Het is nu bijna 3 weken geleden dat zij de relatie beëindigde. Gedurende die tijd hebben we toch regelmatig contact gehad, zowel negatief als positief. De eerste week was een hel waarna ik aan het eind van die week besloot haar met rust te laten. Heb haar in een laatste sms bedankt en gezegd dat ik haar beslissing begreep en respecteerde. 3 dagen later wilde ze opeens met mij praten. Dat hebben we gedaan maar veel wijzer ben ik en zij er ook niet van geworden, ze huilde veel en ik durfde haar zelf niet eens te troosten. Ze zij dat ze nog steeds veel vragen had maar geen antwoorden. Dus wilde ze best nog eens praten maar ik moest dan wel naar haar toe eerlijk en open zijn. Die week heb ik haar met rust gelaten, en aan het einde haar een sms gestuurd. Het bleek dat zij door een of andere oorzaak die week in moeilijkheden is gekomen (heeft zover ik weet niks met mij te maken). Ze vertelde direct haar verhaal en ik probeerde haar te steunen in zoverre ik dat kon. We hebben de afgelopen anderhalve week veel gesmst en met elkaar gesproken, vnl over de problemen waarin zij nu zit. Nu weet ik niet wat ik er mee aanmoet, wil haar graag helpen maar kan niet meer dan een steun voor haar zijn en moet mezelf dan wegcijferen. Ik heb haar een paar dagen geleden gevraagd of ze nog steeds ook eens over ons wilde praten. En daar kwam een volmondig ja op. Maar door de problemen waar ze nu in zit kon ze me niet zeggen hoe ze nu voelde het was allemaal erg verwarrend voor haar. Omdat ik zelf toch wel de weg kwijt begin te raken want zij is zo tegenstrijdig in haar gevoelens heb ik het kontakt van mijn kant stopt gezet. De laatste 2 dagen heb ik nog 1 keer kontakt gehad en kreeg direct een sms terug dat ze zich al afvroeg of er iets mis was omdat ik niet gesmst had. Ik zei dat ik het druk had gehad en omdat ik niks van haar gehoord had aannam dat alles weer rustiger voor haar was geworden. Daarna heb ik haar niet meer terug gesmst en ook niks meer van haar gehoord. De deur staat altijd voor haar open maar ik heb besloten zelf niks meer te doen. Zo voel ik mij een te makkelijk prooi en dat wil ik ook niet zijn.