan de hand ,, en wat de leraren hebben gezegd kwam ik via een ander ook later pas achter. kortom hijzelf zei niet eens wat er gezegd was en ik was een leugenaar .. ik wist op dat moment dus totaal niet waar het allemaal om ging ... en taste in het donker ... ik heb redelijke pogingen gedaan om te praten en een oplossing te vinden ... maar raar genoeg sloeg hij alles in de wind en antwoorde sarcastisch met niet meer dan twee zinnen ...ik sliep er gewoon niet meer van ... ons kindje ging drie weekjes bij hem logeren voor de vakantie ... en wat voor mama die het hele jaar door geen minuut voor dr zelf heeft drie heerlijk rustige weekjes .hadden moeten zijn , met tijd voor mezelf en ook met hem en die kleine schat moesten worden werden letterlijk hel .
ik was letterlijk een jaar niet wezen stappen , en had echt zoiets nu gezellig met een vriendin weg , zeker omdat ik niet lekker in me vel zat over de ruzie . toen via mijn schoonvader kreeg ik te horen dat ons kindje bij hem logeerde ..... ik had mezelf helemaal mooi opgemaakt en niewe kleren gekocht in de hoop dat hij er ook was .. we gezellig zouden doen en samen gewoon naar huis zouden gaan .
eenmaal in de stad zag ik zijn vrienden wel maar hem niet .... toen bekroop mij zo raar buikgevoel net alsof ik autoziek was en misselijk ... maar verder geen aandacht aan geschonken , op een gegeven moment liepen we met de meiden richting een andere gedeelte van de stad om daar te dansen en toen kwam ik hm tegen .. ik wilde op hm af lopen maar hij negeerde me . waar ik gewoon zo van schrok dat ik ben doorgelopen en eigenlijk niet wist wat ik met de situatie aan moest . we zijn naar een ander cafe maar gegaan en ik was echt intens verdrietig maar wilde mn avond niet laten vergriepen ... uiteindelijk liepen we weer terug naar die straat . en zag ik hem staan met een meisje .... zijn stond te relaxed met haar rug tegen zn kinderbijslag aan en hij had zijn hand op haar dij en zn hoofd in dr nek ....... ik dacht dat dit alleen in films gebeurde en de grond zakte letterlijk onder me voeten vandaan ... als een stier stormde ik erop af en toen mijn vriendin die wat mondiger is ook .... alleen me lijf ging een heel eigen leven leidde .stond genageld aan de grond en kon niks anders uitbrengen dan alleen wat denk jij waar je mee bezig bent .... dat meisje van pas net twintig stond me schaapachtig aan te kijken en bleef ook letterlijk staan van wat moet je van hm ..... me vriendin stond te gillen en ik alleen maar te huilen ... toen wende ik me blik naar haar en zei met verzamelde kalmte ... realiseer je dat waar jij mee staat al acht jaar mijn vriend is en er thuis een kindje zit die denkt dat papa en mama een gezin zijn . en ik nog in de veronderstelling zit dat we een relatie hebben .
hij stond alleen maar te vermelden dat hij niks deed en iets van dr kont afveegde ... en dat hij niks fout deed . ze liep weg en ging drie meter verder op een stoepje zitten .
ik schreeuwde tegen hm en waarrom en hoe en hou je nog van me en hoe kan je dit doen .... maar hij zei alleen maar ik ga geen ruzie maken in een volle straat .
waarop ik nog kwader werd , toen waardeerde ik hm niet en was het mijn schuld en hij deed niks met haar en wilde niks met haar (wat hij nog steeds loopt te vermelden ) het was een heel ander persoon die voor mn neus stond . toen hij even ging toiletteren en ik huilend achterbleef , kwam zijn vriend direct naar buiten lopen ....
deze klootzak zal zn naam maar niet noeman is een ex vriendje van wel meer dan 12 jaar terug .
deze meneer is gestoord heeft mij tot lang na onze relatie lastig gevallen en gestalked ..... en mijn vriendin die ook zijn ex is recent doet hij hetzelfde bij .... als deze jongen de kans krijgt om ons kapot te krijgen zal die het doen ...ten koste van wat ..
