Als ik zo alle verhalen en blogs hier lees zijn we eigenlijk allemaal hetzelfde. We weten allemaal dat we verdriet hebben om een verloren liefde. We weten ook dat we het moeten accepteren en moeten verwerken en dat dat tijd kost. Tijd heelt alle wonden klinkt heel mooi en natuurlijk zullen degenen die hier al een stuk verder mee zijn dat beamen. Wij allemaal weten wat we wel en niet moeten doen om te accepteren en beginnen met verwerken en toch proberen we allemaal dingen te analyseren, antwoorden te vinden en onszelf vooral af te vragen waar het fout ging of waarom het nu zo gelopen is. Bij heel veel verhalen zie je ook dat velen onder ons zo graag hun ex terug zouden willen, maar bijna alle exen gedragen zich hetzelfde. Ze zijn niet thuis als je naar hun gevoelens vraagt, ze proberen contact te vermijden en doen vaak gewoon alsof wij niet meer bestaan. Ze zijn soms zo keihard in hun doen en laten en wij weten dan al helemaal niet meer waar we het moeten zoeken. Dat geeft voor ons weer meer verdriet en pijn, terwijl we al zoveel moeten verwerken.
Waarom doen wij dit, tegen beter weten in, onszelf nog aan? Waarom zouden we al die moeite nog doen als onze exen allang verder gegaan zijn met hun eigen leven zonder ons? Misschien moeten we ons dat onszelf maar eens afvragen en dan bedenken dat het misschien wel beter is zo, dat het zo moest zijn en dat onze liefde voor onze liefdes niet meer beantwoord zal worden. Ik denk dat we ons dan een heleboel ellende besparen en alle energie die we daarin stoppen voor onszelf kunnen gebruiken en er over een tijdje trots op kunnen zijn dat we dit toch maar doorstaan hebben.
Niemand bepaalt iemand anders zijn geluk, dat ligt in je eigen handen. Anderen kunnen wel deel van je geluk uitmaken, maar dan moeten ze het wel verdienen en onze exen verdienen het echt niet.
Mira
lieve mira
Ik ben een van die exen denk ik. Ik heb het uitgemaakt met mijn vriend en ben heel afstandelijk tegen hem geweest. Vooral in het begin. Ik besef nu pas dat dat heel moeilijk geweest moet zijn voor hem, maar als gene die het uitmaakt, wil je de ander geen hoop geven dat het nog goedkomt. Je moet beiden verder met je leven en contact houden helpt daar niet bij. Ik heb ook veel verdriet over de break-up, maar op een heel andere manier. De verlaters worden altijd bekeken als de foute partij, terwijl ik altijd heel eerlijk ben geweest en echt geprobeerd heb om de juiste keuze te maken. Ik den kecht dat tijd de wonden heelt. Hoe moeilijk dat ook is. Ik hoop dat de komende maanden snel voorbij zijn.
x verdrietjes
Zelf ben ik ook ?ɬ©?ɬ©n van
Zelf ben ik ook ?ɬ©?ɬ©n van die exen net als verdrietjes.
Heb hem vermeden. Ik weet nu hoe hij zich gevoeld moest hebben.
Maar ja, je wilt hem geen hoop geven.
Het probleem met het opzoeken van je ex, ik doe dat omdat ik nog altijd hoop dat hij weer bij me terug komt. Vooral omdat ik me afvraag waarom hij me niet durft aan te kijken, hij is opeens heel verlegen tegen mij. Hij zei: ik wil nog steeds lol met je maken en vind je een leuke meid, maar niet verliefd. Telkens hoop ik dat hij verliefd op me word. Maar je zal de harde waarheid moeten accepteren, alhoewel ik dat nu nog steeds niet wil doen. In verloop van tijd accepteer je het, daarom heelt tijd alle wonden.
Groetjes,
Dearest
Vraagje
Even een vraagje dearest: hoe lang is het geleden voor jou, hoe lang hoop je al?
Liefs Janneke
you never know how the wind will blow...
Mira
Mira, dat zijn hele wijze woorden wat je daar schrijft:
"Ik denk dat we ons dan een heleboel ellende besparen en alle energie die we daarin stoppen voor onszelf kunnen gebruiken en er over een tijdje trots op kunnen zijn dat we dit toch maar doorstaan hebben. Niemand bepaalt iemand anders zijn geluk, dat ligt in je eigen handen. Anderen kunnen wel deel van je geluk uitmaken, maar dan moeten ze het wel verdienen en onze exen verdienen het echt niet."
Het geluk ligt inderdaad in je eigen handen, maar om daarvan overtuigd te zijn gaat er niet altijd in bij de meeste mensen.
Ik denk dat het gemakkelijker is ook als je 't afschuift op anderen, maar ja daarmee maak jejezelf machteloos. Het is denk ik een levensles, je komt erachter in de praktijk, nadat je het e.e.a. hebt geleerd.
Nou het is ook automatisme. Ik ben me bijvoorbeeld bewust van mijn negatieve gedachten, maar slaag er niet (altijd) in om deze om te zetten in positieve gedachten. Gevolg is dat ik bij mezelf negatieve gevoelens oproep, terwijl ik dit had kunnen voorkomen. Het is gewoon lastig.
Je wilt het vaak ook zelf aan de lijve ervaren en niet afgaan op wat de ander zegt doet. Als men zegt "Tijd heelt alle wonden" weet ik dat dit ook zo is, ik neem dat echt wel aan en rationeel denk ik 'logisch' anders zou niemand in staat zijn om normaal te functioneren, maar toch zijn er die twijfels, een knagend gevoel of dat ook wel zo is voor jou.....of je ooit echt gelukkig zal worden, alleen of met een ander....(want.....en dan ga je het allemaal invullen waarom het voor jou misschien anders zou zijn)
Hoi Mira, Een waar maar
Hoi Mira,
Een waar maar rationeel verhaal. Gevoel speelt ook mee en zorgt voor al die gedragingen die jij beschrijft.
Ik denk dat het juist heel goed is dat je voor jezelf analyseert waar het fout is gegaan, hoe je relatie verliep, zodat je het in een volgende relatie anders kunt doen. Op een manier die beter werkt dan de manier die je in je afgelopen relatie hebt gekozen.
Ik kan je geschreven stukje helemaal volgen maar zorg ervoor dat je niet vlucht in je ratio, maar je gevoel ook de kans geeft. Doodeng, maar wel noodzakelijk!
Liefs,
Margriet
lieve margriet
Ik ben een echt gevoelsmens, dus kan niet om mijn gevoelens heen. Alle emoties, angst, verdriet pijn enz heb ik de afgelopen 4 maanden al zo vaak gevoeld en ervaren en weet dat de enigste manier is om er dwars doorheen te gaan. Ik ben niet bang om deze gevoelens te hebben, weet dat ik ze toch niet kan tegenhouden en wil dat ook zeker niet. Ik heb veel dingen geleerd en ben wijzer geworden en heb zeker geanalyseerd waar het fout is gegaan. Ik zal nooit zeggen dat het alleen maar aan de ander ligt, ook ik heb mijn fouten en gebreken en leer daar alleen maar van door ze in te zien en op een ander moment niet meer dezelfde fouten te maken. Door schade en schande wordt met wijs en dat is ook zo. Misschien komt het over dat ik mijn gevoel uitschakel, maar dat is zeker niet zo. Bij mij ?ɬ©?ɬ©n en al gevoel wat vaak nog als een trein over je heen walst.....
liefs mira