Online gebruikers
- Sazrrhi
Vrijdagavond is mijn hockey avond en gisteravond was het dus zover. Ik zou samen met vrienden rijden zodat er twee konden drinken en geen blaastestje hoefden af te leggen. Ik was wel wat angstig want mijn ex ( sinds 6 weken uit ) had ik al twee weken niet gezien en zij hockeyt ook op vrijdagavond. Daarom ben ik ook met vrienden meegereden. ik had me voorgenomen om de jongen, waarop zij verliefd is geworden, aan te spreken en mee te gaan praten ( ook lid van onze club). Ik zag zijn auto aankomen en even was ik bang dat ook zij met hem meegereden zou zijn. Het was niet zo! Hij kwam binnenlopen en dook meteen de lege kleedkamer in. Ik had nog een kop koffie in mijn handen en ben achter hem aangelopen. Hij 23 jaar ik 34 jaar en Judith 22. Ik heb hem verteld dat ik niet boos op hem ben en hem wel kan begrijpen dat hij op haar verliefd is geworden. Ik heb hem maar niet verteld dat ik me afvraag wat ze in hem ziet en dat meen ik en die mening wordt helaas gedeeld door meerdere. We hebben vrij lang gesproken over het afgelopen half jaar en dat ik zo ontzettend ben voorgelogen en dat misschien nog wel het ergste is. Hij vertelde dat hij het er moeilijk mee had in het afgelopen half en meermalen tegen haar heeft gezegd dat ze met mij moest gaan praten. Zij durfde dat niet omdat ze bang was om mij te kwetsen. Hij baalde omdat hij al die tijd verliefd was op Judith. Dus ik ben open geweest en hem ook verteld dat Judith en ik gewoon sex hadden met elkaar. Tja, toen begon hij weer wat meer beteuterd te kijken. Vervolgens kwamen we op de eerlijkheid van Judith. Ik heb hem gewaarschuwd. Aangegeven dat wanneer ze dit op deze manier bij mij doet ze dit waarschijnlijk vaker zal doen. Hij gaf aan dat hij ook wel dat soort dingen had gezien. Ook vertelde hij dat ze al bij mij wegwilde voordat zij gevoelens voor elkaar kregen. Hij heeft zich afgevraagd waarom ik hoop bleef houden nadat de relatie over was. Hij keek enigszins verbaasd toen ik vertelde dat haar lichaamstaal andere signalen afgaf dan sommige dingen die ze zei. Ook heb ik hem verteld dat tot aan het moment dat ik erachter kwam dat ze al die tijd stiekeme afspraakjes hadden Judith en ik hadden afgesproken elkaar op een andere manier beter moesten leren kennen. Ook dat verbaasde hem weer. Hij heeft verteld dat ze hebben afgesproken niets met hun gevoelens voor elkaar te doen. Judith zit een beetje in de knoop en druk bezig is zichzelf te ontwikkelen en moet eerst de gevoelens voor mij afhandelen.....? Ik moet eerlijk zeggen dat dit alles mij nogal verbaasd. Als je echte gevoelens heb voor elkaar dan doe je daar toch wat mee....
Arie
Vervelend!
Wat ook nog vervelend was dat hij na ons gesprek training moest geven aan dames 2. Ik mocht vernemen dat hij niet leuk reageerde op het gesprek dat wij hadden gehad. Ik wijt het maar aan de onvolwassenheid.
Arie
Mwah... Arie... Wat wilde je
Mwah... Arie...
Wat wilde je eigenlijk met dit gesprek? Hem bewijzen dat Judith meer om jou geeft, nog met jou bezig is.. wat schiet je daar mee op? Je kunt die jongen wel overtuigen van het dubbele in Judith's houding, maar wat wil je daarmee bereiken? Moet hij dat niet zelf zien?
Probeer je toch niet stiekem een beetje te stoken.. als je heel eerlijk bent? Of is dit goed voor je eigen bevestiging?
En dat meerdere mensen die relatie niet zien zitten, zegt jammer genoeg helemaal niets over hoe die relatie gaat verlopen... en ook niet dat ze bij jou terug zal komen omdat ze de verkeerde keus heeft gemaakt..
Ik kan me voorstellen dat je dit gesprek even nodig had, maar vind het een beetje zinloos... en ik vind het niet onvolwassen van hem dat hij het geen leuk gesprek vond. Waarom zou hij het leuk moeten hebben vinden? Er wordt hem van alles onder de neus gewreven.. wat zijn rol ook is geweest hierbij, daar zit toch niemand over te juichen..?
Geraldine.
Geraldine....
Ik ben blij dat je eerlijk bent! ik heb er ook over nagedacht.... ook al vooraf. Ik heb in de afgelopen tijd zo enorm aan mezelf getwijfeld dat ik bepaalde dingen moet/ moest overwinnen. Wij begeven ons in een kleine vereniging waar iedereen elkaar kent. Ik vind het niet leuk wanneer mensen mij niet mogen en ik gun anderen ook hun plezier. Datzelfde geldt voor deze jongen. In eerste instantie was ik boos op hem en niet op mijn ex. De begint te veranderen. Het gesprek met hem was voor mij een overwinning van mijn eigen angst. Ik wilde hem oprecht vertellen dat ik niet meer boos op hem ben. Uiteindelijk hebben we over veel dingen gesproken. Ik heb zelf ook meer ervaring en wilde hem vreemd genoeg ook waarschuwen. Het is totaal niet vreemd dat hij verliefd is geworden op mijn ex. Hij kan daar ook weinig aan doen. ?É‚Ä??ɬ©n ding kon ik idd niet laten om te zeggen en dat was over de sex. Niet goed, wel gebeurt. Het voelde werkelijk als een overwinning. Vanochtend ook nog. Misschien heb ik het stukje te veel vanuit een overwinnings gevoel geschreven.
