Pff weer zo,n klote moment om iets heel stoms.Een winkelend stel op tv.Nooit zullen we dat meer samen doen.Zucht.Afgelopen dagen behalve zondag gezien en gesproken.Vrijdag wat een dag.Gigantische ruzie gehad met ophalen van wat spullen.Zaterdag moest ik hem wel bellen ivm ziek kind dat naar ziekenhuis moest.Ben ik weer afgekafferd en afgezeken.Zondag stilte...Tot vandaag.Hij heeft mijn zoon gebeld om te vragen hoe het met zijn zieke broertje ging.Daarna wilde hij mij spreken.Opeens deed hij heel aardig en ik had zoiets van huh??Ik bleef heel bot want ben nog steeds woest.Hij vertelde foto,s te hebben bekeken en dat we toch best veel leuke tijden hebben gehad.Waarop ik zei dat hij daar nu opeens wel aan kon denken en afgelopen 2 weken niet.Hem nogmaals duidelijk gezegd dat hij snel iets voor zichzelf moest gaan zoeken.Hij wil graag "normaal"doen voor de kinderen en heb gezegd zodra hij een woning voor zijn eigen heeft dat pas zal gaan.Nu wil ik absoluut geen vrienden met hem zijn.Later op de middag weer gesproken en opeens zei hij dat als ik ergens hulp bij nodig had, het hem maar moest vragen???Komt die nu mee,heb al die jaren nog nooit hulp van hem aangeboden gekregen.Nu belt hij van de week weer voor verjaardag van 1 van onze kinderen..
Wat moet ik hier nu van denken?
gelijk een vis op de grond?
Ik denk dat hij begint te spartelen...
spartelen
En wat moet ik daarmee?Voet bij stuk houden?Hij is degene die niet meer verder wou..Pff moeilijk zeg want moet ook in het belang van de kinderen denken..Moet wel normaal tegen hem doen anders zijn de kinderen de dupe...
Voet bij stuk houden
Ja, voet bij stuk houden. Je kan normaal doen tegen hem, in het belang van de kinderen. Maar ga er zeker niet op in.
Blijkt dat hij duidelijk niet weet wat hij wilt, vermits hij terug contact zoekt. Maar dat moet jou probleem niet zijn, maar wel het zijne. Je kan er best niet over piekeren, dan zal hij beginnen piekeren. Ondertussen kan je je dan gewoon concentreren op de kinderen.
Ooit zal hij stoppen met spartelen en zal hij weten wat hij werkelijk wilt - en dan zal jij het ook weten - maar nu nog niet.
echt moeilijk
Ja het is echt moeilijk..Vandaag moest ik wel contact met hem opnemen ivm met geldzaken..Het lullige is dat ik dan dat kind hoor wat daar woont..En zijn kinderen zitten verdorie hier...zonder papa..
Ik vroeg hem of hij alleen was Ja zei hij ...tot ik dat mens weer hoorde toen werd ik pisnijdig..Ik ben nu bezig met een advocaat want we komen er niet uit.Hij vind maar dat ik normaal moet doen ook al woont hij daar en blijft daar voorlopig ook wonen...Omdat hij het financieel niet kan opbrengen...En de kids tja..wat moet ik daarvan zeggen..Gaat wat worden want hun accepteren dat stel en vooral HAAR ook niet...Dan zal ik hem hier moeten laten komen om zijn kinderen te zien...En toch hou ik zo van die klootzak...hoe is het mogelijk??
Voet bij stuk houden
dubbel
Het blijft moeilijk...
Hi broken_woman,
Uit elkaar gaan is altijd moeilijk, vooral wanneer je kinderen hebt. Je zult in dit geval toch de belangen van de kinderen voorop moeten stellen. Zij zijn nu gewoon het belangrijkst. En dat hij het ene moment je afzeikt is een probleem van hem. Hij heeft er blijkbaar nogal grote moeite mee en kan het blijkbaar niet altijd opbrengen om zich volwassen op te stellen tegenover jou.
In mijn geval (ik heb dan geen kinderen) heeft mijn ex een hele tijd lullig tegen mij gedaan terwijl het haar keuze was. Het is blijkbaar iets wat sommige mensen met zich mee dragen. Ze houden dan soort van nog van je en weten niet wat ze met hun gevoel aanmoeten.
En dat hij nu weer contact met jou wil omdat 1 van je kinderen jarig is geeft toch ook een blijk van contact willen.
Ik denk dat hij eens goed moet nadenken wat hij nou wil en dat jij vooral aan jezelf (en aan je kinderen natuurlijk) moet denken.
Gr. Shapeshifter
Bepaal je eigen positie
Als jij weet wat je wilt, dan kun je je daar naar gedragen. Dan kun je ook beter de lelijke dingen die hij zegt of doet laten afglijden en duidelijk zijn over wat je wel wilt. Vind het prima je dat hij gezellig op de verjaardag is voor zijn kind, maar niet dat hij oude herinneringen gaat zitten ophalen met jou? Dat kan toch ook?
Gewoon beleefd en duidelijk blijven en dan gaat het prima lijkt me.