Poeh torn............. alsof ik dit allemaal weet

Effe weer vervallen in gekke verhaaltjes, dan... Soms maken die gekke verhaaltjes de zaakjes helderder.

Het heeft allemaal niet heel veel meer met Petals te maken. Niet rechtstreeks, in ieder geval. Sorry, Petals, we lenen het barretje dat jij ons aangereikt hebt, en gebruiken jouw gesprek om heel lang door te praten. Ben je geinterresseerd, schuif dan gerust aan

Ik denk dat je onderscheid kunt maken tussen experimenteren en proces. Soms ben je aan het experimenteren, soms doorloop je een proces. Wat is het verschil? In een proces probeer je vooruitgang te boeken, heb je een soort doel voor ogen, wil je verbetering aanbrengen. Het is een soort doelgerichte bezigheid. Als je aan het experimenteren bent, ben je aan het verkennen. Wat zijn de mogelijkheden? Wat durf ik? Wat kan ik aan? Hoe werkt dat bij mij? Experminenteren is een vraaggestuurde bezigheid.

Het lijkt mij toe dat jij (ik richt mij nu tot torn) dit soort ldvd-zaken benadert als een proces. Je vraagt je af wat er geleerd is, en of de bewustwording van de issues heeft plaatsgevonden. Want anders trap je hierna in dezelfde valkuil. En je afvragen of, de mogelijkheid onderzoeken of de ander nog samen met jou naar de issues wil kijken, beschrijf je ook als het creeren van valse hoop....... Iets wat niet goed volgens het proces is.

Hier denk ik dat het verschil tussen proces en experiment om de hoek komt kijken. In mijn ervaring, en hoe graag ik soms ook zou willen, is het niet altijd een proces. In ieder geval niet per se een bewust proces. Ik ben niet per se op zoek naar mijn issues, ik ben niet per se op pad om mijn issues samen met een ander aan te gaan pakken. Ik vrees van mezelf dat er een aantal issues zijn die misschien duister, misschien verborgen, maar erg, enorm, tamelijk, een beetje ingebakken zijn. Bij mij horen, zogezegd. Niet per se onveranderbaar, maar wel mijn wezenskenmerken. Het proces is dus niet altijd het proberen die issues aan te gaan pakken. Het experiment is dus veel meer het verkennen van die issues en het verkennen van mezelf..... Snappen van mezelf.

Sommige van die issues zijn valkuilen. Veel van die issues zijn valkuilen. Zijn het grote valkuilen, dan doet het enorm veel pijn als ik daar inval. En het voordeel van pijn is dat je, onbewust, daar enorm van leert. Dus stort ik meer dan een keer, of meer dan vijftien keer, in mijn enorme diepe valkuilen, dan heb ik wel geleerd, hoor! Reken maar! Terwijl ik er niet per se bewust mee omgegaan ben. Sommige van mijn issues zijn minder valkuil. Leer ik minder hard van, als ik in die valkuiltjes trap. Trap ik dus vaker in. Maar weer...... is dit een bewust proces? Of is dit een experimenteren? Ik weet het niet..... Maar sommige valkuilen moet ik vaak, heel vaak doorheen. Hoe graag ik ook een proces zou hebben om ze te ontwijken.

Om het concreter te maken.... Je mag van mij best op zoek naar een herkansing bij je ex. Je mag best op zoek naar valse(?) hoop. Je mag alles uitproberen van mij. Echt alles! Maar wees je een beetje bewust van de gevaren. Dat je enorm op je bek gaat, voor de zoveelste keer. Dat het een erg ruw spel is, soms. En dat je daarin dus diep kunt vallen. Of diep gedumpt wordt. Of een ander ernstig kwetst. En of dat nou het gevolg is van je proces niet goed doorlopen? Of het gevolg is van gewone stommiteit? Of het gevolg is van ‘voorzichtig uitproberen of ik dat volgende stapje nu wel durf’? Ik weet het allemaal niet. Je proces is dat je hier sterker van wordt. Je experiment is dat je stomme dingen doet. Keer op keer op keer, totdat je dat niet meer doet. Dan is het proces een stapje verder. Das mooi. Maar of je jezelf continu moet afvragen of je de processtappen goed zet? Soms twijfel ik daaraan. De enige eis die je moet stellen is.... kan ik mezelf op de been houden...? Kan ik mezelf redden uit de enorme puinhoop waar ik nu weer in terechtkom? En als je dat een beetje in de gaten houdt, dan komt dat proces vanzelf wel.....

Niets is zwart-wit, alles is nuance.....

waarbij ik me even snel afvraag, met de zin , het is het aard van het beestje. Je kunt openstaan voor elkaars issue's er aan willen werken ook, maar is het haalbaar. Als het mede komt door bepaalde karaktertrekjes lijkt mij het eerder dat men snel vervalt in oude gewoonten. Een mens wordt gevormd in zijn leven tot wie hij is en het karakter maakt daar een bepalend deel van uit. Natuurlijk kan een mens veranderen maar dat is slechts meer een bijsturing van kleine dingen zoals nare gewoontes misschien. Wat jij zegt denk ik toch dat er na verloop van tijd weer in oude gewoontes terug gevallen gaat worden als er niet constant opgelet wordt, moet je zoiets willen want is dat nog zoiets als compleet jezelf willen zijn. Als iemand het prima vind zoals hij/zij eigenlijk was , de verandering wil om de andere te pleasen ...ik zie dat niet als een kans van slagen of de andere partij moet zijn schouders ervoor kunnen ophalen , en neemt zoals het is ...