Ik heb in oktober een nieuwe vrouwelijke collega gekregen en vanaf het begin is er een klik.Ik ben 32 en zei is 29.
Die klik is nu bij beiden van ons uitgelopen tot hevige verliefdheid maaar..
Zij heeft een vriend en was afgelopen jaar niet gelukkig.
Ze zei dat hij in niet veel dingen meer zin had.
Zij heeft het verteld en een paar dagen uitgemaakt en nu wordt hij wakker natuurlijk!
We hebben 10 dagen wat gehad met elkaar en ineens wou ze haar vriend een 2e kans geven(en daar was ik al bang voor!)
Dus er is 2 dagen geen contact geweest.
Zij werkt in een andere ploeg dan mij en moeten elkaar aflossen als een van ons weekend heeft.
Toen merkte ik al aan haar reactie dat ze er veel moeite mee had om me te vergeten net zoals ik.
Haar vriend was meer weg dan thuis en dat vindt ik raar als je een 2e kans krijgt (in mijn ogen moet je gelijk aan de slag)
Toen was haar vriend een paar dagen weg om alles op een rijtje te zetten.
Ik lag net voor kerst in bed omdat ik moest werken smorgens toen ik een sms kreeg van als ik nog wakker was en dat ze me miste enz.
Na een paar warmmakende berichten zat ik in de auto want ze zei ''je kan ook hier slapen"
Na een heet uurtje met alles erop en eraan gingen we slapen totdat om 05.45 haar vriend voor de deur stond omdat hij zijn sleutels vergeten was!
De sleutels van mij en mijn shag lagen onder nog op de tafel en hij moet dit gezien hebben en weet dat nu ook maar heb toen niks gehoord onder.
5 dagen later belde ik haar en nam niet op.
2 uur later kreeg ik een bericht van dat ze een klote kerst gehad had en nog een familielid overleden en rijbewijs tijdelijk afgenomen.
Hoezo de weg kwijt maarja..
Ze had spijt dat ze met mij in hun bed had gelegen .
Maarja als die vriend niet aan de deur was geweest wat was het dan geweest,ze kon er gewoon niet omheen op dat moment.
Nu wil ze hem een eerlijke kans geven en het contact met mij verbroken en als je dit fatsoenlijk wilt doen moet dit ook.
Dus ik respecteer dit en laat niet meer van me horen maar dit is HEEEEL moeilijk nadat wat er gebeurt is de laatste tijd.
Het juiste gevoel maar niet het geschikte moment zei ze.
Ben wel benieuwd hoe het er nu bij hun uitziet natuurlijk!
Dus om de 4a5 dagen zien we elkaar een minuut of 20 met de aflossing en ik vindt dit niet erg want wil toch vragen hoe het met haar gaat en thuis meer niet.
Laatst ging het niet omdat niemand ervanaf weet op het werk en je daar ook niet vrijuit kunt spreken(frustrerend)
Ik sta in brand al vanaf begin december tot op heden en heb dit en zij ook nog nooit zo heftig meegemaakt.
Er zijn veel interesses en overeenkomsten en veel beter kon het niet gaan.
Ben benieuwd of ik het volhoud want ik heb van die momenten dan wordt ik echt GEK!
Maar na wat er gebeurd is de laatste 6 weken moeten ze toch sterk in hun schoenen staan om er nog wat van te maken......
Iemand er een andere gedachte erover?