Hallo,
Even mijn situatie schetsen. Ik ben een jongen en had een relatie met een meisje waar ik tot over mijn oren verliefd op was. Vanaf de eerste keer dat wij elkaar ontmoet hebben waren we alle 2 wel verliefd ik al stapel zij kon mij ook wel niet vergeten. Maar zij woonde echter in een andere gemeenten. Toen had ik nog geen rijbewijs en door slechte bus, andere verbindingen was dit praktisch onmogelijk om elkaar (vaak) te kunnen zien. We praten nog veel via mediasites maarja. Ondertussen was het al 3 maanden geleden dat we elkaar ontmoet hadden, zij was toen 16 en had nog nooit een serieuzere relatie ik was toen 17 moest nog 18 worden en stond op dat vlak al verder ik kon wachten. Maar zij was wat wanhopig heeft ze me altijd verteld had schrik dat ze geen vriend kon krijgen. Dus bij de eerste jongen die haar aandacht gaf ( na onze onmoeting) dacht ze van ja het zal wel zo moeten zijn en toen is zijn een relatie begonnen met die kerel. Ookal had ik geen relatie en geen echte ontmoeting meer gehad met haar toch gaf mij dit een klote gevoel... Ik heb toen beslist geen contact meer te hebben met haar. Dat ging goed tot we nog eens 2 maanden later naar hetzelfde festival gingen ( niet dat we het wisten van elkaar) maar ik kende haar vriend. En mijn vrienden besloten dat het misschien leuker was als we ook bij hen gingen liggen op de camping. Nou goed tot ik dat meisje ineens zag aankomen ik dacht NEEN NEEN. Ik wou niet hele dagen op hun geluk zien ik kon dat gewoon niet hebben maar toch ik besloot het te negeren/ haar te negeren. Na een uur ging het al mis we zaten rustig wat op de camping en in een kring te praten haar negeren ging al niet meer dus wij begonnen te praten. Het begon zelfs zo erg te worden dat ik haar naam tegen haar vriendin begon te zeggen omdat zij echt de enigste was waar ik aandacht. Maar zij zij groeide tijdens het festival ook echt naar me toe, na een paar dagen meer bij mij zijn dan bij haar vriend, leek het mij wel duidelijk maar ik zweeg. Nu het festival was gedaan en ik smste met haar en het klikte echt wij waren echt goed samen.
Nu maakte ze het na het festival gedaan met haar lief omdat ze mij eigenlijk liever zag. Nou je zou denken ik gelukkig nu het was allemaal ingewikkelder. Ik was ergens kwaad op haar omdat ze eerst met die andere jongen iets geprobeerd had oké belachelijk van mij maar wat kon ik er aandoen ? Dus ik heb toen het contact met haar verbroken voor 3 maanden, zij zag er enorm van af achteraf vond ik het erg dat ik haar zo gekwetst had. Mij deed het op die moment ni zoveel ik was kwaad maar echt kwaad. Maar kwaadheid gaat weg, die 3 maanden later gaf ik een vat ( 18de verjaardag) ik had haar uitgenodigd. En ik wist gewoon het is vandaag of nooit zij was ook kei zenuwachtig om mij te zien en ik om haar te zien. Maar alles is goed afgelopen we hebben er voor het eerst gekust. Nou begin van onze relatie. Een relatie waarin ik me voor de 100 procent kon geven en zij ook zeker in begin. Want door mijn kinderachtig gedrag, kwaad worden zonder reden, en dan bedoel ik heel heftig zelf beseffen dat het fout is maarja toch elke keer herhalen. soms kwamen er raken woorden te pas. Langs haar kant was het ook niet altijd even schoon zij twijfelde soms aan mij , het was dus een relatie met vele problemen maarja we zagen elkaar echt graag maar dan ook echt graag. zij had haar problemen waar ze niet me om kon en ik de mijnen. Maar gw wat zo goed begonnen was is om het verhaal kort te maken geeindigt in ruzies met elkaar vele ruzies dikwijls mijn fout dat geef ik toe.
Nu na onze examens gingen we samen naar een vat het ging een tijdje minder maar we amuseerden ons echt terug goed met elkaar we lachten en dachten alle 2 ja het klopt toch. tot dat ik deels door de drank weer verkeerde dingens moest zeggen, heel verkeerde en dat was voorhaal de druppel we zijn toen uiteen gegaan.
Door mijn eigen fouten in onze relatie stuk gegaan die mooie momenten weg het komt niet meer goed we zijn ondertussen 2 maand verder en ze heeft al een nieuwe vriend ik denk eerlijk dat het niet gedaan is omdat we toen ruzie hadden maar omdat ze verliefd was op iemand anders.
Het probleem is gewoon sinds het gedaan is praten we niet meer, niks, maar vergeten kan ik haar niet ik mis haar maar ben ook zo kwaad.
Wauw
Wat een verhaal.. Dus nu ben je boos op haar omdat ze bezet is? Groetjes
Als ik in jou situatie stond
Als ik in jou situatie stond zou ik eerst mijn leven op orde hebben. Weten wat je echt wilt en daar voor gaan. Je verhaal komt over dat je van de ene kant bij haar wilt zijn en de volgende keer weer afstand wilt. Je haar niet gelukkig wilt zien met een ander. Doe er dan wat aan. Maar werk eerst aan jezelf.