Inmiddels zijn we 6 maanden uit elkaar. En nog steeds denk ik aan je, dagelijks. Ik zie spullen in winkels waardoor ik aan jou moet denken. Er zijn zoveel factoren die mij aan jou herinneren en de mooie tijden samen.
Ik weet echt dat het niet werkt tussen ons, dat de liefde toch niet matcht. Maar ik trap er toch weer in, na een korte mailwisseling, verlang ik naar jou. Praat ik met vriendinnen over wat de mail betekent.
Zucht, wat raak ik snel van slag door jou, ik voel nog veel voor je. Werd ik maar kwaad dat je mijn waardevolle tijd hebt verspilt. Maar ik kijk altijd naar mijn eigen aandeel in keuzes, ik wilde in ons geloven tegen beter weten in.
Ik mis je, ik mis je steun, ik mis je bewondering voor mij, je liefde, je warme armen en ons. Ik mis ons....
Ik ga door met mijn leven, geniet, doe leuke dingen, zet grote stappen en dit voelt goed gelukkig. Maar ik zou ze nog steeds met je willen delen. Zucht!
Dag lieverd, dag mooie vent, dag ....
Ik heb precies hetzelfde
Ik heb precies hetzelfde gevoel.. Wel heel goed dat je zo eerlijk naar jezelf bent