Ik kan gewoon nog steeds niet geloven dat die lieve jongen in het begin..nu zo als iemand anders is..
Hij behandelde me eerst als zn prinses..oh je bent zo mooi en zo lief..heb nog nooit zo een goed meisje gehad..
Was eerder niet van indruk van hem..maar op een gegeven moment liet ik me meeslepen en werd heel erg verliefd..begon me meer aan hem te hechten..
Ik begon te zien dat hij geen werk kon krijgen of kon houden..al snel was ik degene die de meeste dingen betaalde..hoe meer de tijd verstreek hoe meer ik ervan te balen..ik voelde me niet meer als die prinsesje in het begin..
Hij bleek ook schulden te hebben..tuurlijk merkte ik dat hij dat erg vondt..
Maar toch zag ik hem bijna elke dag in zn bed blijven liggen en gamen..
Het drong me wel door dat hij het helemaal niet erg vondt dat ik de meeste dingen betaalde..anders zou hij meer moeite doen om een baan te vinden of te houden..
Hij is 24 ...dan verwacht je toch dat iemand de meeste dingen op een rijtje heeft...
Maar goed ik hou van hem..daarom bleef ik doorgaan..
Deed alles voor hem..
Ik geloofde echt dat hij zou vechten voor ons omdat hij dat zei..
Hij wou samenwonen alles ..hij zei dat we een waren..
Paar dagen later maakt hij het uit..en gaat hij terug naar zn ex...

Ik kan het gewoon niet steeds geloven dat hij zo een persoon was..
Ik accepteerde zelf dat zn tattoo naam van zn ex op zn nek staat...vondt het wel erg..maar ik dacht echt dat hij oprecht om me gaf..
Ik dacht echt ..dat hij na een poos een baan zou vinden en dan ook eens wat zou betalen..
De meeste zeggen dat ik beter af zonder hem ben..is ook wel zo..
Maar wat moet je met die gevoelens..dat je nog van diegene houdt..