2011 was een bewogen jaar met veel tegenslagen, verdriet, depressie en stress. Een aantal maanden geleden zei ik "als ik 2011 uit mijn leven kon schrappen zou ik dat doen". Nu zijn we 12 maanden verder dat dit rampzalige jaar begon, en 18 weken nadat ik de honderd stukjes van mijn hart bij elkaar veegde en aan een moeizame recovery ben begonnen.

Toch was het niet allemaal slecht, 2011 is ook het jaar waarin ik veel geleerd hebt, waarin ik dichter bij mezelf ben gekomen en waarin heb geleerd dat ik op de eerste plaats van mezelf moet houden om gelukkig te zijn en daarna van de mensen die onvoowaardelijk van mij houden, en die me liefde geven no matter what. Daarnaast komt er ooit wel ruimte om weer risico's te nemen en voor iemand anders te gaan. Want liefde is niet vanzelfsprekend als je het eenmaal gevonden hebt moet je er keihard voor werken!

Ik ben niet bitter geworden maar wel zal ik wat voorzichtiger zijn in de toekomst, liefde komt wel! Als ik naar mijn ouders keek die elkaar liefdevol staan te plagen tijdens het bereiden van het kerstdiner geloof ik er nog steeds in.
Ik heb maar een voornemen voor 2012 en dat is genieten van het leven en nooit meer terug gaan naar dat donkere hoekje van mijn gevoel (ok dat zijn er twee)

Mijn ex heeft me vorige week laten weten dat hij me onwijs mist en me terug wil, ik heb hem gezegd dat hij 3 maanden te laat was en dat het me spijt maar ik een ander plan had..

Ja want morgen vertrek ik voor een lange reis en mijn eerste stop is Buenos Aires! Ik neem mijn voornemen nu al serieus en ik ga genieten!!

Ik hoop dat jullie er hoop uit putten en ook zoeken naar andere dingen die je gelukkig kunnen maken want je hebt alleen jezelf nodig om dat te kunnen bereiken!

veel liefde en geluk! Violetta!