7 maanden zijn er nu voorbij na de breuk met mijn grote liefde na een relatie van bijna 8 jaar, gevoelsmatig misschien wel de zwaarste maanden van mijn leven, heb veel tijd doorgebracht op deze site en mijn verhaal en verdriet gedeeld met veel soortgenoten,maar de laatste paar weken is mijn leven is in een soort sneltrein terecht gekomen van veranderingen,heb sinds een paar weken de sleutel gekregen van mijn nieuwe huis, allemaal nieuwe spulletjes gekocht verbouwen inrichten enz enz, vond het heerlijk om bezig te zijn, ben ook nog veel meer gaan werken aan mezelf, heb zelfs contact gezocht met psycholoog omdat ik behoefte had aan iemand die mij zou confronteren met mezelf, een spiegel voorhouden,omdat ik er van overtuigd was dat ik enkele karakter eigenschappen had/heb die me keer op keer in de nesten werken en die er ook voor gezorgd hebben dat ik mijn lief ben kwijt geraakt.
Heb ondertussen ook een paar leuke avontuurtjes gehad en over aandacht heb ik ook niet te klagen, dus je zou zeggen allemaal positief, maar helaas...
Mijn lief zit nog volop in mijn hoofd en ze is nooit weggegaan, ondanks het huisje, ondanks de gesprekken, ondanks de avontuurtjes, diep in mijn hart zou ik haar zo graag terug willen in mijn leven, weer bij haar zijn, tijd met haar doorbrengen, en het wordt niet minder.
sinds enkele weken zie ik haar weer met een bepaalde regelmaat, we hebben samen een hond waar we veel van houden en die we samen hebben gekocht, dus het komt wel eens voor dat ik haar en paar keer per week zie of spreek op de 1 of andere manier, ze is zelfs een paar keer blijven eten, heel verwarrend allemaal.
Ik heb haar al enkele keren laten weten dat ik nog veel van haar hou en dat ik haar mis, maar daarover heeft ze geen zin om te praten en over haar gevoelens al helemaal niet, volgens mij is er ook niemand anders in haar leven gekomen maar als ik eerlijk ben toont ze ook geen advances richting mij, maar het lijkt mij dat als je nog zo vaak contact het met je ex dat je toch ook niet erg je best doet om afstand te nemen of zo ze echt geloven in "het goede vrienden" blijven, we zijn zelfs een paar keer samen gaan shoppen en ze heeft me ook een beetje geholpen met het inrichten van mijn huis en daarbij hadden wij weer kei veel lol, phff........
Gelukkig moet ik voor mijn werk een weekje weg en hoop ik dat die afleiding weer wat rust in mijn hoofd brengt, maar ik weet nu al dat die stille uurtjes alleen op een hotelkamer ook aardig klote momenten kan opleveren, houd dit dan nooit op.
Ik hou jullie op de hoogte