Mooi geschreven! Ik herken veel in je verhaal, het gevoel er bijna te zijn, het idee dat je dingen over het hoofd hebt gezien bij je ex; dingen waarvan je eigenlijk wist dat ze niet klopten maar je liefde verbloemde dat. Herkenbaar. Soms denk ik dat ik de enige ben die er na best een tijd nog steeds mee zit en nog vrij vaak in haar hoofd mee bezig is, maar ik zie hier anderen die ik ook al een tijdje volg.. en daar ben jij er 1 van. Ik voel me dan toch minder alleen met de resterende ldvd, het einde is zeer zeker in zicht.

Heel veel sterkte met de laatste kilomters. En onthoud maar: heel hard neerdalen vanaf een hoge berg met een hoge snelheid is ook leuk en spannend. Je kijkt om je heen en je ziet dat er nog zoveel moois is om je heen, dat je je ex met die hoge snelheid ook gaat passeren. En op een gegeven moment fiets er weer iemand naast je die in hetzelfde tempo gaat als jij. En die ook omhoog wil en met jou samen groeien wil. En in de tussentijd ben je zelf een stuk gegroeid en meer ervaren. En als je volgende relatie breekt zal het weer anders zijn maar heb je zeker een stuk geleerd. Misschien is het positiever om te denken: als mijn volgende relatie AANbreekt... dan ben ik een sterker, meer volledige persoon en dan zal ik beter voor mezelf zorgen door te luisteren naar een eventueel stemmetje dat me waarschuwt voor 'steekjes los.'
Ik vind het mooi om te lezen dat je haar vergeeft... goedzo! Wrok brengt je niet verder, dit wel.

Sterkte en liefs!

Crea-tive,

Niet alleen heb je dit verhaal mooi neergeschreven. Ook blijkt uit de manier van schrijven dat je zeker het grootste deel van de verwerking hebt gehad. Super! het is je gegund! Ik heb je blog, ook in mijn tijden van crisis op de voet gevolgd en ook je reacties waren altijd heel erg welkom! (Ik moet je eerlijk toegeven dat ik daarvan enkele in de wind heb geslagen en er zelfs achteraf spijt van heb gehad. Had ik maar naar je geluisterd )

Wat je schrijft v.w.b. de "mindere" karaktereigenschappen van je ex en het diep wegstoppen van de gedachtes hier over. Dit is heel erg herkenbaar en is ook iets dat ik gedurende mijn relatie heb gedaan. Laat ik het zo omschrijven. Alles wordt met de mantel der liefde bedekt en de roze bril, maakt het nog eens een tikje erger

De empathie........ik denk dat je, zodra je hoofd in een bepaalde fase verkeerd (verliefdheid) deze empathie gewoonweg niet kan processen. (dat denk ik, weet ik niet zeker) Op dat moment ben je zo blij voor jezelf, dat alles om je heen van minder belang wordt. Ook mijn ex, toonde geen enkele empathie, al omschrijft ze dat ze rekening hield met mijn gevoelens door zaken te verzwijgen. Ik geloof dat ze er de durf niet voor had en naast haar verliefde gevoelend zich schaamde. naja...ik gooi het maar op een verschil van mening & inzicht.

Ik kan me bijna niet indenken met wat voor een gevoel je daar moet hebben gezeten. Toen ze je vertelde dat ze zwanger is. WOW . Ook knap dat je je na 3 weken weer hebt opgelapt! Goedzo. En mijn mening over dit geheel. En dan is dit buiten jou ex om. Welke, bij zijn goede verstand zijnde man maakt zijn "nieuwe" vriendin binnen 3 maanden zwanger?????? Ik hoop dat dit een lang leven beschoren is, anders is er weer een kindje van een "broken home" bij......pfffff.

Crea-tive!, het ga je goed! ik hoop dat je nog wat comment hier..ik zie ze namelijk graag langs komen.

Veel succes, plezier en nieuwe liefde toegewenst!

Blij dat te horen
3 maand en nu al zwanger ... Dat belooft...

Sorry dat ik nooit niet veel zeg, maar ik ben altijd bang dat ik verkeerde raad zal geven vandaar ...