Dit is een compilatie van dingen die ik fout heb gedaan, goed heb gedaan, had moeten doen, niet had moeten doen en die ik heb gelezen. Voor mij is dit een pakketje 'wijsheden' en ervaringen waar ik al best een eind mee kom en wie weet kunnen ze mensen helpen.
Mijn situatie in een notendop: zij maakte het uit met mij, niet meer verliefd. Al wist ik dat de relatie niet goed was, ik was nog knetterverliefd en wil misschien wel dat we ooit weer bij elkaar komen. Daar ben ik nog niet over uit.

Het zou leuk zijn als mensen hier kritiek, dan wel toevoegingen op hebben, want ik weet nog steeds niet alles en heb nog steeds liefdesverdriet.

De eerste paniekfase, vlak na de breakup: Mijn reactie: bellen, sms-en en mailen over hoe zwaar ik het had en dat ik haar miste. Helemaal fout. Als ik het opnieuw kon doen had ik dit advies opgevolgd: Hoe moeilijk het ook is, (en dat is het echt) geef jezelf 30 dagen (minstens) afkoelperiode. Sommigen zullen zeggen 60, maar daar ben ik niet zo zeker van en zal afhankelijk zijn van de situatie. De paniek die zich in het begin van je meester maakt zorgt er voor dat je meer kapot maakt dan je wil of meent. Ook hij/zij heeft het moeilijk (al denk je misschien van niet) en kan jouw gemekker er niet bij hebben. Neem dus je tijd. En nee, hij/zij verdwijnt niet van de aardbol. En nee, hij/zij vergeet je echt niet. Het omgekeerde is eerder waar, als je je koest houdt. Dus take it easy, je zit in een trauma, dat moet eerst genezen. God, was ik toen maar zo wijs

De paniekfase wat uitgediept: Door het lezen van Lavender81's blog kwam ik op nog een punt. Controle. Het gevoel van controle dat je kwijt bent over de situatie is, samen met machteloosheid, misschien wel woede, jaloezie en nog een paar van die fijne emoties een van de grootste katalysatoren (lees: slechte raadgevers) van de paniekfase die ik hierboven beschreef. De etterbakken. Ik heb er aan enkele toegegeven tot op een zeker punt (en natuurlijk spijt achteraf) maar zorg dat je ze de baas bent. Sta er boven. Je kan geen controle uitoefenen over de ander en op dit moment ook niet over de situatie. Accepteer dat je even niets in de pap te brokkelen hebt. De enige controle waar je naar moet willen streven is dat je jezelf (en uiteindelijk je leven) weer onder controle krijgt voor je iets gaat ondernemen richting je ex.

Spionage. Wat wil je graag weten wat hij/zij doet. Op whatsapp kan je zien wanneer hij/zij online is geweest, op Facebook of Hyves kan je zien wat je ex doet en in het dagelijks leven kan je hem of haar tegenkomen op plaatsen waarvan je weet dat je ex er komt. Niet doen, het lijkt rust te geven, maar je gaat dingen tegenkomen die je altijd verkeerd zult interpreteren en het geeft je weer een boel stof tot nadenken. Stof die in jouw hoofd een eigen leven kan gaan leiden. Dat wil je echt niet Dus: telefoonnummer verwijderen zodat hij/zij ook uit Whatsapp verdwijnt (favorieten refreshen), en je ex blocken op Facebook en verwijderen van MSN. Dit klinkt hard, maar het is even nodig. Breng jezelf niet in de verleiding, want het nekt je. Hoe het zit met Blackberry ping en Hyves weet ik niet precies, maar je weet wat je te doen staat

De Brief: Ja, je wil al je gevoelens op papier zetten want je wil dat hij/zijn weet hoe jij je voelt. In mijn geval was dat geen goed idee, ik deed het te vroeg en er zat te veel 'ik' en mijn problemen in. Daarbij maakte ik de fout voor haar te denken. Mijn advies: Schrijf zoveel je wil, maar post niets. Kijk na de paniekfase welke elementen je wil gebruiken, maak een mooie brief en laat hem minstens een week liggen. Je zult zien dat er altijd dingen in staan die beter kunnen. Pas hem aan en laat hem nog een week liggen. Kijk dan of je hem nog wil verzenden en of je het nog steeds met alles eens bent.

Blijf eten: ik heb gemerkt dat ik me nog verdrietiger voelde als ik te weinig gegeten had. Eet desnoods kleinere porties per keer, maar zorg dat je voldoende blijft eten. Ik merkte ook dat ik vaak, na de lunch op werk buikpijn kreeg bovenop mijn rotgevoel. Mijn maag was supergespannen en heb zelfs een keer moeten kotsen na de lunch. Door lichter te lunchen en om 16 uur nog een boterham te eten ging dat beter.

