Gister heeft mijn vriendin onze verkering uitgemaakt.. En ik snap nu nog steeds niet waarom.. We zijn allebei nogal jong enzo ik ben 17 zij is 15, maar toch hoopte ik dat we langer bij elkaar zouden blijven.. We hebben 6 maanden verkering gehad...
Vorige week was ik net op vakantie toen ze al vreemd begon te smsen.. En ze smste o.a dingen als ik moet nadenken over ons enz.. En ik vroeg me dus af waarom enzo, ze zei dat ze iemand anders leuk vond. Toch zegt ze niet achter die ander aan te gaan. Gister kwam ik terug van vakantie en ze kwam 's middags langs, het leek haar beter er mee te stoppen... En het doet me echt wel pijn, ik had dat miss niet verwacht. Ook omdat ik deze week dat ik weg was me er al min of meer op voorbereidde.
Het doet me pijn dat alles wat we samen hadden ineens weg is.. ik vind dat gewoon zo zonde! En de redenering van haar.. daar wordt je ook niet veel wijzer van. Ze is niet meer zo verliefd als eerst... maar tog smste ze nog een paar keer ik hou nog wel van je.. Dus het is zo raar, en ik kan er niks aan doen..
Ik vraag me nu ook af of ik ooit nog iemand vind zoals zij is... En miss gebeurt ditzelfde bij een volgende verkering ook wel... Wat dan? Nooit meer verkering nemen? =(
Wat is het beste om te doen? Om zo snel mogelijk dit te vergeten en door te gaan?
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen, het te begrijpen..
Lieve Peter
Het klinkt misschien nogal dom maar misschien voelt ze zich nog eenbeetje te jong om zich te binden. Ik begrijp dat je graag iets serieuzer wil en niet zomaar een verkering wil voor enkele maanden... En misschien moet je haar gewoon wat ruimte geven, het lijkt me dat ze nog wel van je houdt maar gewoon eenbeetje schrik heeft omdat, njah, het al wat langer duurt en jah ze is ook nog maar 15 h?ɬ©. Als je haar wat ruimte geeft kan ze misschien wel inzien dat jullie iets moois samen hadden en dan zal ze zelf wel contact opnemen. Dit is wel in het beste geval natuurlijk, ik wil je geen valse hoop geven maar het kan zo verlopen.
Eigelijk mag je er op dit moment niet aan denken, je mag niet denken dat het terug goed komt want anders blijf je maar stilstaan. Je moet vooruit, want als het niet meer goed komt dan zal je ooit wel iemand anders leren kennen h?ɬ©. Daarom moet je zoveel mogelijk je met andere dingen bezighouden. Ga eens weg met je vrienden, ga is buiten gewoon fietsen, of weet ik veel, en doe vooral dingen waarbij je niet teveel aan haar moet denken. Denk aan wat je leuk vond voor zij in je leven kwam en ga dat is wat meer doen.
En je mag zeker niet denken dat het nu met elk meisje zal foutlopen. Iedereen is anders, en je kan nooit op voorhand voorspellen hoe een relatie zal aflopen of dat ze helemaal niet afloopt. Dat is misschien lastig maar dat is ook juist het mooie. Want als je dit op voorhand had geweten was je misschien niet met haar begonnen maar dan had je ook de mooie tijd niet gehad samen. Geniet van het moment en probeer door te gaan met je leven.
Als, en ik zeg wel als, ze nog terug zou komen naar jou, dan kan je op dat moment nog beslissen of je al dan niet verder gaat met haar...
Veel sterkte!
Dank je Ivaai voor je
Dank je Ivaai voor je reactie...
Ik weet ook wel dat ze nog jong is, maar ze doet ook net alsof zij het moeilijk vond om uit te maken... En nu zie ik in haar MSN naam alweer het volgende staan:
"You're just to good to be true, Can't take my eyes of you, You'd be like heaven to touch,I wanna hold you so much"
En terwijl ze zei dat ze niemand anders had, en daar ook niet voor zou gaan. Ze wilde wat weken tot haar zelf komen, en dan zie ik dit alweer in haar naam. Wat is dan waar van wat ze zegt? Ze zegt even geen vriend te willen en niemand leuk te vinden... Maar in haar naam staat tog het tegendeel....
Dus wat is dan waar van wat ze tegen me zei, dat ze van me hield.. Dat is dan tog ook niet waar? Het slaat gewoon nergens op.
Het leek haar beter het uit te maken.. om na te denken enzo. Niet om nog terug te komen, tenminste niet met die bedoeling. Maar nu lijkt t alsof ze meteen iemand anders heeft..
=( ik weet het niet hoor, of ik ooit nog iemand vind
Lieve Peter
Het leven stopt hier niet, niet omdat zij het heeft uitgemaakt! Er is nog zoveel meer!
Ik geloof dat als je bij elkaar hoort, dat je dan toch wel bij elkaar terug komt, en als dat niet gebeurd dan is beter zo. Er zijn zoveel meisjes op de wereld, ookal lijkt zij voor jou nu de enige, er komt een dag waarop je zal inzien dat er meer is dan enkel zij! Dat zie je nu natuurlijk nog niet en ik zit zelf eigelijk ook nog wat in die fase maar ik zeg het je, probeer je met iets anders bezig te houden!
