Hallo!

Wat gaat de tijd ontzettend snel jongens, jeetje. Kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik huilend mijn eerste blog zat te schrijven.

Maar goed, ik wilde toch nog even een kleine update schrijven gezien ik opeens weer terug bij af lijk te zijn.
Van september t/m half december ging het prima met me en dacht ik dat ik de pijn en het gemis een beetje achter me had gelaten, ondanks dat mijn ex mij eind oktober had verteld aan het daten te zijn met een meisje waar ik tijdens onze relatie al mijn twijfels bij had. Dit deed uiteraard veel zeer, maar het was nog geen relatie en wie zegt dat het dat uberhaupt zou worden? Met die gedachte liet ik het dus achter mij en ben gewoon verder gegaan. Heb wel gezegd dat ik door dit nieuws even geen contact meer wilde. Ik heb dit 2 maanden volgehouden. Maar opeens begon ik hem zo erg te missen, echt missen. Ik miste de gesprekken met hem, de stomme grapjes die we maakten, de klik en de intense vriendschap die we hadden.

DUS; ik heb weer contact gezocht, gevraagd of het goed met hem gaat. Hij reageerde hier heel positief op, dat hij het fijn vond dat ik weer contact met hem had opgenomen. Na een gesprek over koetjes en kalfjes toch tegen beter weten in aan hem gevraagd hoe het met het meisje is waar hij mee aan het daten was.
Antwoord: we hebben een relatie en het gaat goed.
BAM daar is de klap. Je staat op de een-na-laatste tree van boven en dondert weer even compleet naar beneden, krabbelt snel weer omhoog naar tree nummer 5 en haalt diep adem.

Au.