afijn hij kwam heel scheinheilig vragen wat er aan de hand was , waarop ik zei .. geniet er maar van ,van dit want dit is wat je wilt en op kicked .
waarop hij antwoorde dat ondanks dat ik hem gebruikt had en gedumt had ik even mee moest lopen .
daar vermelde hij mij dat mijn parter al een maand terug tegen hem gezegd had dat het allang uit was en ik me eigen leefde toch alleen maar leefde ...... en alleen maar ging stappen en aan mezelf dacht .... (ERG GOEDE VRIEND BEN JE DAN ) geloof me dat komt als een kernbom aan , op dat moment kwam mijn partner erbij staan en ik confronteerde hem daar ook mee ... en weer.. ik ga geen ruzie staan maken en dat is niet waar .
daarna was deze goede gestoorde vriend ook nog eens naar mijn vriendin toe gelopen en had gezegd dat mijn partner aan hem had gevraagd of zij en ik ook nog de stad in zouden komen want daar had hij geen zin in . toen kon ik niks meer ben met uitlopende mascara naar mn fiets toe gelopen en als een zombie naar huis gereden .... het was een nachtmerrie en ik werd niet wakker .
de dag erna was ik leeg ,,, en heb alleen maar gehuild . dat gun je je ergste vijand niet eens .
de dag daarna kwam het relativeren en vragen , mijn dochter zou die avond toch een nachtje bij mij logeren omdat ik haar erg miste . en had aan hem gevraagd of hij kon blijven dit moest uitgepraat worden , maar hij wilde niet het zou alleen maar ruzie zijn en geschreeuw en hij gooide alles op ons kind want ik doe hysterisch en dat is niet goed voor haar ..... hij haar gebracht en ik breng dr naar bedje ... begint dr onderlip te trillen en ze ging intens huilen ... terwijl ze van niks weet ... dus ik vraag wat is er
mama hoe kan het dat we geen leuke dingen met zn drietjes doen ,,, en waarrom praat papa niet meer met je . papa moet hier wonen bij ons waar hij hoort ...
dit brak mijn hart in tienen en ik wist niet wat ik erop moest zeggen dan alleen schatje papa heeft het op het moment een beetje druk met andere dingen ,,, dat snapte ze wel alleen was ze al blij dat ze het eruit kon gooien want ze liep er al een tijdje mee . dit maakte mij intens verdrietig en machteloos en zoo kwaad op hem ...maar ik moest op automatische piloot om sterk voor haar te zijn ... ik heb nogmaals gesmsed of we konden praten maar dat kon niet ,,,, een andere vriendin van mij kent zijn niewe liefde , en die zat bij me die avond .... ze belde haar op en probeerde dr uit een beetje uit te horen . en dat kreng melde IK HOEF GEEN VENT MET EEN KIND ....... kwader kan je me niet maken .... wel met dr benen wijd maar dit soort dingen zeggen ... maar ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat ze geen verantwoording naar mij af hebt te leggen ,,, alleen hij . dus ze gaf haar nummer zodat ik dr kon bellen om te vragen hoelang het al gaande was en alles .... van vrouw tot vrouw lijkt me dat fair ..... 5 min later kreeg ik ineens hele dreig smsjes van mijn ex dat ik moest stoppen met lastig vallen en mensen bellen ..... op de toon en de manier op schrok ik gewoon ditwas niet de persoon die ik al zolang kende ... en tergelijkertijd had dat meisje letterlijk mijn grens overschreden ,(HAD HAAR NOG NIET EENS GEBELD ), ookal wilde hij en ik qoute gaat je geen reet aan .van wie ik dat heb .
ik werd bestempeld als een debiel een grazy ex .. een stalker .... ik heb hem altijd goed behandeld nooit maar dan ook nooit gelogen of iets wat er in de buurt komt .
en hij behandelt mij alsof ik degene ben die vreemdgaat en zn gezin in de steek laat .
maar als de onzekere ik zoek ik alle fouten op dat moment bij mezelf ... tot de dag van vandaag nog steeds mijn moeder wilde bemiddelen bij een gesprek en daar kon die wel ineens mee instemmen ,,, deze mensen hebben altijd voor ons beide klaargestaan en nodigde hem altijd uit waar hij van profiteerde .. maar hij denkt ook letterlijk weg tekomen met liegen en verdraaien ....