Ook op msn, sla geen acht op haar nickname, negeer het en confronteer haar ook niet. Dat is misschien moeilijk maar als je daarover zal doorhameren dan zal ze hoogstwaarschijnlijk toeklappen! En als je echt het gevoel hebt dat je haar nodig hebt, vraag haar misschien is of ze nog vrienden wil blijven. Nou, je weet toch ook dat de beste vrienden makkelijk tot een koppel uitgroeien...
Hou je er ook niet mee bezig dat ze meteen iemand anders heeft, misschien betekent die nickname wel helemaal niets! Ze doet net alsof ze niet aan je denkt maar weet zeker dat ze dat wel nog doet! Je vergeet niet zomaar iemand hoor!
In ieder geval, probeer je er eerst wat over te zetten want als je steeds maar denkt aan dat je het goed met haar wil maken dan lukt dat je niet...
Veel sterkte!
Ik geloof je wel.. en weet
Ik geloof je wel.. en weet ook dat het beter is haar te vergeten... Maar ik heb nu alweer gereageerd op die nickname.. zo van wat is er wel waar wat je hebt gezegd... Ik weet dat ik door moet gaan maar als ik haar zo op msn zie met die naam enzo wordt ik meteen jaloers denk ik... In het dagelijks leven zal ik haar niet zo vaak tegen komen denk ik, zeker niet nu het vakantie is.. Maar jij denkt dat ik ook niet meer moet msn'en met dr?
Lieve Peter
Ik weet natuurlijk niet alle antwoorden, maar bij mij hielp het als ik hem begon te negeren, dan kwam hij nadien zelf terug. Het is natuurlijk wel nog anders dat jullie elkaar niet meer zien. Want ik kwam mijn ex-vriend nog geregeld tegen omdat we dezelfde hobby beoefenden en daarom vaak op dezelfde plaatsen kwamen.
Ik zou in ieder geval niet kwaad worden op haar of haar teveel met alles confronteren, want dat kan ook een averechts effect hebben. Misschien moet je nu proberen terug die vriend voor haar te zijn!
Misschien wel, maar ik heb
Misschien wel, maar ik heb geen idee wat ik daar aan heb. Op dit moment wil ik haar vergeten, dat proberen iig. Maar dat lukt nog niet goed... En nu dit met haar naam weer, dan wordt ik gewn jaloers en boos...
Maar ik weet niet goed hoe ik mijn gedachten ergens anders hou, van haar af. Hoe ik haar moet vergeten.. Ik hoorde dat erover praten en type dan ook goed was... Dus dat doe ik, maar dan vergeet je het toch juist niet...
Bedankt voor je steun tot zover trouwens, leuk dat je me helpt.
Lieve Peter,
Nou ja, gelijk heb je, als je er moet over praten dan vergeet je het inderdaad niet, maar erover praten hoort deels bij het verwerkingsproces.
Het is gewoon de bedoeling dat je je tijdens de dag zoveel mogelijk bezighoudt en er niet teveel aan probeert te denken en je ook concentreert op dingen die je leuk vindt buiten haar. Je mag niet de hele dag in een dipje zitten of liggen piekeren, dat leidt nergens toe.
En als het even te moeilijk wordt dan schrijf je het best van je af!Hier op dit forum bevoorbeeld. Njah, ik heb nou ook niet alle wijsheid, misschien helpt voor jou iets anders, ik kan enkel mijn ervaringen delen...
Nogmaals, veel sterkte!
Dit typen helpt me al, ik
Dit typen helpt me al, ik heb tenminste een plek waar ik mijn verhaal goed kwijt kan.. En jij begrijpt me goed natuurlijk nu..
Maar volgende week moet ik ook vakantiewerk doen, zo'n beetje heel de week, als ik dan bezig ben denk ik er niet zoveel aan, soms dan wel even van die momenten. Had ik vandaag ook met werken... Ik heb al met zoveel mogelijk mensen erover gesproken, hopend dat het helpt.. Marr het voelt zo shit!
Njah, can't make it all go away h?ɬ©
Ik weet het, zoveel als iedereen zegt dat je het moet laten rusten en dat je aan iets anders moet denken en dat je je erover moet zetten, dat lukt allemaal niet zomaar!
In ieder geval, blijven schrijven, blijven leven van dag tot dag en je komt er wel!
Sterkte!
Ja maar toch de afleiding..
Ja maar toch de afleiding.. dat helpt maar even. Gister was het dus uit, 's avonds had ik gelijk wat vrienden uitgenodigd voor de afleiding, gezellig kletsen enzo.. En ook daar natuurlijk even over gepraat, moet ook wel om er mee om te gaan. Het leidde wel af, maar slechts even. Want daarna heb je tog weer hetzelfde miserabele gevoel. En ik kon vannacht gelukkig slapen,maar toen ik om 8 uur wakker werd dacht ik er meteen weer aan, niet erg prettig..
Ik vind het moeilijk het in te zien, dat het over is. Dat ik nu in de weekenden niet meer naar haar toe ga. Dat ik niet meer met haar iets ga doen, dat ik nooit meer bij haar thuis kom, om gezellig wat te praten met haar en dr moeder en zus. En gewoon het hele ritme, van de afgelopen maanden.. Dat er altijd weer wat momenten waren dat ik naar haar kom en dat we het leuk hadden. Dat dit allemaal weg is besef ik nog niet goed genoeg denk ik... Het is ook nu vakantie tijd dat maakt het allemaal nog anders...