Eindelijk na bijna een jaar is het huis verkocht... alleen na een aantal maanden relatief rust te hebben gehad begint er weer van alles te spelen.. de ellende waarin ik ben verzeild kan ik alleen maar aan mezelf wijten.. maar toch het is zo makkelijk om haar de schuld te geven... ik weet niet of ik hier met liefdes verdriet zit of met een heel beschadigd ego... wat ik wel weet is dat het er allemaal niet makkelijker op wordt nu het huis verkocht gaat worden... weer confrontaties... die heb ik al genoeg gehad, vooral met mezelf.. heb een aantal maanden gewoon honger geleden en zij maar lekker leven op mijn centen...

Ben dit weekend bij mijn ex geweest om mijn DVD set op te halen die ik o.a. via de rechter heb moeten afdwingen.
Toen ik aankwam moest ik hem zelf uit het kastje halen, ze verplichtte me hiermee om in huis te komen, het huis waar zoveel herrinneringen liggen. Ik realiseerde me dat zij dat ook zou moeten hebben en ze hier zeker wel iets over moest voelen. Nadat ik de zaak in de auto had gepakt moest er nog gesproken worden over een financiele afwikkeling van het huis. Ze deed erg vriendelijk tegen mij en tegen een vriend die mee was. Ze deed precies zoals ze was toen ik haar net had leren kennen. En juist dat deed me erg goed. Het kan twee dingen zijn... of ze is totaal ongevoelig... of ze kan haar gevoel enorm goed verbergen.. conclussie uit die twee dingen is wel dat ik op dit moment compleet op haar afgeknapt ben... en dan wel op de vrouw die ze was, waar ik verliefd op ben geworden, en niet de vrouw die me pijn heeft gedaan.... wel vreemd maar goed... de vorige keer dat ik haar zag heb ik een crisis gehad van vier dagen.... Ik denk nu dat het niet eens komt, of maar heel kort.

In mijn vorige post's heb ik het een en ander al verteld wat er allemaal gebeurd is... Ben gisteren met goede vrienden die ook nog eens de buren zijn van mijn ex een biertje gaan drinken. Blijkt dat mijn ex zich compleet als slet te gedragen. De buren zien zoveel verschillende mannen die blijven slapen... en dat na 4 maand.... ik snap dat niet... iedere vrouw die ik tegenkom is voor mij juist niet een potentiele partner... niet voor een relatie en al helemaal niet voor sex......
Mijn gevoelens hebben een enorme kras opgelopen en kan me niet voorstellen dat iemand, mijn ex, na twee-en-een half jaar zich zo gedraagd.....

Sjee het kan niet slechter..... Kut in je vel zitten om je voorbije relatie, en dan wil iedereen ook nog geld van je.....
Logisch als je hypotheek moet betalen en huur en.. en... en.....
vooral wanneer je eigenlijk het voor een gedeelte kunt terugvoeren op niet goed behandelde brieven van een gemeente en niet tijdig doorgestuurde post door je ex....
Wat is het eigenlijk een klotenwijf.......
Heb nu minus 15 euro per maand te besteden en geen enkele instantie heeft begrip voor een dergelijke situatie
Wat is de wereld verrot...... het enige dat mij nog rest is een persoonlijk fallisement aanvragen.....

Vier maand geleden hadden we opeens een impasse. Tuurlijk we hadden wel onze strubbelingen, nadat mijn moeder was overleden en een arbeidsconflict kreeg ben ik overspannen geraakt. Mijn vriendin heeft me toen letterlijk droog gezet.. en voor die tijd moest ik er ook al om zeuren. Ik nam mijn toevlucht tot de welbekende datingsites om met andere te chatten over hoe ik dit kon veranderen...... (we kenden elkaar ook via so'n site) In januari werd ik geconfronteerd met mijn internet gedrag..... en ik ben er toen mee gestopt.
We hadden een gezamenlijke hobby die ons bijeen gebracht had. Paarden.. Ze had een paard gekocht en dat was een teleurstelling voor haar, ze was erg afhankelijk van mij om het paard te kunnen rijden.....in januari was ze het paard zat en verkocht het..... na 1.5 jaar... ze huilde maar even in de auto en toen ging ze op zoek naar een ander paard...... Die vond ze snel op een naburige handelsstal... Ik ging de eerste twee keer mee, maar toen vond ze het verstandig dat ze alleen ging omdat zij met het paard moest om kunnen gaan.