goh laatste dagen kutdagen gehad!! Ik heb woensdag met hem afgesproken waarna ik nadien niets anders kon dan huilen ... Donderdag hem enkel gesproken op msn ... 2tal zinnen ... Woensdag vertelde hij dat er vandaag een familiefeestje was, en vorig weekend ookal .. ik voelde me zo raar ... ik had daar bij moeten zijn op die feestjes ... ik was ook mee familie ...
Ik week in welk café hij vanavond zit, ik weet dat ik mezelf weer ga kwetsen, maar ik ga ernaar toe .. Ik wil hem mijn verdriet niet laten zien, ik wil hem proberen te laten inzien dat het 'goed' met me gaat en dat hij misschien spijt krijgt.

pff ... had vandaag om 3uur afgesproken met mn ex om nog eens te praten omdat ik het zo moeilijk had .. toen we ergens rustig waren gaan zitten toen lukte het praten niet echt .. 't ging echt moeilijk om nog met hem te praten, hij reageerde bijna niet ofso ... ik voel me nuu zooo slecht! en dan kwam daar het meisje nog aan waarmee hij gezoend had ik voel me slecht! ik kwam thuis en begon meteen te huilen ik kan er niet aandoen, maar ik wil hem niet helemaal kwijt ..

AHH!! BEN ZOOO KWAAD!!!!!!!!!
Ik kijk al sinds december ernaar uit om met bjorn (mijn ex) morgen naar marco borsato te gaan, normaal als koppel, maar jah nu wou ik dus als vrienden ... En hij wou dat ook enzooo maar nu dus ik belde er vandaag naartoe om te vragen of hij mee wou,en plots wil ie niemeer!!!!!! AAHHHHH ik word gek !!! zelfs kalmeer middelen kalmere me nu niemeer ...

Sinds gisteren gaat het weer héél slecht met mij ..
Gisteren vernomen van een vriend van mn ex dat mn ex verliefd is op een ander meisje .. KAPOT!! ik heb weer heel de nacht liggen wenen enzoo .. en heb me weer gesneden . Ben vandaag naar de therapeut gegaan en had het zo moeilijk ..
thuis ooknog problemen enzoo ...
Ik heb daarnet naar mn ex gebeld om te vragen wanneer hij nog eens wou afspreken om te praten en hij zei dat ie woensdag wel wou , heb nu dus met hem afgesproken maar ben zoo bang ik geef mezelf weer hoop en ik weet dat het dom is ik ben er gewoon helemaal onderdoor

Vanmorgen ging alles heel goed, ik had redelijk goed geslapen en ik was blij dat ik vanavond toneel kon spelen.
Maar ... onderweg naar school kwam ik mijn ex tegen! ik raakte helemaal de kluts kwijt en zei alleen 'hey' en reed toen weer door, daarna spookt ie weer heel de tijd rond in mn gedachte! Ik huil weer heel de tijd

En vandaag met dit goeie weer wou ik mijn nieuwe bikini aandoen die ik (samen met mijn ex) gekocht had in spanje, had hem nog nooit aangedaan wou hem houden voor in de zomer. Maar ik durf hem niet aan te doen!!! zoveel herinneringen Help!!!?? wat moet ik doen?

Nu ik besef dat ik je voor goed kwijt ben..
voelt het verlies nog groter aan..
Die drang naar je vast te nemen..
je nooit meer laten gaan..
Waarom deed ik het toch..
Heb je onwetend ..
heel diep gekwetst..
Je wonden helen..
lukt me toch niet meer..
Dus Waarom nog verder zonder je..
Veel zin heeft het niet..
Die drang naar het mes..
Krassen..Snijden..
Wordt me stil aan te groot!

Oké ik weet het, het is een lang verhaal, maar ik zou héél graag reacties willen zodat ik weer nieuwe moed heb en nieuwe dingen kan leren.

Pff ?¢‚Ǩ¬¶ Zoals ik gisteren al zei vroeg mijn ex of ik ook naar het café wou komen waar hij ook was. Eerst was ik van plan niet te gaan, en ik ging met vrienden iets drinken, maar in een ander café. Toen we naar een ander café gingen, toen zat mijn ex daar met zijn vrienden (ook mijn vrienden geweest, maar heb bijna ruzie met allemaal). Maar ben er toch even bij gaan zitten. Zeker niet makkelijk voormij omdat mijn ex aan het flirten was met een meisje die ik ken van school. Ze hadden elkaar bijna constant vast,en waren elkaar aan het kietelen enzo. Maar ik was sterk en beet op mijn tanden. Naarmate er meer jongens intresse kregen in mij, kreeg hij blijkbaar ook meer intresse in dat meisje ?¢‚Ǩ¬¶ Waarschijnlijk gewoon uit jaloezie. Maar ik bleef sterk en genoot een beetje van de aandacht die ik kreeg (misschien was het wel verdiende aandacht?)