Ok ik heb niet echt liefdesverdriet. Ik ben verlieft op een jongen die eigenlijk mijn beste vriend is en die ook nog eens gaat trouwen in mei :S We zijn bij elkaar op de opleiding gekomen afgelopen september. Hij was toen al verloofd. We zijn in hele korte tijd heel close geworden. Hij begrijpt me en dat voelt echt goed. Het is echt erg want ik wil niet verlieft op hem zijn. We hebben nu stage periode en ik zie hem weinig en ik mis hem ook heel erg. grrr doods irritant. Ik weet echt niet wat ik er mee moet maar goed. Komt er ook nog bij dat ze vriendin/verloofde/bijna vrouw heel jaloers is en het eigenlijk heel vervelend vind dat ie zo veel met me omgaat. Dus dat word leuk als ze getrouwt zijn. Maar goed. Soms gaat het allemaal eigenlijk best goed en is het niet zo erg dat ik verliefd op hem ben maar soms is het ook heel irritant. Vooral als ik hem zo erg mis of eigenlijk meer wil dan dat we kunnen zijn. Maar ik neem aan dat ik het ga overleven. Maar soms voelt het alsof het niet goed gaat komen. En dat is dan echt klote. Dan weet ik echt niet wat ik moet doen. Soms ben ik heel bang dat ik hem ga verliezen zelfs als vriend. Soms heb ik het gevoel dat ik niet de rest van me leven alleen maar vrienden met hem kan zijn. Maar aan de andere kant wil ik hem ook niet kwijt als vriend. Soms word ik helemaal gek van al die gevoelens die ik heb. Hoe word je niet meer verlieft op iemand die je het liefst elke dag ziet en dat buiten stageperiodes ook zo het geval is? Ik weet het niet hoor! Het enige wat ik kan doen is afwachten en op het beste hopen.