Ik heb 3 en half jaar een relatie gehad, helaas is deze sinds 4maanden over. Ondanks ik het aan heb zien komen kan ik het tot nu toe nog niet echt een plek geven. Ik kan nog erg goed met mijn ex overweg, hebben totaal geen ruzie en zitten nog in de zelfde vrienden groep.
De eerste maanden ging het wel, ben niet thuis blijven zitten en ben er gewoon op uit gegaan. Gelukkig heeft me dat veel goed gedaan. Heb veel lieve vrienden en als het echt nodig was kon/kan ik nog steeds bij me ex terecht. De laatste 4weken gaat het eigenlijk niet zo goed, ik zit echt in een dip waar ik niet echt uit kan komen. Ik hoopte dat ik na mijn vakantie ik me eigen beter zou voelen. (ik ben gisteren terug gekomen van vakantie). Helaas is dit veel anders uitgepakt, in plaats dat ik me beter zou voelen voel ik me nu ongelooflijk kut. Ik kwam er achter dat mijn ex een nieuwe vriendin heeft. Dit is even heel hard aan gekomen omdat ik dit totaal niet heb zien aan komen. Ik besef ook heel goed dat het ook andersom zou kunnen zijn dat ik nu een ander zou hebben. En ik ben ook echt blij dat hij wel gewoon door gaat en gelukkig is. Maar eerlijk is eerlijk, liever had ik gezien dat ie terug kwam bij mij.
Hoe graag ik ook maar verder wil, ik blijf steeds terug komen op hem. Aangezien ik nu nog steeds helemaal gek op hem ben. Ik zie ook zelf wel in dat dit misschien mij alleen maar helpt om te beseffen dat het over is. Maar toch, ik weet op het moment echt niet meer wat ik er mee aan moet. Ik wordt helemaal gek door me telkens zo rot en ongelukkig te voelen. En ik wil geen stalkende ex zijn, ook ben ik daar op volgens mij goed naar onder weg.
Wat moet ik nu echt doen om over mijn ex heen te komen en door te gaan met me leven?
Waarom ik dit hier op zet? Ik hoop dat er mensen zijn die een beetje het zelfde hebben of hebben gehad. Die me misschien kunnen helpen met tips die ze zelf ervaren hebben. Want de zinnen 'het komt wel goed' 'er lopen er nog genoeg rond' heb ik op het moment vrij weinig aan. Ik hoor het graag!
Volgende keer geen relatie
Volgende keer geen relatie aangaan met iemand uit de 'vriendengroep'.
.
Tja, dat is altijd achteraf he...
Als ik dit van te voren had geweten had ik natuurlijk niet gedaan. Dat is iets voor de volgende keer. Daar heb ik nu niets aan, ik was toen 16 en dacht er niet over na. Als je echt iemand leuk vind doet het er dan op dat moment niet toe of ie wel of niet in je vriendengroep zit.
Geen relaties beginnen in 'vriendengroepen' @ sensitive male
Goed bedoeld, hoor. Maar zoveel makkelijker opgeschreven, dan gedaan.
Dit impliceert dat je tijdens een relatie ook maar beter geen gezamenlijke vriendschappen moet opbouwen, want tja, als het dan uitgaat: drama. En dan jezelf ook maar behoeden voor elke potentiele relatie die op de werkvloer verscholen kan liggen, want je zal maar met elkaar moeten samenwerken na een relatie-breuk. Ook een romantisch contact opbouwen met een buur, stel je voor dat je na de break-up getuige moet zijn van de oer- en jodelgeluiden die op een zwoele zomernacht uit het open slaapkamerraam klinken. En nu we toch bezig zijn: ook geen relaties starten in de Albert Heijn. Het idee alleen al dat je elkaar na de breuk met kar en mand tegenkomt en het boodschappenwagentje van de ex je meer verteld dan je had willen weten.
Zo zijn er natuurlijk talloze scenario's te bedenken, waarom je 'bij voorbaat' al niet aan een verhouding zou moeten beginnen. Om jezelf leed en ellende te besparen. Heel begrijpelijk. Maar de kans bestaat ook, dat je wel een mooie, ervaring misloopt.
Aantrekkingskracht laat zich niet leiden door praktische en voorbedachte regeltjes om jezelf een eventueel drama achteraf te besparen.
En ergens gelukkig maar, toch?
Gezamelijke
Gezamelijke vriendschappen?
Nooit van gehoord.
Zij had haar vrienden en ik de mijne.
