Hoi Jwillem,

Jeezz wat een situatie... ten eerste: de laatste week zijn er meer van dit soort verhalen op deze site geweest, ik geloof een van ster, en een reactie daarop van iemand die dit heel erg herkende. Wie weet dat je daar wat aan hebt?

Toch heb ik heel erg de neiging om aan je vriendin van 9 jaar te denken.. de meeste verhalen op deze site gaan over mensen die juist in haar schoenen staan. Ook al is je gevoel verdwenen, 9 jaar zeg.. Verdient zij het niet ook dat je eerlijk bent. En dan niet meteen door dit hele verhaal met haar te delen, maar dat je probeert stil te staan bij wat dit voor haar allemaal betekent? Zij zal heus wel wat door hebben, dat er iets anders is in de laatste drie maanden. Heeft het verlies van jouw gevoel voor haar alleen te maken met dit meisje van internet? Of komt dat ergens anders vandaan? Je zou alles laten vallen voor haar, zeg je. Maar als zij er niet zou zijn, moet je dan niet ook je relatie met je vriendin verbreken? Of zie je daar nog toekomst in?

Ik heb zelf sinds een jaar contact met een jongen via internet. Nadat mijn vorige relatie (voor de relatie waarvoor ik me ongelooflijk vaak op deze site begeef) uit ging ben ik gaan internet daten. Met een van die jongens heb ik veel contact. Heb hem nooit ontmoet. Heb leuk contact met hem, een tijd ook via zo'n voice programma, ook via sms. Op een gegeven moment wilde hij zo graag ontmoeten, ook wat jij zegt, vorig jaar kerst had hij ideeen over. Maar ik wilde niet, want ik vind en vond juist dit contact zo prettig. Zoals het nu is. Afstand van m'n eigen leven. En als ik hem ontmoeten zou, denk ik dat dat zoals het nu is weg zou zijn. Ik was ook niet verliefd op hem. Hij ook niet op mij volgens mij hoor. Toen hij zo begon aan te dringen heb ik hem een tijdje geblokkeerd op msn, tot ik weer een smsje kreeg en toen dacht ik, nou kan 't wel weer. Toen had hij ook een vriendin (net pas hoor). Mooi, veilig, dan kan ik weer lekker gewoon met hem omgaan dacht ik. Nu sinds een maand mijn relatie uit is , heb ik ook weer contact met hem. Weer fijn, lekker afstandelijk en op afstand, iemand die mijn leven niet kent. Hij begon laatst weer over het ontmoeten, maar ik wil dat nog steeds niet, heb hem dat ook gezegd, dat ik het wel prima vind zo. Nu heb ik hem al een week niet online gezien, vraag me af of hij mij nu geblokkeerd heeft. Jammer, maar geen drama. Als hij meer wil, kan ik hem toch niet bieden. Misschien een beetje de andere kant van jouw verhaal.

Toch schiet jouw vriendin me nog steeds door m'n hoofd. Misschien helpt het om de verhalen van de andere kant te lezen, om te zien wat dit met haar gaat doen. Het klinkt niet alsof jij je relatie moet doorzetten. En als je dat wel zou willen, moet je met je vriendin hierover praten anders komt dat echt nooit meer goed. De vraag is of je dat wil. Probeer het alleen dan met respect naar je vriendin toe te doen.

Dit is denk ik ook een warrig verhaal hoor.

Daarnaast, je bent op de goede plek gekomen. Heel veel mensen schrijven hier heel veel op. En dat zijn alleen maar de gebruikers. Jeezz.. op dit moment 1 gast online (dat ben ik) en 107 gebruikers. 107!! Zoveel mensen lopen rond met verdriet. Ik hoop echt dat het je helpt hierover te praten, kan me voorstellen dat dat in je eigen omgeving onmogelijk is.

Heel veel succes...

Hey JW,

ik begrijp het gevoel dat er niks is om verder mee te gaan, maar je weet pas wat je mist als het er niet meer is. Mss al eens gedacht om een relatietherapie te volgen. 9 jaar is lang en dus begonnen op je 16, das jong.
Maar als je dan toch uit elkaar wil doe het dan om de goede reden en niet om de reden van ik heb iemand anders en doei. Das het lafste, laagste, meest ... dat je kan doen. Goed hierdoor weet je ook mijn mening :s

Sterkte

Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!

