Het is nu al ongeveer 2 maanden uit en ik kan maar niet los komen van hem. Hij vind me nog steeds leuk en we zijn ook nog vaak bij elkaar geweest tot voor kort, we zijn zelfs nog vaak met elkaar naar bed gegaan. In de laatste tijd niet meer.... de laatste paar weken zijn een heen en weer van discussies, negeren en soms weer aardig tegen elkaar doen, echt verschrikkelijk en het vreet echt aan me.

Iedereen zegt dat ik hem moet vergeten.
Dat ik verder moet met mijn leven.
Dat hij mij niet waardt is, dat ik iemand beters verdien die ook écht om me geeft.

Tja, als het maar zo makkelijk was om iemand te vergeten, ik kan dat in ieder geval niet hoe vaak mensen mij dat nog vertellen. Ik kan de gedachte aan hem niet opgeven omdat ik verschrikkelijk veel van hem hou en ik denk dat we nog een kans moeten hebben. Er was niet echt een reden waarom het uit is gegaan, behalve dat hij zei dat hij niet verliefd was op me. Dat hij geen vlinders in zijn buik voelde.
We hebben echter ook nooit de kans gehad om elkaar écht te leren kennen en zo echt verliefd op elkaar te worden, denk ik. Er was een aantrekkingskracht tussen ons, maar we waren allebei te druk met ons leven om elkaar verder en dieper te leren kennen. Zo hebben we nooit iets alleen ondernomen, nooit iets met z'n tweetjes. Alleen de sex dan natuurlijk, maar dan praat je natuurlijk ook niet zo veel Op die manier ging het maanden, we zagen elkaar op stap met vrienden, dronken of brak en moe de volgende dag, zagen elkaar op het werk, maar nooit de kans om dieper dan dat oppervlakkige gedoe te gaan.
En nu is het uit en ik ga er KAPOT van. ik wil hem terug en er komt helemaal niets meer van zijn kant. Wat moet ik nu doen? Ik ben echt alleen nog maar een hoop ellende en niet meer die vrolijke meid die ik altijd ben geweest.... Hoe nu verder?