Hallo iedereen...

Waar ik heel erg stiekem al een beetje bang voor was, is gebeurd : gisteren belde M zeer emotioneel op en vertelde me dat ze nog steeds heel erg twijfelt over ons... We hebben een dik uur aan de foon gehangen, in het midden van de nacht, en ik kan me niet eens meer helemaal herinneren wat er allemaal gezegd is... er is ook heel veel gezegd... ik ga een poging doen... al is het maar om het voor mezelf op een rijtje te zetten...

Om half 1 kreeg ik een SMSje... of ik nog wakker was... Ik SMSte terug "Yep" en 20 min later belde ze me op... Ik merkte meteen al aan haar stem dat er iets niet goed zat...

Juli is begonnen, en voor zover heb ik niets te klagen gehad! Eigenlijk is het heel de week al erg goed gegaan allemaal...

Na mijn laatste berichtje hier kreeg ik een mailtje van M... Ze kwam terug op mijn voorstel om een dagje naar de Efteling te gaan, en vroeg of dinsdag goed uitkwam...

verder... en dat was heel fijn om te horen... zei ze dat het eindelijk iets beter met haar begon te gaan... Ze zei dat dingen langzaam wat beter gingen, en dat ze zich wat relaxter voelde... ze kwam eindelijk toe aan de dingen die ze graag wilde doen (meer sporten, meer lezen, meer stilstaan bij het leven) en vond wat meer rust de laatste tijd...

Na het fijne en goede gesprek van afgelopen zondag heb ik de stoute schoenen aangetrokken... ik had toen al gevraagd of ze een keer af wilde spreken, en daar reageerde ze niet totaal onenthousiast over... dus ik werd gisteren wakker met een idee...

Ik kwam uit bed, en SMSte haar of ze woensdag een dagje mee wilde naar de efteling... we houden allebei veel van pretparken en dat soort dingen...

Later die dag kreeg ik een SMSje terug dat ze het een heel leuk idee vond, dat ze alleen niet kon woensdag, maar dat ze volgende week wel kon...!! Het was nog een klein beetje twijfelachtig, maar in ieder geval gaf ze aan het een leuk idee te vinden... En dat is erg fijn om te horen!

Tijdje geen nieuws... maar gisteren was het dan eindelijk zo ver... ik heb M weer gesproken over de telefoon... Ze belde toen ik net van mijn werk naar huis ging, daarna belde me thuis terug...

Het gesprek was eigenlijk heel erg positief en fijn... Warm zelfs... en het stemde me wel hoopvol... er is nog steeds een heleboel tussen ons... Het is alleen verwikkeld in zoveel ingewikkelde rotzooi... maar het IS er wel...

Voor het eerst hebben we rustig kunnen praten over de hele situatie... Ze vertelde dat ze zich nu thuis, in haar eigen leventje, nog steeds niet veel beter voelt als met ons... Voor een gedeelte lagen die problemen dus wel bij ons, maar voor een groot gedeelte kwamen ze ook van haar eigen onrust, haar eigen wensen en dromen die ze maar niet kan waarmaken...

Tja... weer een week later...

Wel een bijzondere week... de dingen die ik een aantal weken heb opgepikt beginnen in beweging te komen... Mijn vriendin had gewoon helemaal gelijk : mijn leven was teveel om haar gebouwd, en ik had te weinig dingen buiten onze relatie... Nu werkt dat voor sommige mensen prima, maar voor ons (althans, met name voor haar) werkte het niet...

Anyways... ik merk wel dat er een bepaalde bevrediging in zit om nu zelf dingen te ondernemen en op te bouwen... Gisteren op bezoek geweest bij een hele oude vriendin en fijn film gekeken, gegeten en gekletst... Was super...

Is er wel eeens iemand in de chatbox??

Enne... er iets super irritants... Hij blijft maar oppoppen hier... en "hou me op de hoogte" staat niet aangevinkt!

Erg irritant!

Een week geleden sprak ik M voor het laatst... Verslagje van gesprek is in mijn blogs te lezen... Ze is een week lang naar London geweest... vlak voor haar vertrek kreeg ik nog een SMSje, een lief SMSje... ze had de cd die ik voor haar gemaakt had geluisterd, en vond hem heel mooi... Goed teken... zo vlak na ons gesprek, en vlak voor haar vertrek zon cd luisteren (die ze tot op dat moment nog niet kon luisteren)... geeft aan dat er toch een hoop leeft!

Nu, een week later...

Mijn week... had hele hoge dalen, MAAR ook een paar geweldige pieken... Ben druk bezig met al mijn nieuwe plannen... hoe dingen ook lopen tussen ons, of we nu een oplossing vinden of niet, ik heb de tijd gebruikt om mijn eigen zaken weer een beetje op een rijtje te krijgen... Had een hoop dingen die inmiddels stil waren blijven staan, jaren al... dit hele gebeuren heeft de motor wel weer in beweging gekregen... uiteraard ook voor een gedeelte om ons te helpen... maar ook voor mijzelf...