3 weken geleden is mijn hart gebroken, 3 weken lang heb ik als een zombie geleeft, kwam de deur niet meer uit, wou niet meer eten en eigenlijk wou ook niks meer in dit leven. Wou alleen maar dat ik kon verdwijnen uit deze wereld, ergens waar ik vrede kon vinden en waar ik niet zo veel emotionele pijn zou voelen. Ik had intussen zoveel over liefdesverdriet gelezen op internet, dat ik zelf wel een boek erover kan schrijven lijkt wel Het heeft mij erg goed gedaan eigenlijk. Nee, ben er nog lang niet, maar wonderbaarlijk genoeg zag ik iets in. Iets wat ik nooit had gezien. Nadat ik gisteren gepraat had met een familie lid, snapte ik het ineens hoe hij daadwerkelijk was. Iemand die alleen met zichzelf bezig was, nooit echt pijn heeft gevoeld in zijn hele leven,waardoor ie nooit emotioneel rijk mee is geworden, egoistisch en een drift kikker. Hij heeft idealen in zijn hoofd zitten hoe het zou moeten en denkt dat relatie alleen maar leuke tijden zijn en vooral niet hoeven te communiceren. Alsof ik een helderziende ben! Hij snapt niet dat ook slechte tijden erbij horen en relatie hard werken blijft. Hij is overtuigd dat iets beter voor hem op deze aarde rondloopt. Tja, misschien ook wel, maar ik ben het niet in ieder geval.

Nadat ik dit gerealiseerd had, begon ik beetje wakker te worden en mijn eigen activiteiten op te pakken en ga vanaf nu alleen op mezelf concentreren, want heb daar veel werk aan. Ik heb geen andere keuze, anders voel ik mij dubbel erg als ik mezelf ook helemaal laat verdrinken in het verdriet.

Dit is al zoveelste keer dat ik liefdeverdriet heb (vorige keren heb ik dan zelf uit moeten maken), dat ik het intussen helemaal zat van ben geworden. Nee, ik wil niet wachten totdat de tijd alles geneest, anders onglipt het leven uit mijn handen op deze manier intussen. Ik moet het volledig accepteren en hem helemaal los laten en het goed afsluiten. Hij is ook intussen doorgegaan met zijn leven en kan het feit niet uitstaan dat ik dan nog maanden lang moet gaan wachten totdat ik hier eens eroverheen kom Hoe moeilijk het ook niet is, ik zal wel moeten... Misschien denk ik morgen daar anders over, maar vandaag voelt het goed in ieder geval.

Hierbij een paar uitspraakjes die mij goed deden en wou het toch met jullie delen:

* Onthou, het is geen liefde om ergens te blijven hangen waar iemand niet van je houdt, wardeert en respecteert zoals je hart je aangeeft hoe het zou moeten.
* Weet wie je bent van binnen, al ben je met iemand samen, WEET wie je bent zonder hem.
* Als hij het heeft uitgemaakt, neem aan dat er een andere vrouw op de achtegrond is of in zijn hoofd (zijn dream girl), dat betekent dat je niks aan zijn gedachtes kan veranderen en hier helemaal niks aan kan doen. Het zit eenmaal in zijn hoofd. Het blijft onmogelijk om dit te veranderen.
* Een reden om geen contact meer met hem te houden is omdat hij de slechte dingen over ons kan vergeten en zich weer kan herinneren hoe goed wij in bed waren

Sterkte aan iedereen!!!