Precies een half jaar heb ik een relatie gehad, ik ging voor die man, we hadden het fijn, maar ik ging dingen merken die ik niet fijn vond.

Hij was erg op zichzelf, iets wat ik heel mooi vond,maar de keerzijde was dat hij geen rekening hield met mij.
Gebrek aan empathie, omdat hij erg rationeel was.
Maar ik accepteerde hem zoals hij was, zag zijn mooie kanten en het gaf me in het begin een heel fijn gevoel.

Uiteindelijk kreeg ik heel veel spannings pijn in mijn nek, en bedacht dat het door de rechtzaak met mijn exman kwam.
Overigens de zaak heb ik verloren, en eerlijk gezegd ben ik daar blij om.
Op eigen kracht, niet afhankelijk zijn en mijn exman laten.

Mijn nekpijn bleef, en ik merkte dat ik op een gegeven ogenblik bedacht toen ik samen met mijn vriend was, dat ik net zo goed alleen kon zijn, ik hield rekening met hem, maar hij was alleen maar met zichzelf bezig.
Ik bracht dat in kontakt en hij vertelde me dat hij twijfelde.
Ik stelde een time out voor, ik wil een man die volledig voor me gaat en niet een man die twijfelt.

Toen we afscheid namen maakte hij een grapje en dat grapje was voor mij een flinke trap na.
We kunnen toch voor de sex bijelkaar blijven zei hij lachend.

Na een paar dagen heb ik hem gezegd dat het voor mij over was, zonder gedoe.
Mijn vertrouwen in hem is weg, hij heeft niet ter sprake gebracht dat hij twijfelde, en zo een laatste opmerking was voor mij de druppel om de deur dicht te doen.

IK heb vannacht enorm liggen huilen, ik was even boos op hem, maar ik ben enorm verdrietig, en heb geen zin om daarvoor weg te lopen. Ik hou van die man, maar ik doe geen consessies meer naar mezelf en dat maakt me weer gelukkig.
Er zit nog steeds iets in mij wat een man gelukkig wil maken.
Met mijn liefde gaat hij wel van me houden..

Dat gaat ongemerkt, en dan krijg ik spanningen die niet goed voor me zijn, omdat ik mezelf opoffer.

Ik heb het boek als hij maar gelukkig is van Robin Norwood er maar weer eens bij gepakt.
IK wil los komen van mijn relatieverslaafde patronen.
En er niet meer in vallen, dus ik heb nog wel wat innerlijke werk te doen.

Mariah