Tja vanavond had ik even confrontatie momentje.. zon moment die je ook wel kent.. in een keer vallen stukjes in elkaar, of ze passen beter daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik heb zoals jullie in mijn logs hebben kunnen lezen er veel moeite mee om te zien hoe ze nu op alles reageert. Hoe koel ze eronder is en dat soort dingen. Maar dat moment van vanavond zette me toch ff op een gedachte die ik met jullie wil delen. Ik verweet haar dat ze onder dit alles zo rustig was, en zakelijk en vooral zonder enige emotie. Maar eigenlijk als ik terug kijken is er aan de situatie nu niks anders als alle andere situatie's. Ik bedoel het volgende, als er zich iets had voorgedaan binnen onze relatie, dan werd er even over gepraat en was het gebeurde 'dood' er werd niet meer over gesproken, en kwam niet meer ter tafel. Ook dan als ze bv iets 'misdaan' had zag ik eigenlijk geen emotie's bij haar.. wel zij ze me dat het haar dan speet, en dit bleef ze ook wel zeggen. Maar de echte diepere emotie's waren bij haar meteen na de situatie's ook meteen weg. En gingen we samen vrolijk verder. Nu in deze situatie eigenlijk niets anders dan al die andere situatie's. Echter is er een belangrijk verschil, dit raakt mij wel en kan ik het niet uitpraten en aan de kant zetten. Dus voor mij is het niet 'uitgepraat' en voor haar wel. Voor haar is het over, dus kan ze doen wat ze normaal ook doet.. gewoon daar verder gaan waar ze bij wijze van spreken de 10 minuten voor het eind gesprek (zo noem ik et maar) was gebleven. Ze heeft een besluit genomen, en vervolgens gaat ze gewoon weliswaar in ander huisje en zonder mij gewoon verder met leven zoals ze naar mijn idee altijd heeft geleefd. Gewoon maar doen en snel verder gaan, en er verder niet meer mee bezig zijn.

Omdat mijn gevoelens wel emoties hebben zag ik dit niet van haar, ik verwachtte een ingestorte erica en vond dit vreemd. Niet omdat zij geen emotie's had, maar ik had ze wel omdat dit niet 'uitgesproken en vergeten' situatie is.

Desalnietteplus heb ik er wel een bijsmaakje bij dat deze situatie mij deze duidelijkheid pas geeft. Als ik eerder gezien zou hebben had de relatie waarschijnlijk geen 10 jaar geduurd. Ik wil overigens er niet mee zeggen dat mijn partner een ongevoelige tante was of is. Maar ik denk dat zij haar emoties niet of op een verkeerde manier plaatst. En ik heb wel het idee dat zij die toch wel gaat krijgen. Ik hoop niet dat die emoties haar dan de baas word en zij dingen op een verkeerde manier gaat aanpakken. Ik gun haar echt het allerbeste en alle geluk van de wereld. Maar ik denk dat het voor haar toch wel belangrijk is om te leren dat ze haar gevoelens wel op de juiste plek neerzet, en er wat mee doet. En ze zeker niet te snel vergeet om 'zonder zorgen' verder te leven, snel te vergeten en vooral doen alsof er iets niet is gebeurt of voorgevallen.

Emoties overkomen je.. die stop je niet weg.. want het komt ooit (in drieën) terug. En emoties verstoppen.. is net als een leugentje maken.. en een leugentje heeft korte beentjes.. dus die is snel moe...

Gr Berrie