Arie
Okee Arie.. Ben blij dat jij
Okee Arie..
Ben blij dat jij ook eerlijk bent. Je hebt jezelf overwonnen, maar verder is het maar de vraag wat je gewonnen hebt .. Ik snap ook dat je in een kleine vereniging het onderling een beetje leefbaar wilt houden. Waarom ik het boven zo streng:-) stelde, was dat ik vaak zie dat zulke voorvallen valse hoop geven... En valse hoop brengt je niet verder. Ik zeg eerlijk dat ik zelf ook zulke dingen bedacht bij mijn ex: ik wou de nieuwe vriendin ook wel laten weten dat hij nog steeds aan me begon te zitten als hij me zag... maar ik heb het nooit gedaan. Ze gaan nog steeds met elkaar en ik erken nu de laatste maanden wel dat hun relatie goed is, wat voor opmerkingen er ik ook over heb gehad en hoe terecht die misschien ook wel waren..
Het maakt niets uit. Acceptatie is het begin van de echte verwerking. Als het je onverschillig laat hoe en wat het met je ex en nieuwe liefde gaat en je niet meer de neiging hebt over die relatie na te gaan denken, dan ben je aan het accepteren.
Liefs,
Geraldine.
ja ja Geraldine
Voor mezelf is het vreemd dat ik tot op heden nog maar weinig boos ben geweest. Het begint nu te komen. Realiserend dat ik op de verkeerde mensen boos ben geweest. Ik accepteer, denk ik, dat zij verliefd op elkaar zijn. Maar wordt steeds bozer op Judith. Ik heb ook gezegd dat het me niet veel uitmaakt of ze meer hebben dan alleen elkaar zien. Dat is geen onverschilligheid maar juist afstand nemend en realiserend dat ik geen hoop meer moet hebben. Op de een of andere manier is het voor mij belangrijk om dingen uit te spreken zodat het ook waarheid wordt. Misschien heb ik anders het gevoel dat ik het langs me heen of teveel over me heen laat komen wat ik de afgelopen 5 a 6 weken al heb gedaan. Ik heb zoveel mogelijk al het verdriet proberen te verwerken door de tranen maar te laten vloeien. Ik heb nu wel het gevoel dat ik verstandig ben geweest door met hem te gaan praten. Maar verstand en gevoel ligt niet altijd even dicht bijelkaar. Jij schrijft dat het vaak voorkomt dat er valse hoop komt. Ik had juist die middag het gevoel '' dit was het het komt niet meer goed'' een bewustwordings proces dat bij mij misschien best lang duurt. Maar dat is nou juist wat me ook op dit moment zo verdrietig maakt. De tranen rollen nu weer over mijn wangen wanneer ik dit schrijf. Ik weet gewoon niet of dit normaal is en het maakt me bang dat er misschien meer aan de hand is met mezelf. Maar ik weet het niet. Het gekke is dat me dit meer verdriet doet dan wanneer ik aan Judith denk.....
Liefs Arie
Ben ook blij....
dat je confronterend bent en er zijn niet veel mensen die dat doen en het blijft w?ɬ©l belangrijk.......
Arie
Haha, daar sta ik om bekend
Haha, daar sta ik om bekend op deze site... confronterend zijn met zachtheid Ik denk dat het heel goed is dat je dat kan hebben want dan sta je wel open voor de realiteit. Trek je er niets van aan dat je lang verdriet hebt.. wat is lang.. ik weet niet hoe lang het al uit is, en hoe lang de relatie heeft geduurd. Vaak hangt het ook samen met hoe de relatie is beeindigd, hoe lang de verwerking duurt.
Is het heel raar en plotseling gegaan zonder een soort eindgesprek, dan duurt de verwerking zeker langer.
Liefdesverdriet wordt zwaar onderschat: het is een rouwproces, waar bovendien ook ander verdriet van vroeger bij om de hoek kan komen kijken, wat je misschien nog niet helemaal had verwerkt.
Wees niet te streng voor jezelf, duw je verdriet niet weg en vindt nooit dat het nu maar eens over moet zijn. Dat gaat nu eenmaal niet geforceerd en als je het wegduwt komt het dubbel terug.
Liefs,
Geraldine.
Haha.. je bent niet de
Haha..
je bent niet de eerste die dat tegen mij zegt. Nee, ik heb helemaal geen opleiding in die richting gevolgd. Maar heb wel veel levenservaring en ik denk ook veel over dingen na. Kijk ook veel naar hoe mensen met relaties omgaan...
De commentaren die ik geef schrijf ik vanuit mijn gevoel. Krijg van sommige verhalen namelijk een soort drang: dat ik moet reageren. En dan vind ik het fijn als mensen er wat aan hebben.
Ik vond het zelf namelijk ook heel erg prettig toen ik ldvd had, dat hier mensen waren die op mij reageerden en mij daarmee geholpen hebben.
Liefs,
Geraldine.