Ik ben nu 3 dagen verder, heb de dag van het overlijden van mn vader een flinke woordenwisseling gehad met hem. Over hoe ik volgens hem alles fout deed.
Iemand had mij gebeld en verteld dat er wel 3 keer per week een blonde vrouw bij hem was.
Hij begon er zelf over en wilde weten wie diegene was die dat rond vertelde, want dan zou hij ze ff. Ik heb hem alleen maar aangekeken en gezegd, joh als het niet waar is, wat maak je je dan druk??.
Dat was ook het moment dat ik toch de knoop zelf heb door gehakt. Het doet me niets meer, hij doet me niets meer.
Het rare was, dat er een soort rust over me kwam, ondanks alles. Ondanks het overlijden van mn Pa.
Misschien gaf mn pa me wel de kracht om dit te doen???
Ik wil meteen naar de crematie van mn vader de scheiding regelen en daarna OPNIEUW BEGINNEN. echt opnieuw beginnen. Ik wil niet meer zielig in een hoekje zitten en afwachten. Nu ben ik.