Een vriendschap is meestal iets tussen 2 personen.
En soms komen daar de eega's bij, als het zo uitkomt.
De vrienden verdwijnen met de persoon die ze heeft ingebracht.
Relatie op de werkvloer?
NOOIT AAN BEGINNEN!
Relatie met de buurman / buurvrouw?
NOOIT AAN BEGINNEN!
Ik heb sowieso niets met gemengde of grote vriendengroepen.
Daar wordt het niveau zodanig aangepast, dat niemand buiten de boot valt.
Als je daar ook nog naar een partner gaat vissen, omdat je niet verder kijkt, dan is dat niet bepaald een intelligente zet.
Sinds kort heb ik een fantastische meid leren kennen.
Ik ben met een aantal mensen een nieuwe organisatie aan het opbouwen.
Vonken vliegen over en weer tussen haar en mij.
Maar wij hebben de tegenwoordigheid van geest om ons te beheersen.
We hebben het helemaal besproken en besloten er niets mee te doen.
Want als het tussen ons fout gaat... dan kan dat grote problemen gaan geven.
Daar hebben we allebei geen zin in.
Zolang je je verstand nog hebt, moet je die gebruiken.
Ratio vs Gevoel @ SensitiveMale
Hoewel ik jouw visie respecteer, lijk je wel heel stellig te zijn in hoe een vriendschap in elkaar zit.
Ik weet uit eigen ervaring dat je als 'stel' een ander 'stel' kunt ontmoeten, waarbij de interesses, opvattingen en karakters zo op elkaar aansluiten dat er een band groeit tussen 4 individuen. Ook wanneer 1 van de stellen uit elkaar gaat, hoeft dit niet te betekenen dat er van de collectieve vriendschap ineens niets meer over is.
Zelf heb ik meegemaakt dat er ook (en zelfs) in grote vriendengroepen onderling vruchtbare banden kunnen ontstaan, terwijl de hele groep ook door een collectieve vriendschap verbonden is.
Ik heb zelf niet de ervaring dat in mijn vriendengroep 'het niveau zodanig wordt aangepast dat niemand buiten de boot valt'. Het is eerder zo dat de verscheidenheid aan visies en karakters als een verbindende factor werkt, waarbij er voor elk individu voldoende ruimte is om zich te ontwikkelen. Geen sprake van een doelbewust 'aanpassen' (verlagen?) van niveau zodat iedereen 'mee kan komen' dus. Ook het 'naar een partner lopen vissen omdat er niet verder wordt gekeken', ken ik niet.
Ik ben geneigd om te denken dat jouw (niet al te rooskleurige) beeldvorming omtrent gemengde of grote vriendengroepen gekleurd is door je persoonlijke ervaring en in dat geval begrijp ik je visie. Maar dit is natuurlijk een zeer subjectieve mening, die niet voor iedereen geldt.
Het is bewonderingswaardig dat je beschikt over een grote mate van zelfbeheersing en discipline waar het je vrouwelijk collega (?) betreft. Good for you! (heb je tips voor de mensen onder ons met aanzienelijk minder zelfbeheersing?)
Maar het verstand loopt niet altijd voorop. Soms overheerst 'het hart' (gevoel), waardoor het Ratio er achteraan hobbelt. Ook al zijn er talloze verhoudingen en relaties die gekenmerkt kunnen worden als 'geen intelligente zet', de complexiteit ervan is dat 'gevoel' zich maar met moeite laat rationaliseren of door 'intelligentie' aan banden laat leggen.
Als dat zo was bestond deze site niet, was de site 'ledenloos' --en was jij denk ik ook geen lid geworden
Toekomst
In het verleden gaan lopen spitten, daar schieten we weinig mee op!
Wat als dit, wat als dat... tja. Het verleden is er, accepteer het en het kost tijd dat dit zijn eigen plekje heeft.
Ik zou zeggen: focus je op de toekomst. Die kan nog heel mooi zijn!
Als je naar deze Blog gaat, dan vindt je de tips, die mij op weg hebben geholpen. Blog: "Misschien moeten we onze eigen tips gaan volgen!!!"
Misschien heb jij er ook iets aan en helpt het jouw vooruit te komen, waar je nu vast bent komen te zitten.
Het is niet zo dat dingen, meteen van de ene op de andere dag veranderen. Het kost tijd en neem de tijd voor jezelf. Het is niet altijd even makkelijk. Heel veel succes en sterkte. Liefs MissTyque