Het wordt niet zo'n lang verhaal, maar wou alleen vast even een paar dingen gezegd hebben en natuurlijk even vieren en vastgelegd hebben dat ik nu precies 1 dag en 1 uur aangemeld ben op Ldvd!!
Wat voelt het goed dat ik 'per toeval' via het onderwerp 'loslaten' op deze site terecht gekomen ben. Wat is het fijn om te lezen dat liefdesverdriet zich onder veel mensen afspeelt. Ik ben niet de enige, al voelt dat wel zo als ik met de dingen van alle dag bezig ben. Ik heb mijn werk, mijn studie, mijn vriendinnen, kennisen, collega's, familie, ze weten het allemaal, maar op de een of andere manier voel ik me zo alleen. Het is goed om te lezen dat jullie ook allemaal het zelfde meemaken, ieder op zijn eigen manier, want wat zijn mensen toch zo verschillend! Gelukkig maar, want zo kan je van iedereen en ieders verhaal weer wat wijzer worden.
Liefdesverdriet, het is een periode in je leven. Ook al heb ik nu een grijze sluierwolk boven me hangen en denk ik nu dat het wel eens lang zo kunnen gaan duren voordat deze opklaart, toch ben ik ervan overtuigd dat het maar een relatief korte periode in mijn leven zal zijn. Ik weet dat er daar ergens een einde aan de tunnel is en vermoed dat de zon er al schijnt.
Dus ik pak mijn rugzak weer op en wandel verder.
Tot nu toe heb ik alleen nog maar veel gelezen, wellicht kom ik binnenkort met 'mijn' verhaal.
Mooi dat je eerste blog al
Mooi dat je eerste blog al zo van beschouwende aard is; ik ben benieuwd naar wat nog komen gaat. Liefdesverdriet is inderdaad het ergens bijna kinderachtig klinkende woord waardoor ik ooit op deze site kwam. Zit je je onbeschrijfelijk rot te voelen in je eentje (wat ook al onwennig is) en dan moet je wat. Googlen op liefdesverdriet bracht me op deze site. En ik zit hier nu al veel te lang.
Hoe dan ook, gefeliciteerd met je 1 dag en 1 uur lid zijn! Al is dat niet iets om te vieren, want de meesten zitten hier niet omdat het zo toppie met ze gaat. Stiekem doet het me goed om te lezen dat je veel aan deze site hebt en dat een blog dat ik geschreven heb je hierheen geleid heeft.
Je komt positief en optimistisch over, zoals je in je reacties op mijn blogs ook al overkwam en ik denk dat - zolang dat ook is zoals je het echt van binnen voelt - heel goed is. Dan hoeft die grauwe sluier helemaal niet zo lang over je heen geworpen te zijn. Uiteindelijk is je grootste vijand bij liefdesverdriet jezelf. 't Kan alleen soms een verdomd sterke vijand zijn.
welkom
hoi welkom
enne leuk hoe je dat zegt pak mijn rugzak en wandel weer verder
ik wandel met je mee oke hahahah
maar ben benieuwd naar je verhaal maar dat komt vast nog
heel veel sterkte enne ja we zijn er hier allemaal voor elkaar
ben ook blij dat ik weer ben gaan schrijven
groetjes annie
Welkom
Welkom bij deze gezellige site. Ben benieuwd naar jouw verhaal, dus kom op met die details. Voor een spreekwoordelijk hart onder de riem zit je hier wel goed. Toffe mensen. Voor ongevraagd advies trouwens ook;-)
Ik was waarschijnlijk té desperate toen ik me registreerde, want normaliter zou de naam van de site en die bijzondere (ahum) slogan me al hebben doen afhaken. En dat was heel jammer geweest, want zoals ik al zei, er zijn hier een hoop bijzondere mensen, als ik zo vrij mag zijn om aan hun schrijven te ontleden.
Maar nu ik het er tóch over heb, dat 'when you hit rockbottom, the only way to go is up', dat is echt tenenkrommend hoor. Dus changen die handel. We zijn toch op een Neerlandse site. En ik heb echt wel al een tijdje op Rock-bottom gezeten en zojuist geconcludeerd dat het nóg lager kan (qua gebroken hand en nog meer alleen voelen). En er zullen er zat zijn die het met me eens zijn.
Maar soory, dit is jouw blog en ik zou nogmaals willen zeggen, schrijf je verhaal en wees tzt een inspiratie voor anderen.
succes en voor nu veel sterkte met de donkere wolken!
groetjes,Hugo