Zit ik bijna alleen maar te janken het gemis is zo groot en het gevoel zit zo diep. Ik vind het geen contact hebben zo verschrikkelijk moeilijk.
Al moet ik zeggen dat ik hem vorige week zaterdag gemaild het het ik mis stukje van mijn vorige blog. En hij mij daar nog op geantwoord heeft vorige week maandag. gewoon vrij standaard

Bedankt voor je ontroerende email.....

Ik was er stil van..

en kon mijn tranen niet bedwingen

welterusten en een dikke kus,
X

Geen duidelijkheid erin, maar ook nog steeds geen afwijzing???
Verder heb ik hier niet meer op gereageerd en ander contact hebben we ook niet meer gehad
Ik vind het zo moeilijk dat hij zolang volhoud??!! Nooit had ik dat verwacht dat hij zolang vol kon houden me niet persoonlijk te spreken. Na 7 jaar nu al meer dan 4 weken niet meer voor sommige is dit misschien heel kort maar zolang heeft t bij ons nooit eerder geduurt. En ik ben ook bang dat er nog lang geen einde aan komt.
Hij is donderdag jarig en ik heb een boek voor hem gekocht om na hem op te sturen maar heb toch besloten het niet te doen.
En helemaal niks te laten horen, tenslotte heeft hij mijn zoon ook in de kou laten staan toen hij jarig was.
Want stuur ik t op dan krijg ik vast een mailtje met een leuk bedankje... Maar dan? wat koop ik daarvoor??
En dat gaat hij me nooit eens missen wat hij nu ookal niet doet blijkbaar. En waarschijnlijk zal ook dit niet veel helpen want hij viert zijn verjaardag toch al nooit. Maar ik heb ook geen zin meer in t afwachten en de valse hoop. Ik wil niet meer!!!! Het doet zoveel pijn.