Hoi patjes61, ik vind het nog steeds onverklaarbaar, maar ik heb mijn vrouw al losgelaten, heb al over alles kunnen praten, zij kan die gevoelens voor die ander niet verklaren, maar wil haar hart volgen. That's it, discussie over, zij heeft wel duidelijk gemaakt dat het niet aan mij ligt, maar aan haar. Zo ook met jouw vrouw, het ligt niet aan jou, zij is veranderd, soort midlife crisis, echt waar, hoeveel huwelijken zijn daar niet op gestrand? Wacht maar, tot die roze wolk zoals een lotgenoot hier altijd omschreven heeft, overwaait, dan moet ze nog met liefdesverdriet in zak en as zitten, ga je haar dan steunen? Ik ben zelf ook bang dat dat met mijn eigen vrouw gebeurt, kan haar niet geheel aan haar eigen lot overlaten, wetend dat ze straks in een gat zal vallen. Het blijft een dilemma, ik heb altijd het gevoel dat er iets niet klopt, 180 graden gedraaid, zo erg veranderd, psychisch, borderline, midlife crisis, you name it, vluchtgedrag, na een heftige gebeurtenis, overlijden van haar oma. Is er iets traumatisch gebeurd in haar leven? Omdat ik met mijn vrouw ook zo verbonden ben, 16 jaar voor elkaar gezorgd, wil ik haar niet zomaar laten vallen, maar alles wat ik doe, ze ziet het niet of wil het niet horen. Ze wil niet naar een therapeut, of wie dan ook, dan houdt het echt op. Ik weet het zeker, dit klopt niet, alleen de vraag is, wat doe je eraan? Op dit moment kun je ook niets doen, misschien komt het nooit goed, zoals bij velen, rest nog alleen de vraag, wat ga je voor jezelf doen, om het voor jezelf leefbaar te maken? Voor mij, eigenlijk ook voor jou, rest niets anders dan het een plekje te geven, stop met jezelf af te vragen wat jij fout hebt gedaan, maar dat zij nu fout zit, of dat het eigenlijk helemaal niet toe doet. Het gaat om het hier en nu, de feiten, geef jouw verleden een plekje, verwerken, duurt waarschijnlijk heel lang, weet het zelf ook niet, en ga verder met je leven.
Maar wat voor jou geldt, geldt ook voor mij, theoretisch heel simpel, maar makkelijker gezegd dan gedaan.

Heb jouw netlog gezien, een mooi gezinnetje, is toch niet te geloven, dat dit zomaar opeens er niet meer is, dat zij opeens haar lief en leed weggeveegd heeft?

Ik denk dat ze nog wel met gevoelens zit, anders zou dat 19 jarige jochie niet zo moeilijk en onzeker doen, door zelfs jou te bedreigen. Ik denk dat zij wel vaker met hem over heeft gehad, maar ja, wat doet dat nu nog ertoe? Alleen afwachten, een roze wolk duurt volgens deskundigen maanden tot 2 jaar, daarna kan misschien iets gebeuren. Geldt nu ook voor mij, afwachten, maar door haar los te laten heb ik veel minder pijn.

Sterkte, er zijn hier genoeg lotgenoten die soortgelijke ervaring hebben, heb ik veel steun aan gehad.

Het blijft wreed, om na zoveel jaar samen lief en leed opeens uit het bootje te stappen, het blijft onbegrijpelijk.

Gr.

Mr Bean