Verbreek het contact met je verliefheid (dat gaat gewoon over hoor), geeft het tijd (niet een paar dagen) om je vriendin opnieuw te leren kennen. Ze verdient het na negen jaar!!!

Maar wie ben ik...

Als eerste bedankt voor alle reacties.

Als ik zo de meeste verhalen lees hebben de meeste mensen verdriet om personen zoals ik. Dat maakt het enigzins wel raar en ik voel me best een beetje onwennig. Maar begrijp dat het voor mij ook moeilijk is. Het zou mooi zijn als je gevoel kon uitschakelen, maar dat gaat niet. Het grijpt je en je kan er geen controle over krijgen. Zou wat zijn, hey leuke meid "verliefdheidsknop aan" etc.

Na 9 jaar verdiend mijn vriendin een kans, maar hoe begin je. Zelf ben ik nu heel erg na aan het denken over een therapie. Maar hoe moet je beginnen daaraan met iemand anders in je gedachten. Ik zag werkelijk door de grond als ik wakker wordt sochtends en ik denk meteen aan iemand anders terwijl me vriendin om een knuffel vraagt. Het contact verbreken met die ander zou kunnen, maar we hebben mekaar via een gamingcommunity op internet leren kennen. En met haar contact verbreken zou dus ook inhouden met veel meer mensen die ik daar dagelijks ontmoet.

Wat ik ga doen is het haar in elk geval op korte termijn vertellen dat mijn gevoel weg is. Of ik er verstandig aan doe om ook van mijn gevoel voor iemand anders te vertellen, dat weet ik niet. Over die therapie moet ik echt goed nadenken. Wil ik verder yes or no. En dat het pijn doet dat geloof ik. Mijn moeder heeft het ook meegemaakt in het verleden dat haar man (niet mijn vader) haar in de steek liet. Tevens nog meer mensen in mijn omgeving. Maar ik zie ook mensen die zijn weggegaan bij iemand en die veel gelukkiger zijn geworden.
Het is geen excuus, maar ik probeer alle kanten helder te krijgen.

Anyway, ik moet zeggen dat ondanks ik me toch een beetje een vreemde eend hier voel, het toch prettig vind om hier me verhaal te doen.

JW

hey JW,zou je niet eens met die meid afspreken om te zien wie het is?In levende lijfe..Kan behoorlijk tegen vallen heb ik begrepen van een heleboel mensen.Ze heeft zelf een vriend van net een jaar,is ze wel van plan om die te verlaten voor jou?Verliefd is verliefd en niet houden van....verliefdheid is heerlijk en maakt blind maar kan je ook een hele hoop narigheid brengen,die je naderhand niet meer terug kan draaien.Ik zou er eerst maar eens goed over nadenken en onderzoeken wat die meid wilt.En anders zou ik aan je negenjarige relatie gaan werken!!Ik denk dat die meid bij haar vriend blijft?Sterkte

Hoi,
Veel is al gezegd maar ik voel me toch aangesproken. Ook ik ben de gedumpte vriendin. Gedumpt voor een ander. Na een vrij intensieve relatie van 1,5 jaar deed hij de laatste twee weken heel raar. Blijkt dat hij verliefd was op een ander. Heel plotseling heeft hij me toen gedumpt en 10 dagen laten was hij met haar. Ik had dit nooit zien aankomen en het verdriet is nu echt niet te beschrijven (fijn 3 weken voor kerst). Wat het extra pijnlijk maakt is dat hij nooit met mij gepraat heeft over eventuele twijfels. Hierdoor kwam het echt als een donderslag. Waarbij het nog een keer extra rot is dat hij nu al doorgaat met haar.
Ik kan natuurlijk niemand verbieden het gevoel te volgen, maar als je zo lang bij elkaar bent is enig respect wel op zn plaats. Ik verwijt mijn ex dat hij nooit heeft gepraat, nooit heeft proberen op te lossen en ook niet eens de tijd neemt ons te verwerken. Ondanks dat je (en mn ex ook) waarschijnlijk flink in de knoop zit denk ik dat praten het beste is wat je kan doen. Vooral voordat je je eigen gevoel helemaal hebt afgebouwd en de nieuwe relatie eigenlijk al 'geregeld' hebt. Dit is bij mij gebeurd en mijn leven is nu echt ingestort. Het voelt machteloos en vreselijk, vooral omdat ik nooit een kans heb gehad.
Hoop dat je er wat mee kan. Het is maar een mening.
Liefs Marieke