We zijn al dik 2,5 maand verder nu. En overmorgen ga ik voor het eerst weer met haar afspreken om een terrasje te pikken. Ik had haar opgebeld om het te vragen, ze zij dat ze het nog niet wist omdat dit de enige dag in de week was dat ze vrij had maar ze vond het wel fijn dat ik belde. Gisteren sprak ze me aan op msn om te zeggen dat ze wel kon op woensdag . Ze zei er wel gelijk bij dat het gewoon als vrienden was en meer niet. Verder vroeg ze, heel vreemd, hoe mijn moeder er nu over dacht dat het uit was. Ik heb gezegd dat mijn moeder blij voor mij is dat ik gelukkig ben, maar dat ze het wel jammer vond. Toen heb ik haar ook gevraagd hoe haar moeder er dan over dacht. Ze zei me; mijn moeder ziet dat het toch beter is zo. Dit deed me wel even pijn om te horen maar ben er niet op ingegaan. Ik weet ook niet wat ik er nu van moet denken, maar dat afspraakje gaat gewoon door. Ik heb in principe toch niks te verliezen. Mijn gevoelens twijfelen wel, zou ze nog openstaan voor een nieuwe start? Heeft ze er een punt achter gezet? De ene keer zegt ze dingen waaruit ik kan concluderen dat ze nog gevoelens voor me heeft, de andere keer niet...