Hier zit ik dan zondagochtend helemaal alleen in mijn nieuwe appartement. Ik mis haar om mij heen.
Het is al 3 dagen geleden dat zij tegen mij zei "het gevoel is er gewoon niet meer" ik voelde mijn wereld in elkaar zakken. Alles waar ik nog aan kan denken dat is zij. Ik hoop diep van binnen dat zij bij mij terugkomt. Hier zou ik alles voor over hebben.
44 maanden een relatie gaat je niet in de koude keel zitten, bij het wakker worden mis ik die warmte naast me of die arm om me heen of de woordjes "Hey lieverd" die ze zei bij het wakker worden. Ik mis haar bij mij. Ik voel me zo leeg, ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld. Al 3 dagen niks gegeten ik heb geen honger, ik weet niet wat ik met deze gevoelens aan moet. Ik heb zelfs tot god gebeden en gesmeekt om haar terugkeer. Normaal ben ik absoluut niet zo gelovig...maar nu alle kleine beetjes helpen.
Ik voel me zo leeg, ik heb het gevoel dat ik de ware ben kwijt geraakt, de zin van mijn leven. Ik voel me verlaten en erg eenzaam. Ik heb bijna geen vrienden in de buurt en heb weinig mensen waar ik hier mee over kan praten. Ik voel me zo eenzaam.
Danny22
Hoi hoi,
Je situatie is herkenbaar, we kennen hier allemaal dat gevoel, en vooral de zondag is een rotdag als je zit met liefdesverdriet.
Niemand kan je pijn helaas wegnemen maar blijf het hier van je afschrijven, er zijn hier heel veel lieve mensen die je tot steun willen zijn. Lees de blogs van anderen en de reacties maar eens.
Voor nu heel veel sterkte!
Liefs
Niets moet nu...
Lieve Danny,
Ik snap dat je niet weet wat je met die gevoelens aanmoet. Maar eigenlijk 'moet' je niets. Laat ze er maar zijn want hoe ellendig ook, ze horen erbij. Als je iemand kwijt bent van wie je houdt, iemand die veel om je heen is, dan is dat enorm pijnlijk en verdrietig. Dus wat jij nu voelt is helemaal normaal.
Ik kan je nu geen advies geven over wat je moet doen. Misschien wil je een wandeling maken buiten. Als je zo in je verdriet zit, helpt het altijd om er even uit te gaan en er daardoor even uit te stappen. Maar misschien wil je wel liever onder een dekentje op de bank liggen.
Praten helpt vaak wel. Als je weinig mensen om je heen hebt met wie je dat kan doen, dan kan je deze site hiervoor gebruiken.
Veel sterkte!
Wakker worden zonder jou
Hallo Danny,
De enige ware ben jezelf. Ookal is dit een moeilijke weg, zie het als een cadeau. Want door dit cadeau, leer je meer over jezelf. We zijn allemaal elkaars spiegel, ben je medemens daar dankbaar voor en accepteer het leven voor wat het is.
Als je tegen de stroom inzwemt, verzuip je vroeg of laat.
En dan ben je niet alleen je geliefde kwijt, maar jezelf ook. Dus omarm je verdriet, onmacht en woede. Het zijn allemaal delen van jezelf. Erken ze, en ben er lief voor. Stop de strijd met jezelf. In een oorlog zijn er alleen maar verliezers.
Veel liefs en kracht, Jos, Frankrijk.
Weet hoe je je voelt
Hoi Danny,
Ik weet precies hoe je je voelt, zoals iedereen hier. Ja vooral dat ontwaken en beseffen dat het over is, vind ik het moeilijkst. Ik heb ook niet veel vrienden en mijn familie zeg dingen die ik niet wil horen.
Het helpt idd iets om naar buiten te gaan en proberen leuke dingen te doen. Dat is heel erg moeilijk ik weet t, maar probeer het toch, want als je thuis in je bed blijf voel je je alleen maar ellendiger en blijf je aan haar en de dingen die je met haar deed denken.
Wij kunnen elkaar hier idd steunen, en een hart onder de riem steken, maar het rouwen..dat zul je toch echt zelf moeten doen!
heel veel sterkte!
Allen bedankt voor de
Allen bedankt voor de reacties. Zojuist even gaan rijden en naar familie gegaan. Nu weer thuis en ik kan maar niet stoppen met aan haar te denken. Ik voel me nog steeds erg eenzaam en alleen. De gedachte nooit meer bij haar te zijn is dodelijk...ik voel me echt in de grond gezakt, nietswaardig etc.