als eerste allemaal een heel gelukkig 2013,en ik hoop dat het voor jullie allemaal een heel liefdevol jaar word met heel veel liefde,en dat we nu eens met zn allen gelukkig mogen worden.

gisteravond bleef hij me maar smsen..de hele avond door.
ik had hem al een paar x gevraagd om he niet te doen,omdat het voor mij nog veel te pijn doet,en ik heb bijna gesmeekt,laat me svp een tijdje met rust,zodat ik alles op een rij kan zetten en dat als ik er aan toe was wel contact met hem zou opnemen.
hij zei dat hij mij wel begreep,maar dat hij bezorgd om me was.
dat hij geen hekel aan me heeft,hij vroeg een paar x of ik alsnog even bij hem kwam met mijn kids.
ik heb toen weer gezegd dat dat te moeilijk voor me is,om weer in ,,ons,,huis te komen maar dan nu ineens als ,,visite,,.
en dan weer terug te gaan naar mijn eigen huis terwijl ik daar altijd was en met hem weer naar bed ging.
hij zei dat als er problemen waren en zolang ik nog geen nieuwe relatie heb,ik altijd bij hem terecht kon en hij er altijd voor me zal zijn.
ik heb gezegd dat ik dat superlief en fijn vond maar dat ik op dit moment het echt niet aankan om hem te zien.
ik ben gisteravond gewoon met mijn kids thuis geweest om oud en nieuw te vieren.
ik wilde hem wel even smsen of bellen om hem een heel gelukkig nieuw jaar te wensen maar de lijn was hier overbezet.
totdat ik ook weer ineens alle aps binnen kreeg en daat zaten een paar hele boze van hem tussen.
dat ik bij een andere man zat ,dat hij klaar met me was,ik mocht hem nooit meer bellen.
en nog een paar kwade.
ik kreeg hem later aan de lijn,heel boos en hij vroeg waar ik was.ik zeg thuis,ik lig al op bed met mijn kids.
maar hij geloofde me niet en ineens een kwartier later staat hij bij mijn huis.
ik heb hem binnen gelaten.ik vroeg waarom hij zo boos was en toen zei hij,ik was bezorgd om je.
en we zijn zoveel jaar samen geweest,ik wilde je op een normale manier gelukkig nieuwjaar wensen.
o wat deed het me pijn om hem te zien maar ik heb hem ,huilend,ook een heel gelukkig nieuw jaar gewenst en hem al het geluk gewenst wat hij verdiende.
ik wou mijn tranen wel binnen houden maar het lukte me niet.
hij heeft me getroost,en we hebben een tijdje tegen elkaar aan gestaan.
weer heb ik tegen hem gezegd laat me svp een tijdje met rust ik kan dit niet op deze manier.dit doet me veel te veel pijn.
hij vroeg of hij me nog voor de laatste keer mocht kussen,voor de laatste keer mocht vasthouden,oo wat deden die woorden pijn..de laatste keer...
hij is weggeaan,maar in de auto belde hij me alweer op.
om weer te zeggen dat hij er altijd voor me wilde zijn,ik heb hem later weer geapt,en gezegd lieve schat,ik vind het superfijn dat we nu op deze manier afscheid hebben genomen ipv die dikke ruzies en verwijten.
maar ik vind het moeilijk om nu contact met je te hebben.ik wil het een plek gaan geven,een mooie herrinering aan ons,en daar heb ik tijd voor nodig.mischien later in de toekomst,maar nu even niet.
begrijp me svp..
ik zag dat hij het gelezen had,maar een half uur later belde hij me toch weer,om te zeggen dat hij thuis was..
maar wat moet ik nu verder doen??ik vraag hem om geen contact met me op te nemen maar hij doet het wel..
ik heb hem ook gezegd dat ik niet meer wil weten wat en met wie hij wat doet omdat dat pijn doet.
maar hij verteld wel dat hij vandaag met een groep vrienden weggaat iedereen nieuwe jaar te wensen en vana kwamen er een paar bij hem,waaronder een vrouw die al jaren probeerd hem te krijgen.
ik wil dat helemaal niet weten,want die gedachte maakt me helemaal gek..
waarom accepteerd hij nu niet dat ik het moeilijk vind?

ik vind het echt lief dat hij dat doet,,maar ik vind het zoo moeilijk
ik hou nog van hem,ondanks wat anderen ook zeggen,dat het beter is zo.
maar ik kan mijn gevoel niet uitschakelen..

kunnen jullie me zeggen wat het beste is?

pebbles.