Pfff om daar maar eens mee te beginnen.. Zondag morgen in bed moeten horen dat ze denkt dat het niet gaat werken tussen haar en mij en dat ze er nog niet klaar voor is. Verliefdheid was ook niet echt ter sprake.. Vraagtekens vraagtekens??

Ik zal eerst wat over mezelf proberen te vertellen.
Ik ben een aparte jongen. Mensen hebben snel een oordeel over me klaarstaan als ze me niet kennen. De vriendin van een van me goede vrienden bijvoorbeeld dacht dat ik een patser en klootzak was. Daar had ze zich later behoorlijk in vergist zei ze. Ik kan erg raar uit de hoek komen. Ik doe eerder mijn mond open dan dat ik heb nadacht. Daarmee kan ik sommige mensen erg snel kwetsen, en dat is niet mijn bedoeling. Ik kan erg verlegen zijn maar ook erg aanwezig. Ik heb vaak een masker voor mijn gezicht en maar weinig mensen weten hoe ik echt ben. Want stiekem ben ik best een aardige jongen. Al wil ik niet dat iedereen dat weet, bang om gekwetst te worden. Dat is mijn muur.. Toch sta ik altijd voor iedereen klaar om wat voor iets het ook gaat. Veel vrienden bellen mij vaak als ze verdriet hebben.. Het valt me ook snel op als mensen iets nieuws hebben of als ze niet hun eigen zijn of even een slechte periode hebben. Ik merk vaak van alles op van iets kleins tot iets anders. Dit kunnen de meeste mensen ook wel waarderen. Ik heb veel one night stands gehad, wel met alcohol op want zonder alcohol stap ik echt niet op iemand af. Maar dat maakt je op een gegeven moment niet meer gelukkig je wilt iets vast. Het huisje-boompje-beestje leven..

Dus ben op een dating site gaan zoeken naar een mooie gekke lieve meid, die wel weet wat ze wilt.
Ik had een paar dates gehad met verschillende vrouwen en hoe leuk ze ook waren, de klik was er niet, of het voelde niet goed. Tot ik dacht dat het eindeloos zoeken was bleek er toch een leuke meid te zijn. En het was puur toeval dat ze op die datingsite zat aangezien ze dit nog nooit had gedaan en er eigenlijk ook helemaal geen zin in had. Dankzij haar vriendin (omdat ze een tijdje alleen was) had ze dit toch maar gedaan en volgehouden. Na veel lachen en praten over de normale dingen in het leven wilde ze met me afspreken. Compleet nieuw voor haar afspreken via het internet. Op de dag zelf dat we gingen afspreken was ik dood zenuwachtig. Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Afgesproken op het station en daar kwam ze aanlopen. Ik wist het gelijk, ze was mooi en ook nog eens lief en grappig perfect dus.

De eerste date was perfect. We waren naar de bioscoop gegaan en ik vroeg wat doen we hierna. We zien wel hoe het loopt zegt ze. Dus ik niet wetende of ze me wel echt leuk vond. Maar na de film vroeg ze gelijk aan me wat we gingen doen. We zijn toen een hapje gaan eten, ik kreeg amper iets weg. Eten met een "onbekende meid die ik erg leuk vond" We zijn na een klein half uur weg gaan en zijn gaan poolen. Poolen met een drankje erbij. Ik was erna gelijk wat opener en wat rustiger geworden. Het werd steeds gezelliger maar aan alles kwam een eind. De laatste trein die ik kon pakken kwam over 10 min dus moesten we naar het station rennen. Even snel afscheid genomen van elkaar en in de trein hebben we de hele tijd gebeld met elkaar. We zaten met elkaar te lachen aan de telefoon en vonden het beiden jammer dat we niet met elkaar gezoend hadden.

We hebben erna nog vaak afgesproken de 2 keer zijn we wezen schaatsen en had ze een compleet ontbijt voor me gemaakt. Schaal vol met broodjes en ze deed alles voor me. Het was een super dag. De dates werden steeds intiemer. Ik ben vaak bij der blijven slapen en we maakte een heel lijstje wat we wilden doen samen. De ene keer was het iets leuker dan de andere. En soms was het ook even allemaal wat minder en zag ik het ook soms even niet meer zitten. Iemand alleen in het weekend kunnen zien en dan ook maar een dag of soms 2 dagen is behoorlijk moeilijk. Ook omdat je alle 2 uit andere regio's komt en toch een eindje van elkaar af woont maakte het niet gemakkelijk. Je kunt niet even snel na het werk bij elkaar langs gaan die mogelijkheid was er gewoon niet.

Maar om terug te gaan op de dates die waren erg leuk. We hielden beiden van house party's, films, muziek, drank, sauna's, shoppen (kleding stijl) sushi, en onze humor was ongeveer hetzelfde. En om dan na een avondje wat te hebben gedronken en met haar in een bed te liggen was fijn. Ze kwam tegen me aangekropen en in de ochtend was ze erg moe en lichtelijk saggerijnig en dan keek ik der lacherig aan en zoende der en was het weer allemaal leuk en lachen.

