heyhey

ik ben nu 18 jaar
en toen dit is gebeurt 17 en dan kan je
denken dan weet je nog niet wat houden van is maar ik zal je vertellen dat weet ik echt wel.
ik kwam hier terecht op de site
en heb best wat verhalen gelezen,
en in sommige verhalen herken ik veel dingen.
Ook al is het nu al 7 maanden geleden, toch wil ik mijn verhaal hier ook neerzetten.

Vorig jaar zomer was ik met een paar vriendinnen buiten.
toen er een jongen bij kwam die ik niet kende maar wel een vriendin van mij.
ik zat toen in me examen periode en hij en die vriendin van mij ook.
ik merkte erg aan hem dat als ik over de examens begon dat hij altijd op die vriendin van mij antwoorden maar nooit op mij.
maar hij keek me wel vaak aan, juist daardoor vond ik iets aan hem heel leuk.
Maar ik wist dat hij een andere vriendin van mij leuk vond, maar ik wist ook dat die vriendin hem niet leuk vond, zij gebruikte hem alleen voor het geld en de dingen die hij had.

op een avond kwam ik op msn en had hij me toegevoegd, toen vroeg hij of ik wist of die vriendin hem leuk vond maar ook al wist ik dat me vriendin hem gebruikte ik zei dat ik het echt niet wist.
en heb daarna nog ong. een half uur heel goed met hem gepraat.
toen ik de volgende avond weer buiten kwam vertelde een vriend aan mij dat hij mij leuk vond.
ik snapte het niet want hij vond een vriendin van mij leuk, dus vroeg ik of hij wist waardoor dat kwam, die vriend van mij zei dat hij me een lief meisje vond en dat hij goed met mij kon praten.

op een avond zat ik met die vriendin en zei ze vind jij hem niet iets? ik vind het wel een leuke jongen voor jou?
toen heb ik gezegd dat ik hem wel leuk vond maar dat hij haar leuk vond
(had toen nog niet gezegd dat hij tegen een vriend van mij had gezegd dat hij mij leuk vond.)
die vriendin zei dat ze hem echt niet leuk vond en dat ze nooit iets met hem zou kunnen krijgen, en toen heb ik gezegd dat ik hem bestwel leuk vond.

dus zo begon het

de volgende avond was hij er weer en iedereen ging tegen 11 uur weg.
alleen we 2 waren er nog en hebben toen weer goed gepraat en ook gezoend.
een paar weken later kregen we ook iets.
ik was nog nooit zo verliefd geweest en had dat gevoel wat ik toen had nog nooit gevoeld.
ik voelde me echt fijn bij hem en kon bij hem echt mezelf zijn.
we hadden veel lol en deden ook echt alles samen.
( wat natuurlijk niet goed is geweest.)
want veel vrienden heb ik toen laten vallen.

in oktober ging hij met mij me moeder en me zusje mee op vakantie.
we hebben het daar ook weer heel leuk gehad.

toen we terug kwamen begon hij al anders te doen.
hij was alleen nog maar met geld bezig.
hij pakte sieraden bij hem thuis als er niemand was en ging die verkopen.
hij ging bijna elke dag gokken, en belde naar die belspelletjes, en krasloten halen.
en hij heeft zelfs nog iets van een vriendin van mij gejat en dat verkocht.
en hij ging daarbij ook nog is veel spijbelen en omdat ik zo verliefd op hem was ging ik dat ook doen.

op een avond kon hij niet naar me toe kwamen want zijn ouders waren erachter dat hij al een hele tijd niet meer op school was geweest dus ze wouden met hem praatte.

(ik moet er nog wel ff bij vertellen dat die ouders het nooit echt met mij hebben gehad ze mochten me niet echt en dreigden ook vaak dat als er iets gebeurde het uit moest.)

die avond zou hij mij om 10 uur bellen, toen hij om 10 uur niet had gebeld smste ik hem of hij nog ging bellen en smste terug dat hij over een half uur zou bellen.
na 3 kwartier had ik nog niks van hem gehoord.
dus ik smste hem: laat maar ik ga slapen.
hij smste niks terug dus ik ging me zorgen maken en smste wat is er ?
toen stuurde hij ik weet het allemaal niet meer.

vanaf toen wist ik genoeg en wist ik dat hij ging zeggen dat het beter was als het uit was en dat zei die dan ook.
ik wou dat hij gelijk zn spullen op kwam halen,
toen hij kwam was hij heel erg aan het huilen, en voor mij kwam dat raar over, want als het zijn keuze was dat het uitmoest waarom huilde die dan zo erg?
ik vroeg waarom het precies uitwas en hij zei ik weet het niet.
toen wist ik dat het moest van die ouders en dat heeft hij toen ook gezegd.

de eerste weken heb ik nog veel achter hem aangelopen en hem blijven opzoeken.
maar hij negeerde me helemaal.
hij had nog een paar keer gezegd dat alles goed zou ko,men en dat we weer bij elkaar kwamen.
(achteraf waren dat allemaal valse beloftes)
die me nog meer verdriet hebben gegeven.
in die periode was ik echt mezelf niet meer vond niks meer leuk,wou niks doen en kon alleen maar huilen.
wat ik zoiezo tegen iedereen wil zeggen die dit leest en die het meemaakt:
praat erover! als ik toen niemand had gehad om erover te praten weet ik niet wat ik had gedaan.
praten is echt belangrijk!

nu 7 maanden later ben ik over hem heen.
het heeft bij mij 5 maanden geduurt.
maar toch het was me eerste echte liefde en ik denk niet dat ik hem ooit echt HELEMAAL zou kunnen vergeten maar hij zit in iedergeval niet meer dag en nacht in me hoofd.