Accepteer dat je verdriet hebt: Het is logisch dat je je k*t voelt. Liefdesverdriet is een van de heftigste emoties die je kan overkomen. Maar weet dat de bui waar je nu in zit overwaait. Een wijze les van mijn yogaleraar: 'Niets blijft zoals het is.' En verdomd als het niet waar is. Ik houd me vast aan deze regel.

Doe veel: Zorg dat je avonden en weekenden gevuld zijn. En niet alleen met stappen: alcohol en andere crap zorgen voor een getroebleerde geest. En die geest wil je juist tot rust hebben. Daarbij, je bent eerder geneigd om sentimenteel te gaan sms-en etc, als je gezopen hebt. Vergeet niet: hoe ervaren je ook denkt te zijn als drinker, alcohol beïnvloedt de dag(en) erop ook je mood en je maakt het onnodig zwaar voor jezelf. Sporten is een van de beste remedies, naar mijn mening. Al was het maar omdat er endorfine van vrijkomt in je hoofd. En dat kan je nu extra goed gebruiken. En je hebt weer een reden trots op jezelf te zijn. Én je wordt er op termijn nog knapper van ook! Handig voor de toekomst, wie daar ook in zal zitten!

Natuurlijk zijn er genoeg momenten dat je lusteloos, alleen thuis bent. Accepteer het, zwelg er in, maar laat je motortje draaien. Doe een wasje, veeg je huiskamer aan. Pas op dat je niet hele dagen op de bank gaat liggen slapen of televisie gaat kijken. Daar zie je alleen maar dingen op die toch niet kloppen, zeker in sitcoms over 'de liefde'. Kijk 'gericht' televisie: die mooie film, die vette docu of de fijne voetbalpot. Lezen is m.i. sowieso beter dan rusteloos zappen.

Kom na wat je afspreekt met jezelf: Geen contact voor die en die periode, huis schoon, verzorg jezelf, ga sporten etc. Whatever makes you tick. Het gaat er om dat je de voornemens (hoe weinig misschien ook in het begin) die je hebt, wel nakomt. Anders voel je je ook nog eens slecht over jezelf.

Kom na wat je afspreekt met anderen: je hebt je vrienden nu nodig en je moet je huis uit. Twee redenen om niet op het laatste moment af te bellen 'omdat je je niet lekker voelt.' Je voelt je altijd beter als je wel bent gegaan.

Contact met zijn/haar familie of jullie gemeenschappelijke vrienden: Ga niet bij hen zeggen hoe lastig je het hebt in de hoop dat zij het doorspelen. Dit helpt niet en iedereen geeft zijn eigen kleur aan jouw boodschap en het werkt alleen maar averechts.

Daten: ook al was ik er niet klaar voor, het heeft me wel geholpen. Maak die date desnoods maar wat korter dan je zou doen als je er echt voor zou gaan. Een afspraak is altijd leuk en de bevestiging dat iemand in je geïnteresseerd is doet altijd goed. Niet mekkeren op die date, houd het licht! Hij/zij steekt ook tijd in jou. (Ook fout gedaan, de eerste keer

Weer iets afspreken? Ik vind het lastig. Het is volledig afhankelijk van wat jij wil en wat je er mee wil bereiken. Want wat wil je? Wil je hem/haar terug? Search your feelings en doe het goed. Denk hier pas over na als de eerste paniek voorbij is en je zeker weet dat je jezelf hervonden hebt. Ik heb véél te vroeg contact aangevraagd en het was niet tof. Het heeft me weer weken teruggezet in het hele proces en bij haar geen beste indruk van mij achtergelaten. Een aardige test om te zien of je er klaar voor bent is deze: Vraag jezelf af even af: 'stel we ontmoeten en elkaar en het is superduidelijk dat hij/zij niets meer wil?' Als je bij deze gedachte een knoop in je maag krijgt, ben je er naar mijn mening nog niet klaar voor. Als het echt 100% zeker is dat je ex dit niet zal zeggen dan geldt dit niet voor jou natuurlijk.

Tot zover mijn recept, misschien teveel op mijn situatie toegespitst en zeker nog niet compleet, maar er staan vast handige tips tussen want er zijn vele soorten liefdesverdriet, maar ook genoeg universele overeenkomsten!
Feel free om het aan te vullen of te bekritiseren, ik ben zelf ook nog altijd op zoek naar tips/ ingrediënten!
Teruglezend lijkt het wel dat ik dit allemaal tegen mezelf zeg 'voor een volgende keer.' Nou ja, het helpt en dat is fijn.

Hang in there buddies en buddettes!