Heb zo goed als m'n leven weggegooid, denk ik. Ik mag herexamens doen, moet thuis leren en mag bijna nooit het huis uit. Heb die ene meid, die ene die ik ECHT graag zag, van me weggeduwd. En ik maar denken dat ik ontgoocheld ben in haar als ze met enkele jongens op de foto staat. Ik denk dat eerder zij ontgoocheld is in mij, wat voor dramaking ik ben. Ik was een coole, toffe gast in die tijd dat we vrienden waren, nu ben ik een saaie zeurpiet met een nutteloos leven.

Ik had niet zo mogen reageren. Niet BLIJVEN zagen en klagen om meer te worden dan vrienden. Ik was een flirt. Had ik de dingen anders aangepakt, gingen we nu nog samen afspreken als vrienden, zoals die goeie oude tijd op kamp. Flirten kan geen kwaad, nee zeker niet. Dat wil zeggen dat ze me een toffe gast vind, maar NET niet goed genoeg.

Waarom heb ik het zo verknalt? Hoe maak je zoiets goed? Hoe maak je de dingen terug zoals ze vroeger waren? Ik ben bang als ik het zou goedmaken, dat ze me nog meer gaat zien als een dramaking.

Maar toch wil ik terug vrienden worden en zeggen dat ik een fout heb begaan. Hoe krijg ik die goeie ouwe tijd terug, geen koppel, nee, gewoon die goeie vrienden die we waren. HOE?