zoals sommigen weten ben ik werkzaam bij de politie.
Vandaag een melding gehad van een reanimatie.. een jongentje van 6.
Wij waren aanwezig binnen 3 minuten, ik heb gereanimeerd. het kindje kreeg weer hartslag..
Ik was super blij en trots en vergat even alles
totdat ik om 17.00 uur een belletje kreeg dat het kindje alsnog is overleden...
Waarom is er zoveel leed en oneerlijkheid in het leven.
alles kwam weer terug, ik mis mijn ex nu zo intens. ik wil haar vasthouden.
Als ze niet meer boos op me was en zich open zou stellen zou ze me weer in mn armen nemen..
er gaan mensen en kinderen dood... en dat is zo oneerlijk. het leven is maar zo kort.. waarom doet ze zo lelijk..
heb al 8 dagen geen contact opgenomen hoe lastig het ook is. ik ga er kapot aan
Ik mis dat mens:(
Keihard
Ahh wat vreselijk!
Ik begrijp helemaal wat je bedoeld, de momenten wanneer je haar het hartste nodig zijn vaak het rotste. De steun, het begrip, de liefde, gewoon alles! ik heb die momenten zo vaak, en het is gewoon echt niet leuk. Het leven kan keihard zijn:(
Sterkte Markovic!