In een zwak moment besloot ik 'm te bellen.
Waarom? Ik had hem vrijdag voor het laatst gesproken via e-mail.
Ik wist dat hij in het weekend naar zijn vader zou gaan die in het ziekenhuis ligt. Zijn vader ligt op sterven.

Aangezien we sinds vorige week officieel 'vrienden' zijn geworden wilde ik graag iets van me laten horen, kijken hoe het is met zijn vader en met hem natuurlijk. Echter wilde ik ook enige afstand houden, om me niet onnodig pijn te doen. Ik besloot daarom hem eenmalig te bellen, want als ik zou mailen dan was de kans groot dat ik weer op zijn antwoord zou reageren enz.
Bovendien zat ik weer de hele tijd mijn e-mail te checken, daar had ik geen zin in.

Voordat ik hem ging bellen heb hem nog even gewaarschuwd via een sms dat hij mijn telefoontje kon verwachten. Ik heb er ook in gezet dat hij hem gewoon kan over laten gaan als hij me niet wil spreken. Toen ik hem belde stond zijn mobiel uit!
Toeval of heeft hij hem uit gezet, dacht ik nog.

Nu lees ik mijn mail en zie een bericht van hem.
Het is niet echt een persoonlijk bericht, dus zet het even hier neer:

Dag S.

"Ik heb je sms-je gekregen. Persoonlijk denk ik dat het beter is elkaar niet te bellen. Niet dat ik niets van je wil horen, maar ik ben bang dat we op die manier weer terugkeren naar onze oude vertrrouwde patronen. Ik ben blij dat we elkaar vorige week gezien hebben, en dat het zo goed klikte. Maar het gaat er nu om afstand van elkaar te nemen. Te regelmatig contact met elkaar helpt daar niet bij, althans mij niet. Het spijt me dat ik je moet teleurstellen. Als je wilt, stuur me een email."

A.

BAH, wat is ie toch stront-eigenwijs zeg!!
Zo'n simpel belletje van mij, nou hij bekijkt het maar.
Voortaan laat ik niks meer van hem horen. Ik ben nu echt kwaad op hem. Hoe komt het dat hij niet zo zwak is?? Waarom ik wel? Ik baal daar ontzettend van. Nu heb ik in een vriendschap ingestemd en wil daar nog steeds mee doorgaan, vreselijk....maar 1 ding is zeker, hij had me nog aangeboden om mij ergens mee te helpen. Dit hoeft van mij niet meer. Ik ga nu ook meer afstand nemen.

HIJ MAG DE POT OP!
Hij heeft natuurlijk groot gelijk, dat is waarom ik ook zo kwaad ben dat hij zo vastbesloten is!
En als hij me iets vraagt dan ga ik daar altijd in mee, ik kan nooit NEE zeggen.

Aan de andere kant, waarschijnlijk heeft ie zich net zo rot gevoels als ik na onze wederzien....en gedacht, wat meer afstand houden. Dus ja hij kampt denk ik met dezelfde gevoelens, alleen staat hij wat sterker in zijn schoenen.