de ene moment gaat het en voel ik me beter en de andere momenten komen die gedachten weer, het gemis, verdriet, pijn...
en dan ofcourse die hoop, die valse hoop, dat ze me mist, dat ze twijfelt over haar beslissing, dat het ooit nog goedkomt...
neen, ik wil geen hoopgevoelens meer, moet aan mezelf werken, loslaten, terug alleen kunnen gelukkig worden,
geen hoop die me zegt, als je tijd neemt, geen contact, dit doet en dat doet, reverse psychology toepast, dan kan je ze mischien terugwinnen...
neen, niet goed, maak mezelf iets wijs, dat weet ik, maar waarom doet mijn gevoel dat dan? waarom kan ik niet gewoon de hoop opgeven, terug vanaf nul beginnen, die klik maken....
wanneer? wanneer maak ik die klik...
ik wil het zo... maar lukt nog niet...
Lieve Blue, het is zo naar
Lieve Blue, het is zo naar he..?! Ik voel met je mee xx
Blue eyes
Hoi blue
Wat kan het leven zwaar zijn hé ( maar het is nog nooit zo donker geweest of het wordt weer licht....
Dat het maar snel weer mag gaan schijnen voor je!
jeanette
dank voor de mooie reacties
dank voor de mooie reacties
Heb sinds gisterenavond zo'n drang om ze te contacteren, een smsje, emailtje of belletje te doen. Te vragen hoe het met haar gaat, of ze aan me denkt, twijfelt,... Of om ze uit te nodigen samen iets leuks te gaan doen...
Doe dat beter niet, anders weeral deksel op m'n neus denk ik, moeilijk...
no contact, no contact, ... pff