Toch is het op een gegeven moment fout gegaan. Misschien dat het allemaal te snel ging we hadden elkaar gezegd rustig aan te doen. En we hadden nog zat tijd om van elkaar te genieten. Ik heb haar 2 keer dronken opgebeld en opeens zegt ze ik weet niet wat ik met je moet. We hebben niks met elkaar en dat was ook eigenlijk zo en wij (vrienden en zij) vertrouwen je niet. Ze zat er erg mee dat ik haar nog nooit had uitgenodigd hier thuis. Dus op een gegeven moment toch gedaan aangezien ik niks te verbergen had. Had een picknick voor der georganiseerd en we waren naar de sauna gegaan (ze wist van beide niks) het was een super dag. Niet te omschrijven hoe leuk het ook was bij de sauna. Heerlijk met de badjas bij elkaar liggen met een drankje erbij. En zoveel gelachen met elkaar.

Dus ik meen dat het weer allemaal goed was. Het voelde ook gewoon super. Dit was ze, dit moest mijn vriendin worden. Toch hebben we erna vaak meningsverschillen gehad en is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan. Haar ex vriend wilde niet dat ik daar in huis verbleef ook al had hij haar een half jaar bedrogen met een andere vrouw. Ze hadden in principe nog steeds een huis samen. Dat maakte het er ook niet makkelijker op. We hebben een keer ergens anders afgesproken en het voelde ook heel anders. We maakte nog wel steeds lijstjes met dingen die we samen wilden doen maar het kwam er maar niet van. We hadden ook soms dat we in het weekend bijvoorbeeld niet konden en dan zie je elkaar een week of langer niet. De sms jes waren soms heel leuk maar ook vaak minder leuk of kortaf. Ik wist dat er iets aan de hand was.

Maar vorige week zijn we samen naar Bloemendaal aan zee geweest. We waren beide een beetje brak van de dag ervoor. Ik was naar een hardcore feestje geweest en zij met vrienden naar een discotheek en ze was pas om 7 uur thuis. Had amper geslapen dus. En mij nachtrust was ook erg onrustig. Het was vrij stil in de auto en het voelde niet goed. Ze was ook erg saggerijnig tegen me de gehele reis. Ze heeft de morgen erna toen we samen wakker werden wel een paar keer excuses aangeboden maar we leken net 2 onbekende mensen bij elkaar in bed. Toen ik naar huis ben gegaan zoende we en ik pakte der vast en keken we samen in de spiegel en ze glimlachte. Ze keek me aan en zoende me en ze zegt maak je niet zo druk het komt wel goed.

Afgelopen weekend hebben we samen een feest gepakt en het was alles behalve gezellig. Ja ik had het gezellig aangezien er veel vrienden van mij waren. Ik veel drank en wat anders op had (ik ben geen junk maar af en toe op een feestje iets pakken) en zij had een pilletje op. Maar echt sprake van samen zijn had ik niet. Ik ben na het feest gelijk in de douche gestapt en zij had 10 min nodig om in te bed te gaan liggen dus ik denk dat ze veel heeft lopen sms en want ze zei ook niks meer tegen me. Ik wenste haar weltrusten en wilde der zoenen maar dit wilde ze niet. Die ochtend werden samen wakker in bed en ze was al behoorlijk vroeg wakker voor haar doen. Ze keek me aan en met een glimlach zegt ze "ik denk niet dat het wat gaat worden tussen ons beide". Ik voelde het al aan komen, de laatste tijd ook geen seks gehad en ik weet niet waarom maar zoiets voel je gewoon aan. Maar dat maakte het er niet minder op (ik ben dit stuk ook als een gek aan het typen nu) Ik was geschrokken en ik zat met zoveel vraagtekens maar ze was nog wel bij mij. Ze zei ook "ik ben eigenlijk niet verliefd op je geweest". Maar waarom maak je dan zoveel afspraken met elkaar of zegt ze onder het film kijken dat ze graag met mij ergens in thailand had willen zitten. (pfff als ik er weer over na denk doet het me pijn) Ze heeft zelfs nog voor een hotel gekeken voor 8 juni we zouden samen naar Guus Meeuwis gaan) Ze is erna eigenlijk zo snel mogelijk naar huis gereden en ik heb afleiding gezocht bij vrienden.

Ik weet dat dit niet het mooiste en duidelijkste verhaal is, spelfouten inbegrepen. Maar ik kan op dit moment niet helder na denken. Ik ben kapot van emotie, en vooral alles is onduidelijk. Vrienden van me zeggen ook, misschien was het allemaal te snel voor der gegaan en heeft ze der leven niet op een rijtje. Dat geloof ik graag. Maar waarom als het zo goed als bijna allemaal zo leuk was en we zo'n klik met elkaar hadden. Waarom moet het dan zo gebeuren op zo'n manier. Als ik al aan de kleinste dingen denk maakt het me emotioneel. Als ik al kijk naar de kant waar zij zaterdagnacht op sliep krijg ik al tranen in m'n ogen. Slapen op zich gaat goed. Maar eenmaal wakker wil ik zo snel mogelijk uit bed en afleiding zoeken. Ik heb al veel info via internet gezocht en het belangrijkste is afleiding. Maar mijn vrienden zijn ook allemaal werken en alleen thuis zitten is erg zwaar. Ik heb haar verwijderd op facebook want ik wil niet dadelijk allemaal foto's van haar zien hoe leuk ze het wel niet heeft. Ik mis haar enorm en zelfs haar omgeving. Niks is meer leuk terwijl ik achter mijn masker altijd plezier heb. Pfffffff