Ik ben 64 en heb helemaal niets meer,sinds 6 weken is mijn relatie beeindigt door mijn partner.
Hij is 47 en wij zouden volgende week 30 jaar bij elkaar zijn,we hebben 3 jaar geleden nog samen
een boerderij gekocht,hij kocht een paard voor mij,we hebben honden ect,een plekkie als een hemel op aarde.

We liepen in het weiland met de honden,er heerste al een paar dagen een gespannen sfeer,hij zegt
op een gegeven moment,ik stop met de relatie,de grond zakt onder mijn voeten weg,ik was totaal
overdonderd dertig jaar en nu ineens stoppen,hij zegt ja de liefde is over,ik hou wel van je en zal ik altijd blijven doen,
maar de relatie stopt.
Hij zegt dat hij absoluut geen ander heeft,en wil vrienden blijven,ik mag komen zo vaak als ik wil,ik heb er al
eens gegeten maar daarna zijn er weer woorden gevallen,dan is alles goed dan is alles weer verkeerd,ik snap helemaal niets van hem,hij was altijd zorgzaam,sex en alles daarom heen was goed,twee maanden geleden zegt hij nog,je bent de liefde van mijn leven,
ik weet wel ik wordt hiet helemaal gek van verdriet en zou ook het liefste uit het leven stappen,ik slaap bij mijn kinderen op de bank en mijn kleding achter in mijn auto.
Ik mis hem zo vreselijk,ik hou diep en intens van die man.

Denk nou niet hij doet je weg,leeftijd, ik ben dan wel 64 maar zie er veel jonger uit,en zijn woorden waren altijd,je bent in je doen en laten nog een jong wijf.

Wat in godsnaam moet ik hier mee.Hij lijkt wel overspannen,is ondernemer en heeft het vreselijk druk en tegenslagen gehad,is dat misschien ook een rede om zo te gaan doen.

Wie heeft er raad voor mij.Ik laat sinds een week niets meer horen maar mijn god nog aan toe,als hij nu zou mailen
of wat dan ook dan ben ik er al.