zo zat hij ook bij mijn moeder thuis toen ik daar binnen kwam lopen met zn bakkie koffie alsof er totaal niks aan de hand was .... wat bij mij het bloed onder me nagels vandaan haalde .
het gesprek heeft uiteindelijk helemaal niks opgeleverd dan alleen hij die met slappe argumenten kwam zoals ik pakte me kind zn koffer niet goed in ... nam me telefoon soms niet op .. kwam te laat ....
allerlei argumenten die slaan als een *** op een drumstel .
en ik zat me hart uit te storten legde me ziel en zaligheid bloot .. op de vraag hou je wel van me .. wilde die geen antwoord geven
ik kreeg voor wat die gedaan had alleen en sorry en het gebeurde gewoon ... maar ik heb niks met dr hoef niks met dr en heb niks gedaan met dr ..
maar kom op je bent betrap BIG TIME !!!
ik heb zelfs nog gezegd ik kan dit door de vingers zien waarom heb je niet eerder aan de bel getrokken dan had ik alle fouten goed kunnen maken had ik in ieder geval een kans gehad om het goed te maken .
want aan mij ligt het niet en me uiterlijk ligt het niet . alleen de relatie gaat niet vanzelf;(
er zit niet voor niks een gum op een potlood
rome is niet in 1 dag gebouwd
en er zijn mensen die nog voor hetere vuren ervoor komen te staan en het overleven .
toen ben ik kapot en moe en energie loos weggegaan en heeft hij nog met mijn moeder gepraat (geslijmd)
dat hij het zoooo rot vind ... en hij heeft beloofd dat hij me altijd zou beschermen en voor mij op zou komen en voor ons kind er altijd zou zijn en dat we normaal moesten doen .....toen mijn moeder vroeg kan het nog goedkomen zei hij zelfs weet niet voorlopig niet .... nergens een nee of een ja op ......
HET WEEKEND DAAROP presteerde het het zelfs om naar een vriend van mij toe ruzie te zoeken omdat hij met mij danste en mij een gezellige avond wilde bezorgen ..... dat terwijl hij zelfs met dat lelijke jonge eendje
een meter van me vandaan stond en de ideale schoonzoon uithing .... (waarrom ??))) zijn antwoord had ik meschien beter niet kunnen doen .... hoe krom is dat
ik heb wel zijn vriend aangevallen omdat hij tussen ons stookt en met zn vieren richting zn huis liepen terwijl kindlief drie weekenden achter elkaar en tussen door werd gedropt bij opa of oma . dat was niet netjes van mij maar ondanks zn beloftes aan mijn moeder heeft hij mij laten liggen terwijl ik door een beveiliger op straat werd geslagen , niet netjes van mij maar al mijn woede en vedriet werd tot het uiterste getest op dat moment en ben niet geslaagd ,
nu is het zo dat sinds hij zijn dochter heeft thuisgebracht en zelf twee weken vakantie had ..... hij alleen maar met jong schaapje is geweest en met zijn gestoorde vriend en daar de scharrel van die de beste vriendin is van de homewrecker herself .
van pretparken tot strand tot nachtvissen in tentjes tot met zn vieren niet discreten dingen doen in zijn huis .
waar mijn dochter ook moet verblijven en altijd mijn veilige haven was .
lang leven mijn vriendinnen kennissen en facebook .
hij heeft zn kind die twee weken totaal niet meer bekeken .. niet gebeld hoe het met dr was niks ....zelfs nadat ze had gevraagd papa mag ik van de week nog een nachtje bij je slapen ...ja hoor ik hoor het hm nog zeggen maar niks laten horen .... door alle stress teveel roken en niet eten ben en uiteindelijk op de eerste hulp beland en zeiden de artsen dat ik moest blijven .... ik moest wel contact met hm zoeken voor opvang van de kleine telg ...... maar hij heeft niks laten weten of gereageerd .....dit heeft bij mij zooo knop omedraaid en ondanks alle pijn moet ik aan een toekomst denken voor ons twee . en heel sterk zijn .
buiten het feit om dat alles wat ik wilde doen de laatste tijd kon niet was geen geld of tijd voor ...
en dat haalde die met hun eventjes in .
het enige wat ik kan denken is dat is niet de man die ik gekend heb ,,, het is een totaal ander persoon . en maak me ergens zelfs zorgen om hm ... buiten het feit om dat ik de man die ik kende mis en van hm hou .
ik confronteer hm ermee dat zn kind huilt en vragen stelt en driftbuitjes heeft gewoon omdat papa er niet is en er niet voor mama is .
maar alles word verdraaid dat het door mij komt ... ik bespeel hem over de rug van zijn kind en ik fluister woorden in de oren ..... hij liegt tot de dag van vandaag over alles ook dat hij al zn tijd telefoon en geld aan haar spendeert en dat andere getikte stelletje .
hij reageert sarcastisch verdraait de boel probeert zich schoon te praten ,
en zijn scharrel is te jong naief en dom dat ze hem gelooft en het lijkt wel of die daar van geniet ... van erkenning van zo meisje die hij alles kan laten doen wat hij wil ..... zijn eigen geluk ten koste van ons .
maar nu werken is begonnen komt meneer ineens met rechten en logeren en ik sta op mn strepen met pijn in me hart . zelfs me kind zegt mamam ik mis papa maar ik wil niet naar hm toe .......
hij probeert mij op alle mogelijke manieren dwars te zitten en te kleineren en hatelijk te doen .
ik ben ten einde raad
want ondanks alles hou ik van hm met alles wat ik in me heb
en hoop ik dat het een fase is en hij zn weg weer terug vind naar huis naar ons
naar degene die echt oprecht van hem houden ,
zo in zo als je helemaal tot hier bent gekomen van mijn veels te lange verhaal heel erg bedankt
en liefs
m
Melody@
Lieve melody ik schrik van je verhaal ........
Maar het meest van je laatste zinnetje
"en hoop ik dat het een fase is en hij zn weg weer terug vind naar huis naar ons
naar degene die echt oprecht van hem houden ,
Je kan alleen oprecht van iemand houden ....als je van jezelf houd ...JIJ BENT VEEL MEER WAARD
Je schrijft in een lang verhaal dat je denkt niet verder te kunnen zonder hem .....
Je schrijft dat je hem niet herkent
Maar heb je hem echt gekend ?
Het beeld dat jij in je hoofd hebt van de man waar je van houd klopt niet met de werkelijkheid ..je hebt al zijn fouten in de tijd dat jullie samen waren niet echt willen zien je hebt veel meer de nadruk gelegd op de dingen die jij graag wilde zien de man die zich voorstelt als jouw vriend .............. en die verankerd in je hoofd bij hoe jij graag zou willen dat hij was elk klein beetje aandacht dat hij voor jou had opgeblazen ...terwijl dit niets is bij hoe het echt gaat tussen mensen die van elkaar houden .....
Liefde is vanzelfsprekend en moet van 2 kanten komen .
Je schrijft in je eerste stukje heel duidelijk dat jullie al eerder uitelkaar zijn geweest ...maar schuift de problemen die jullie hebben op anderen en verzint excuusjes ..."samenwonen "snel zwanger " als hij echt van je houd had dit nooit een reden kunnen zijn
Ik denk dat het goed is om eens op papier te zetten wat de feiten zijn ...dan kom je er snel genoeg achter dat hij niet de prins op het witte paard is maar altijd zichzelf is geweest , wilde niet samenwonen ..problemen ...etc etc
Het is echt vreselijk dat jullie relatie niet is gelopen zoals jij graag zou willen vooral omdat er een kindje uit is ontstaan .
Het is nu wel tijd om realistisch te zijn en van jezelf te gaan houden
Dat begint hoe hard het ook klinkt met een realiteits check
Je hebt zoveel verdriet dat je nog meer geneigd bent om hem te romantiseren ...het beeld dat je van hem en jullie relatie hebt lijkt opeens zo perfect .
Misschien niet de reactie waarop je gehoopt hebt maar wel de eerlijkste die ik je op dit moment kan geven veel sterkte
Je bent niet alleen Petras xx